صنعت ساختمان و پروژه های عمرانی به گواهی آمار و ارقام ، از لحاظ سرمایه و حجم نیروی انسانی درگیر، بزرگترین صنعت در کشور می باشد. رشد سریع جمعیت و افزایش تقاضا نیاز به عواملی مانند افزایش سرعت ساخت ، سبک سازی، صرفه جویی در انرژی، افزایش عمر مفید ساختمان و کاهش هزینه های نوسازی و مقاوم نمودن ساختمان ها در برابر زلزله را بیش از پیش مطرح ساخته تا ضرورت ایجاد تحول در شیوه های سنتی ساخت در صنعت ساختمان و ضرورت استفاده از سیستمهای نوین ساخت روز به روز بیشتر شود.
نیاز به بهره گیری از تکنولوژی ساخت متناسب با رشد هر جامعه و بهرهگیری از فناوری در سایر صنایع و توانایی های اجرای آن جامعه متغیر است. چنین نیازهایی است که بعضاً به نوآوری ها یا انتقال فناوری می انجامد. وسعت بافتهای فرسوده با معضلات فراوان و نبود استراتژی های روشن در خصوص برنامهریزی و مدیریت طرح و اجرا در نوسازی این گونه بافتها، سبب شده تا زمینه تحقق قوانین و مصوبات هرچند اندک موجود نیز فراهم نشود و بافتهای فرسوده شهری با روندی افزایشی به مهم ترین چالش شهری تبدیل شود.
مباحث مربوط به زلزله و مدیریت بحران در وهله نخست و ابعاد اجتماعی ، اقتصادی و کیفیت های قابل ارتقاء کالبدی و کارکردی فضایی این بافتها در مراتب بعدی، نیاز به رویکرد ویژه جهت نوسازی آنها را اجتناب ناپذیر می نماید.
با توجه به موارد ذکر شده تعدادی از مزایای استفاده از مصالح و تکنولوژی های نوین ساخت یه شرح زیر می باشد:
- ارتقاء ایمنی و مقاوم سازی ساختمان در مقابل زلزله.
- بهبود کیفیت ساخت و ساز افزایش طول عمر مفید ساختمان .
- کاهش زمان و هزینه ساخت و ساز و کاهش زمان خواب سرمایه.
- سبک سازی ساختمان و به حداقل رساندن خسارات ناشی از زلزله.
- هوشمند سازی ساختمان در استفاده بهینه از انواع انرژی.
- کاهش صدمات ناشی از ساخت و ساز به محیط زیست.
- ترویج فرهنگ ساخت و ساز ایمن با استفاده از تکنولوژیهای نوین ساختمان.
همانطور که میبینیم توسعه استفاده از فناوریهای نوین ساختمانی بصورت همه جانبه معضلات موجود را حل نموده و باعث افزایش کیفیت و عمر مفید ساختمان و همچنین کاهش هزینه و زمان ساخت می شود که دقیقاً مواردی است که درحال حاضر کشور نیازمند آنها می باشد و مسئولین و کارگزاران بخش مسکن می بایست در این راستا ریل گذاری نموده و مشکلات موجود را با استفاده از این روش حل نمایند.