تامین پایدار انرژی همواره یکی از مولفه‌های امنیت پایدار برای همه کشورهای دنیا و بالاخص کشورهای توسعه یافته با تولید ناخالص داخلی بالا محسوب میشود. به دلیل ماهیت راهبردی انرژی برای کشورها، تجارت انرژی همواره با مسائل سیاسی، امنیتی و ژئوپلیتیک گره خورده است. این موضوع در مورد تجارت گاز طبیعی به دلیل ماهیت بازار این منبع انرژی، اهمیت بیشتری دارد که با نگاه به تاریخ تجارت گاز به خصوص در چند سال اخیر و هم زمان با رشد مصرف گاز در دنیا، به سادگی قابل فهم است، بطوری که این موضوع در چند سال اخیر باعث تحریم و تهدید کشورها از سوی دیگر کشورها شده است. مثلا تحریم‌های آمریکا علیه روسیه بر سر احداث خط لوله نورد استریم-2 برای افزایش صادرات گاز به اروپا که جنجال‌های زیادی را بین آمریکا و روسیه و کشورهای اروپایی به پا کرده است، نمونه بارز اهمیت گاز در بازار انرژی و گره خوردن آن با مسائل امنیتی برای کشورهاست.
در سال‌های اخیر با توجه به افزایش گرمایش زمین و مشکلات محیط زیستی، استفاده از سوختهای فسیلی در رده نفت و ذغال سنگ برای تامین انرژی به سمت استفاده از انرژی‌های پاک‌تر همچون گاز و انرژی‌های تجدید پذیر سوق داده شده است. در این میان، گاز به دلیل ارزان‌تر بودن و در دسترس بودن مورد اقبال جهانی برای تولید برق و استفاده در صنایع مختلف قرار گرفته است، بطوریکه اکثر کارشناسان بین‌المللی قرن حاضر را قرن گاز نامیده‌اند.
اشتیاق کشورهای توسعه یافته و صنعتی برای استفاده از گاز به عنوان انرژی پاک برای تولید برق و استفاده در صنایع مختلف به جای نفت و ذغال سنگ، باعث شده است تا این کشورها، برای تامین پایدار انرژی خود، به فکر واردات گاز از کشورهای تولیدکننده و انعقاد قراردادهای بلند مدت با این کشورها باشند.
مصرف گاز طبیعی در صنایع مختلف و همچنین برای تولید برق، اقتصاد کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه را به خرید گاز از کشورهای صادرکننده گره میزند، چراکه این موضوع به طور مستقیم با رفاه و صنعت این کشورها درارتباط است. بیتردید این وابستگی باعث میشود تا کشورهای صنعتی ، امنیت خود را در گروی امنیت کشورهای دارنده گاز ببینند تا بتوانند به صورت پایدار به پیشرفت اقتصادی خود ادامه دهند. از این رو تامین گاز به صورت بلند مدت یک مولفه امنیتی برای آنها خواهد بود.
گره خوردن امنیت انرژی کشورهای وارد کننده گاز طبیعی به واردات گاز موجب می‌گردد که این کشورها در مقابل تحریم‌ها علیه کشور صادرکننده مقاومت کرده و عملا مانع تحریم گردند، چرا که در صورت تحریم و عد پرداخت بدهی تا بیش از چند صورت حساب عملا امکان قطع جریان گاز به صورت قانونی برای کشور صادرکننده وجود خواهد داشت. این موضوع بارها در تعاملات مابین روسیه و اورپا بوجود امده است که علی رغم تحریم‌های امریکا عملا مشکلی برای صادرات گاز روسیه به اروپا بوجود نیامده است. عدم تحریم صادرات گاز ایران به ترکیه نیز تجربه جمهوری اسلامی ایران از این پتانسیل است.
