محققان دریافتند که ماده شیمیایی سمی منشاء بوی تعفن گوشت فاسد (پیوترسین) باعث تحریک نوعی از سلول‌های ایمنی بدن برای از بین بردن سلول‌های مرده در پلاک‌ها (رسوبات) می‌شود.
اخبار اجتماعی - به‌طورمعمول ماکروفاژها که نوعی از سلول‌های سیستم ایمنی هستند با ذره خواری، سلول‌های مرده را از بین می‌برند. درصورتی‌که این عمل ماکروفاژها کافی نباشد بافت مرده تولیدشده باعث ایجاد التهاب می‌شود.
التهاب یکی از علل نه‌تن‌ها تصلب شرایین بلکه بسیاری از بیماری‌ها مانند آلزایمر، آسم، لوپوس و بیماری مزمن ریوی است.
به گفته محقق ارشد این تحقیق ازکالج پزشکان و جراحان دانشگاه کلمبیا در نیویورک، به‌طور تخمینی روزانه حدود یک میلیارد سلول، در بدن می‌میرند و اگر بدن از شر این سلول‌های مرده خلاص نشود التهاب و مرگ بافت ایجاد می‌شود.
ماکروفاژها، سلول‌های مرده را در روندی به نام فاگوسیتوز یا ذره خواری از بین می‌برند. اگر این عمل به‌خوبی انجام نشود انباری از سلول‌های مرده تولید می‌شود. شواهد نشان داده که ممکن است این سلول‌های مرده باعث رشد پلاک در بیماری تصلب شرایین باشند.
تصلب شرایین عامل مشترک حدود ۵۰ درصد مرگ‌ومیر در کشور‌های غربی به شمار می‌آید. در این بیماری آسیب ابتدایی دیواره رگ‌ها منجر به انباشت کلسترول بد خون (LDL)، سلول‌های سیستم ایمنی ، کلسیم، سلول‌های مرده و سایر فضولات می‌شود و به‌مرورزمان این پلاک‌ها منجر به تنگ شدن رگ و کاهش خون‌رسانی می‌شوند.
برحسب اینکه این انسداد در چه رگی و در چه قسمتی از بدن ایجادشده باشد بیماری‌هایی نظیر آنژین (بیماری رگ‌های کرونری قلب)، بیماری مزمن کلیوی، بیماری عروق کاروتید یا بیماری عروق محیطی ایجاد می‌شود.
اگر رگ‌های قلبی یا مغزی مسدود شوند باعث سکته قلبی یا مغزی می‌شوند.
محققان این تحقیق، در آزمایش اول خود، ماکروفاژ‌های انسان و سلول‌های مرده را در ظرفی مخلوط کردند، سپس دریافتند که زمانی که ماکروفاژها، سلول‌های مرده را می‌بلعند، آمینو اسید‌های سلول بلعیده شده از جمله آرژنین پس می‌دهند. آمینواسید‌ها اجزاء سازنده پروتئین‌ها هستند.
ماکروفاژها از آنزیمی به نام آرجینازیک برای تبدیل آرژنین به پیوترسین (ماده سمی در گوشت فاسد) استفاده می‌کنند که این آنزیم، مسبب واکنش زنجیره‌وار تعداد بیشتری ماکروفاژ در نابود کردن سلول‌های مرده بیشتری است.
با مشخص شدن نقش پیوترسین، محققان با آزمایش روی موش‌های مبتلا به تصلب شرایین دریافتند که کمبود آنزیم آرجینازیک به معنای ذخیره پیوترسین کمتری است. برای خوراندن پیوترسین به موش‌ها آن را در آب حل کردند تا بوی بد آن از بین رفته و موش‌ها آن را بخورند. با خوراندن پیوترسین به موش‌ها علایم بیماری دیده نشد.
به گفته محقق ارشد این پژوهش هرچند استفاده از پیوترسین به دلیل سمی بودن آن در دوز بالا ممکن است درمان ایده آلی نباشد، اما این یافته ممکن است برای درمان نه‌تن‌ها تصلب شرایین بلکه بیماری‌های دیگری با التهاب مزمن مانند آلزایمر مفید واقع شود.
