به گزارش افکارخبر ، سانسور راهپیمایی اربعین در شرایطی روی می‌دهد که کوچکترین تجمع مجوزدار و تحصن غیرسیاسی و صنفی نیز در رسانه‌ها معاند بزرگنمایی می‌شود. به عبارت دیگر اربعین که نماد وحدت و بزرگترین اجتماع مسلمانان است و جمعیتی ۵ برابر حج در آن حضور دارند، توسط رسانه‌های وابسته به دولت‌های غربی سانسور می‌شود، اما این رسانه‌ها برای دامن‌زدن به اختلافات قومی و مذهبی و تجزیه‌طلبانه، کوچکترین اخبار بی‌اهمیت را هم پوشش می‌دهند.

 

 

 

به اذعان مقامات عراق، در ایام اربعین امسال زائران بیش از ۶۰ کشور به عراق وارد شده‌اند و جمعیت راهپیمایی اربعین از مرز ۲۰ میلیون نفر گذشته است. این تعداد حدود ۶۰% کل جمعیت عراق است. بیش از ۵ میلیون نفر از کشورهای مختلف در این راهپیمایی شرکت کرده‌اند، با این حال رسانه‌های فارسی‌زبان وابسته به دولت‌های غربی حتی به هیچ‌یک از اصول رسانه‌ای و قوائد خبرنگاری هم توجه نکرده و مغرضانه از کنار این همایش بزرگ انسانی می‌گذرند.

 

حتی ویژگی‌های متمایز راهپیمایی اربعین و وجوه بی‌نظیر آن که در هیچ رخدادی دیده نشده است نیز سبب نشده تا رسانه‌های غربی به مثابه یک پدیده خارق‌العاده به این موضوع بپردازند.

در طول پیاده‌روی اربعین، بیش از ۵۰ میلیون وعده غذایی در هر روز توزیع می‌شود. به عبارت دیگر، ۷۰۰ میلیون وعده غذایی برای زائران در طی این مدت توسط مردم عادی و معمولی، کشاورزان و اهالی مسیرهای راهپیمایی تهیه و توزیع می‌گردد. به عقیده بسیاری، راهپیمایی عظیم اربعین باید در کتاب رکوردها ثبت شود، اما در رسانه‌های وابسته به غرب حتی بدون توجه به ارزش‌های خبری از جمله «درگیری»، «تاثیر»، «مجاورت»، «شهرت»، «منحصر به‌فرد بودن» و … این واقعه بزرگ سانسور می‌شود.

با این عملکرد رسانه‌های بیگانه به نظر می‌رسد هر چه پدیده‌های ایران آسیبی‌تر باشد بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد، هر چه اپوزیسیون‌تر باشد، مطلوب‌تر می‌شود و هر چه چالش‌ها و تعارضات را بیشتر نشان دهد، به آن بیشتر توجه می‌شود.

 

به راستی که پیاده‌روی اربعین، سیاسی‌ترین حرکت دنیا است، چرا که اگر سیاسی نبود بایکوت نمی‌شود. اگر در یک جای دنیا جمعیتی ۲۰ میلیونی به هر دلیلی حتی ۲۰ کیلومتر راه بیفتد، تمام رسانه‌ها ۲۴ ساعته آن را پوشش می‌دهند، اما چرا این جریان ۲۰ میلیونی را هیچ کجای دنیا نشان نمی‌دهند و تمام رسانه ها آن را بایکوت می‌کنند؟

بایکوت راهپیمایی اربعین توسط رسانه‌های فارسی‌زبان بیگانه و ضدانقلاب آنقدر زننده است که نویسنده رسانه آمریکایی «هافینگتون پست» در گزارشی نسبت به این سانسورها اعتراض کرد و نوشت: “چگونه یک تظاهرات کوچک در لندن یا یک تظاهرات صدها نفری در «هنگ کنگ» پوشش داده می‌شود، اما یک گردهمایی۲۰میلیونی با وجود وحشت و سرو صدای عراق، حتی موفق نمی‌شود به زیرنویس اخبار راه پیدا کند. علیرغم این که این رخداد دارای تمام عناصر حیاتی و ویژگی‌های چشم نواز، ارقام بزرگ و گیج‌کننده، اهمیت سیاسی، پیام انقلابی، پیشینه تاریخی و اصل وجود است، یک تحریم غیر پرسمی رسانه‌ای به این رویداد بسیار بزرگ تحمیل شده است.”

نویسنده «هافینگتن پست» که در این راهپیمایی عظیم حضور پیدا کرده، در پایان گزارش خود نوشت: “حتی تحریم رسانه‌ای هم نمی‌تواند اثر بزرگ این اجتماع بزرگ را از بین ببرد. اگر دنیا حسین، پیامش و جان نثاری‌اش را شناخته بود، همه می‌توانستند ریشه‌های باستانی داعش را پیدا کنند و بفهمند که عقیده این گروه برای مرگ و نابودی از کجا سرچشمه می‌گیرد …”