مجله «اکونومیست» گزارشی در خصوص نقض حقوق کارگران مهاجر در برخی کشورهای حوزه خلیج فارس از جمله عربستان سعودی نوشت.
بر اساس این گزارش، اگرچه مهاجران آفریقایی از دوستان خود در خصوص شرایط اسفناک و بغرنج کار در کشورهای حوزه خلیج فارس از جمله عربستان، بحرین و امارات متحده عربی شنیدند؛اما مهاجران آفریقایی به دلیل شرایط نابسامان اقتصادی کشورشان مجبور به مهاجرت شدند.
اکونومیست با تاکید بر افزایش تعداد کارگران مهاجر آفریقایی در غرب آسیا اعلام کرد که در سال گذشته حدود 87 هزار اوگاندایی و تقریباً به همان تعداد ، مهاجر کنیایی به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس سفر کردند.
کارگران آفریقایی که بعد از تحمل سختی‌ها و مشقت به کشور خود بازگشتند داستان‌هایی از «نژادپرستی، سوء استفاده و بردگی » تعریف میکنند، در حالی که دولت‌های برخی کشورهای خلیج‌فارس از جمله عربستان، بحرین و امارات تاکید میکنند که اصلاحاتی را ارائه کرده‌اند که از حقوق کارگران مهاجر محافظت می‌کند.
حدود 30 میلیون کارگر مهاجر در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس، بحرین، کویت، عربستان سعودی و امارات متحده عربی زندگی میکنند. در برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس، مهاجران بیشتر جمعیت را تشکیل می دهند. حدود 80 درصد از آنها در ساختمان سازی و مشاغل خانگی فعالیت میکنند.
مجله اکونومیست به سرنوشت یک کارگر اوگاندایی اشاره می‌کند که با وجود شنیدن داستان یکی از دوستانش که به دلیل «خواب زیاد» روی او آب جوش ریخته شد ، آماده می‌شود تا به عنوان کارگر خانه به عربستان سفر کند. در حالی که وی برای اولین بار در زندگی خود آماده ترک اوگاندا می‌شود، می‌گوید امیدوار است با او«مانند یک انسان» رفتار شود.
کارگران آفریقایی برای کارفرمایان سعودی و بحرینی نسبت به کارگران آسیایی «ارزانتر» هستند. برای مثال، یک خدمتکار اوگاندایی در عربستان سعودی ماهانه 900 ریال (240 دلار) دریافت می‌کند که بسیار کمتر از 1500 ریال حقوق یک فیلیپینی است.
مهاجران عمدتا در کارهای ساختمانی و خانه‌داری در کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس مشغول به کار هستند، مشاغلی که اتباع سعودی ترجیح می‌دهند خودشان انجام ندهند. یک گروه بزرگی از مهاجران متعلق به شاخ آفریقا هستند که از طریق دریای سرخ وارد این کشورها شده‌اند.
یک کارگر آفریقایی که در یک کارگاه ساختمانی در دبی کار می‌کرد، می‌گوید: «آنها به مهاجران سخت‌ترین شغل‌ها را با درآمد خیلی پایین می دهند».
بر اساس یک نظرسنجی از کارگران کنیایی در کشورهای خلیج فارس که توسط صندوق جهانی برای پایان دادن به برده‌داری مدرن انجام شد، 99 درصد از آنها گفتند که با آنها بدرفتاری شده و شایع‌ترین شکایت‌ها عدم پرداخت دستمزد، خشونت و تجاوز جنسی بوده است.
سال گذشته، 28 کارگر اوگاندایی هنگام کار در برخی کشورهای خلیج فارس جان خود را از دست دادند که فعالان معتقدند توسط کارفرمایان خود کشته شدند.
مقامات آل سعود طی ماه‌های گذشته عامدانه مجموعه‌ای از محدودیت‌های سیستماتیک در حق کارگران خارجی در عربستان سعودی را اعمال کردند.
گزارش جدید سازمان ملل که روز دوشنبه منتشر شد، نشان داد که نزدیک به 50 میلیون نفر در سال گذشته در شرایط «برده داری مدرن» زندگی می کردند.
فعالان دفاع از حقوق کارگران و مهاجران خارجی تاکید میکنند بسیاری از کارگرانی که برای کار به عربستان سفر کرده‌اند با آسیب‌های دائمی جسمی به کشور خود بازگشته‌اند که در این میان موارد زیادی شکستن دست و پا و دندان به ثبت رسیده است.
اگرچه از سال 1964 به طور رسمی برده‌داری در عربستان ممنوع شده اما بسیاری از کارگران خارجی در این کشور در حال حاضر در شرایطی مشابه برده‌ها زندگی میکنند و به طور معمول گزارش‌های مستندی منتشر می‌شود که نشان می‌دهد کارگران خارجی در این کشور با مشکلاتی مانند کار بیش از حد، خستگی، شکنجه و حتی محرومیت آب و غذا مواجه هستند.
سالهاست که کارگران خارجی به دلیل شرایط حاکم بر عربستان، در بدترین شرایط زیستی به سر می‌برند و در حالی که آمار کارگران خارجی به ویژه زنان به عربستان در سال‌های اخیر افزایش قابل توجهی یافته است، اما تعداد کمی از آنان موفق به یافتن شغل و موقعیت خوب در این کشور شده‌اند، در حالیکه وضعیت بسیاری از آنان اسفناک و ناامید کننده است و کسی هم حاضر نیست برای آنها کاری انجام دهد.
بسیاری از کارگران زن با امید به دست آوردن پول بیشتر و تأمین معاش خانواده، کشور خود را ترک و به عربستان سعودی سفر کرده‌اند اما تعداد زیادی از آنان در این کشور حتی در برابر کارفرمایان خود نیز از مصونیت و حقوق قانونی برخوردار نیستند.
بیشتر این کارگران از کشورهای فقیری همچون سریلانکا، فیلیپین، نپال، پاکستان ،موریتانی و کشورهای افریقایی تنها با هدف فرار از فقر و فلاکت حاکم بر کشورهایشان و بهتر شدن شرایط زندگی‌شان به عربستان آمده‌اند و حاضر شده‌اند در مقابل دریافت مبالغ ناچیز، ساعات طولانی برای اربابان سعودی خود کار کنند، با این حال کارفرمایان سعودی آنها حاضر نیستند همین مبلغ ناچیز را به موقع و به طور کامل به آنها پرداخت کنند و در صورتی که چنین درخواستی از سوی آنها مطرح شود، به بدترین شکل با آنها رفتار می‌شود و هیچ پشتوانه حقوقی محکمی برای دفاع از خود در برابر ظلم و ستم کارفرمایان خود در عربستان ندارند.
