به گزارش افکارنیوز، حجت الاسلام دکتر حسن روحانی در سال ۱۳۵۸ به همراه تعدادی از بزرگان عازم سفر حج می شود. در این سفر او رهبری تظاهرات بزرگی را در مکه و مدینه و البته با وجود مخالفت بعثه امام خمینی بر عهده می گیرد که بعدها به گفته او تبدیل به مراسم عظیم برائت از مشرکین می شود.
در بخشی از خاطرات حسن روحانی آمده است:
مسئله مهم در آن سال بحثیک حرکت سیاسی در مدینه و مکه بود. در بعثه که معمولا روحانیون کاروان ها حضور پیدا می کردند، بحثی را با دوستان روحانی مطرح کردم که در مدینه و مکه تظاهراتی را برپا کنیم و مردم را با شعارهای انقلاب آشناسازیم و برخی از دوستان نظیر آقای هادی غفاری و آقای مروارید موافق و برخی دیگر مخالف بودند. وقتی موضوع با نمایندگان امام مطرح شد آن ها این حرکت را تائید نکردند و گفتند: چنین کاری در این جا مناسب نیست و ممکن است مشکلات زیادی به بار آورد. به هر حال، قرار شد بدون اعلام نظر موافق و یا مخالف بعثه و با مسئولیت خودمان در حد چند کاروانی که خودشان موافق باشند
تظاهراتی را برنامه ریزی کنیم …
وقتی به مکه مشرف شدیم بعد از انجام اعمال عمره تمتع با دوستان از جمله آقای هادی غفاری قرار گذاشتیم که تظاهرات بزرگی را در مکه برنامه ریزی کنیم. در مکه مجددا با آقایان انواری و شهید محلاتی صحبت کردیم. اما آن ها قبول نکردند و برگزاری تظاهرات را به مصلحت نمی دانستند. ولی با جمعی از روحانیون جوان تصمیم گرفتیم که یک راهپیمایی مفصلی را در مکه ساماندهی کنیم …
خانم زهرا مصطفوی دختر امام در تمام تظاهرات با ما همراه بود بعد هم که به ایران بازگشت همه ماجرا را به امام تعریف کرده بود و امام از برنامه ما راضی بودند و آن را تائید کرده بودند.
