یک روانشناس دراین باره چنین توضیح میدهد که به دلیل نوع تربیت و فرهنگ و حتی شرایط اجتماعی به دختر ها آموزش داده شده تا بیشتر ساکت باشند وهمین امر موجب شده تا زنان درمقایسه با مردان ازبحث کردن بیشتر دوری کنند وحتی مودبانه تر ازمردها صحبت نمایند و درکلمات آنها احساسات بیشتری موج میزند وحتی تحت تاثیر صحبت ها ممکن است واکنش های هیجانی ازآنها سرزند بطور مثال بغض کردن ،گریه کردن وغیره
این روانشناس با تاکید بر تفاوت دنیای مردها و زنها میگوید باید باتوجه به تفاوت ها نوع صحبت با همسر خودرا تغییر دهیم تا آنها به حرفهایتان گوش کنند .
فلاحی بیان می کند؛ اولین گام انتخاب زمان مناسب برای صحبت کردن با مردهاست زمانیکه آنها محو تماشای فیلم سینمایی،خواندن روزنامه،دیدن اخبار وحتی شرایط روحی نامناسب هستند که بیشتر مردها ترجیح میدهند سکوت کنند و با این شیوه سعی میکنند این شرایط را پشت سر بگذارند و شرایطی ازاین قبیل هیچ گاه به صحبت کردن با آنها نپردازید .
دومین مرحله؛ مفید ومختصر حرف زدن میباشد یعنی سعی کنید تمام مطالب درچند جمله بطور خلاصه و بدون شاخ و برگ وتکرار و کنایه داشتن بیان گردد، درواقع رک وساده ومودبانه صحبت کنید .
وی در ادامه میگوید؛ سعی کنید موقع صحبت کردن ازابراز هیجانات واحساسات کمتری استفاده کنید علی الخصوص گریه کردن چون بطور ناخواسته پیام ناخوشایندی را به مردها انتقال میدهد .
