زهرا زین الدینی روانشناس و مشاور درباره راهکارهای بهبود حال افراد بعد از یک شوک ناراحت کننده اظهار کرد: زندگی انسان‌ها پر از فراز و نشیب است که بعضی از آن‌ها غیرقابل پیش‌بینی و برخی نیز مانند از دست دادن عزیزان، ورشکستگی، طلاق، شکست عاطفی، بیماری صعب العلاج خود یا یکی از عزیزان، تصادف و دیگر حوادث دردناک زندگی برای ما بسیار بزرگ و دردآور هستند.
اخبار اجتماعی- این روانشناس با بیان اینکه هر فقدان و یا یک اتفاق بزرگ ناراحت کننده در زندگی افراد، یک نوع سوگ است، افزود: سوگواری امری کاملا طبیعی است و همه انسان‌ها برای کنار آمدن با آن سوگ، ناگزیر پنج مرحله را باید طی کنند.
وی درباره مراحل سوگ گفت: مرحله اول، انکار کردن اتفاق پیش آمده است، زیرا درد و رنج آن اتفاق بسیار عمیق است و فرد به گونه‌ای زندگی می‌کند که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است، این مرحله موقتی است و به فرد کمک می‌کند تا با اولین لحظات این شوک کنار بیاید.
زین الدینی با اشاره به اینکه دومین مرحله، تجربه احساس خشم است، ادامه داد: افراد ممکن است این احساس خشم و عصبانیت را روی اشیا و اطرافیان تخلیه کنند و این واکنش نیز کاملا طبیعی است و جزئی از مراحل مواجهه با این شوک ناراحت کننده است، اما تخلیه خشم می‌تواند آسیب‌رسان باشد و فرد باید سعی کند به شیوه‌هایی مانند صحبت کردن راجع به هیجانات با دوستان یا یک روانشناس، پاره کردن یا سوزاندن عکس فرد مورد نظر و یا مشت زدن به کیسه بوکس خشم خود را به شکل مناسب تخلیه کند.
این روانشناس با تأکید بر اینکه چانه زنی مرحله بعدی است، اضافه کرد: فرد در این مرحله افکاری از قبیل «چرا این اتفاق برای من افتاد، باید فلان کار را انجام می‌دادم یا فلان رفتار را انجام می‌دادم» در ذهنش شکل می‌گیرد، اما واقعیت امر این است که ما فقط می‌توانیم خودمان را کنترل کنیم و خیلی از اتفاقات خارج از کنترل ما هستند و تقصیر ما نیست و فقط یک اتفاق ناراحت کننده رخ داده و بهتر است تلاش کنیم با آن کنار بیاییم.
وی تصریح کرد: مرحله چهارم، مرحله افسردگی است و مانند تاریکی قبل از طلوع است، این یک حالت موقتی است و فرد در این مرحله احساس غمگینی عمیق، احساس پوچی و احساس ناامیدی را تجربه می‌کند و باید بداند که این شرایط او واکنشی به اتفاق پیش آمده است و نباید آن را به کل زندگی خودش نسبت دهد.
زین الدینی بیان کرد: مرحله آخر، مرحله پذیرش و پذیرفتن واقعیت مربوط به شرایط جدید است، بدون آن که با آن مقابله کنیم. اگر فرد در برابر تجربه این احساس غم مقاومت نکند و از آن دوری نکند، این پروسه را راحت‌تر پشت سر می‌گذارد.
این روانشناس خاطرنشان کرد: افراد باید برای داشتن احساس عصبانیت و غمگینی به خودشان حق دهند و راجع به احساسات خود با دوستانشان و یا یک روانشناس صحبت کنند، همچنین به خود اجازه دهند هر زمان که تمایل دارند گریه کنند و به سلامت جسمانی و مراقبت از خویش نیز اهمیت دهند.
