منابع آگاه در بخش کشتیرانی و نفتی گفتند، ایران همه نفتی را که در طی سال های تحریم بر روی دریا ذخیره کرده بود به فروش رسانده و اکنون تهران برای بالا نگه داشتن میزان صادرات خود با مشکل مواجه است، زیرا برای افزایش تولید خود با محدودیت هایی مواجه است.
از زمان کاهش تحریم های ایران در ژانویه 2016، ایران تلاش کرد با تزریق میلیون ها بشکه نفت ذخیره شده خود بر روی دریا به بازار، سهم از دست رفته خود از بازار جهانی نفت را پس بگیرد.
موسسات رصد کننده رفت و آمد تانکرها و منابع نفتی گفتند، ایران آخرین ذخایر نفتی خود بر روی دریا را در طی 2 هفته گذشته به فروش رسانده است. بخش عمده ای از نفت ذخیره شده شامل میعانات بوده که یک نوع نفت خام بسیار سبک است.
اکنون که دیگر هیچ نفت ذخیره شده ای بر روی دریا باقی نمانده، ایران منبع حیاتی ای که موجب افزایش صادرات نفت این کشور شده بود را از دست داده است.
ریچارد مالینسون، تحلیلگر موسسه انرژی اسپکتس در این باره گفت: «ما فکر می کنیم (نفت ذخیره شده بر روی دریا) عامل اصلی افزایش صادرات نفت ایران بوده است.» وی افزود، اکنون که این ذخایر به اتمام رسیده، احتمالا میزان صادرات نفت خام و میعانات ایران کاهش خواهد یافت.
وی در ادامه گفت: «از نظر ما ایران تا زمانی که بتواند تخصص و سرمایه خارجی را مجددا به بخش بالادستی نفت خود بازگرداند، مسیر بسیار دشواری برای افزایش تولید خود پیش رو خواهد داشت.»
پس از لغو تحریم های غرب علیه ایران، تولید نفت این کشور با جهشی قابل ملاحظه از حدود 2.9 میلیون بشکه در روز به حدود 3.6 میلیون بشکه در ماه ژوئن رسید.
اما از آن زمان به این طرف، یعنی از ماه ژوئن، تولید نفت ایران بین 3.6 تا 3.7 میلیون بشکه در روز در نوسان بوده و حتی با وجود مستثنی شدن این کشور از توافق کاهش تولید اوپک، تولیدش افزایش قابل توجهی نداشته است.
