«تا پیش از سال 1979، حمل و نقل هوایی غیرنظامی ایران 189 مرگ و میر را تجربه کرده بود، اما از این زمان به بعد به خاطر تحریمها، این میزان مرگ و میر به 1672 مورد افزایش یافته است. حالا که مقابله با برنامه هستهای این کشور و تحریمها به تبع آن، به پایان رسیده است، طلوع تازهای برای هوانوردی ایران آغاز شده است.ایرباس و بوئینگ، ایران را بازاری با ظرفیت 20 میلیارد دلار سرمایهگذاری جهت جایگزینی موزه هوایی این کشور میبینند.» نشریه معتبر فوربز، در زمان کمی پس از رسیدن ایران و 1+5 به توافق هستهای، چنین از حمل و نقل هوایی ایران نوشته و با عبارت «موزه هوایی» به هواپیماهای پیر و فرتوت ایران، کنایه زده بود.
خرید هواپیما از ایرباس و بوئینگ در سال گذشته مطرح و از همان زمان رقمهای مختلفی برای این قرارداد اعلام شد. رویترز، رقم قرارداد ایران با ایرباس را 18 تا 20 میلیارد دلار برآورد کرده بود.
اصغر فخریه کاشان، قائم مقام وزیر راه وشهرسازی در امور بینالملل درباره رقم کلی این قرارداد به «ایران» میگوید:«اعداد اعلام شده، بر اساس کاتالوگ پرایس است، یعنی ارقامی که در دفترچه قیمتهای شرکت نوشته میشود. رقم قرارداد با بوئینگ را بر همین اساس، 16.6 میلیارد دلار و قرارداد ایرباس را 18میلیارد دلار اعلام کردهاند. این ارقام برای خرید 118 هواپیما بوده ولی حالا که تعداد آن به 100 هواپیما رسیده، قطعاً این رقم کمتر شده است. در کل به هیچ وجه قیمتهایی که ما خرید کردهایم، از 50 درصد کاتالوگ بالاتر نیست و تخفیفهای بسیار زیادی از هر دو طرف گرفته شده است.»
او با بیان دلیل اعلام نکردن جزئیات، ادامه میدهد:«استاندارد شرکتهای هواپیمایی این است که برای هر مشتری قیمتی دارند و قیمتهای اصلیشان را اعلام نمیکنند. استاندارد قراردادهای هوایی این است که به خاطر اینکه شرکتها نمیخواهند، قیمتهایی که با یک مشتری توافق میکنند برای مشتریان دیگر هم مطرح شود، معمولاً شرط دارند که باید قیمتها محرمانه بماند. دوستانی که ادعا میکنند این قرارداد، غیرشفاف است قواعد این نوع تجارت را نمیدانند. از نظر ما قرارداد شفاف است. به دستگاه دولت و به مقاماتی که باید جزئیات آن ارائه شود، همه چیز به طور شفاف ارائه شده است. سازمان برنامه و بودجه، بانک مرکزی و شورای اقتصاد که طرح را تصویب کردهاند، اعداد و ارقام واقعی را داشتند. طبیعی است که نمیتوانیم همه چیز را با جزئیات برای عموم اعلام کنیم.»