یک پژوهش تازه از یک مؤسسه سلامت در استرالیا نشان داده مردم هرچه بیشتر به طعم تلخ کافئین حساسیت داشته باشند قهوه بیشتری می‌نوشند.
در جمعیت مورد پژوهش کسانی که به کافئین حساسیت بیشتری داشتند قهوه بیشتری می‌خوردند و چای کمتری مصرف می‌کردند. حساسیتی که معلول یک جهش ژنتیکی است.
این پژوهش همچنین نشان داده کسانی که به طعم تلخ کینین و پروپیل، طعم مصنوعی که به برخی سبزیجات برمی‌گردد، حساسیت دارند، از قهوه پرهیز می‌کنند. همچنین حساسیت بیشتر به تلخی پروپیل منجر به مصرف کمتر الکل به ویژه شراب قرمز می‌شود.
مریلین کرنلیس استاد پیشگیری پزشکی و نویسنده این پژوهش گفت: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد نحوه درک ما از مزه تلخ، که به ریشه‌های ژنتیکی بر می‌گردد، بر ترجیح ما در قهوه و چای تأثیر می‌گذارد.
پژوهشگران برای این پژوهش روش نمونه‌گیری تصادفی مندل را که در بررسی همه‌گیری بیماری‌ها روش رایجی است به کارگرفتند تا رابطه میان مزه تلخ و مصرف نوشیدنی‌های مختلف را بین ۴۰۰ هزار زن و مرد بریتانیایی به دست آورند.
جهش‌های ژنتیکی مرتبط با کافئین، کینین و پروپیل پیش از این در یک تحلیل ژنتیکی رده‌بندی مزه‌ها از دوقلو‌های استرالیایی مشخص شده بود.
سپس در پژوهش کنونی ارتباط این جهش‌های ژنتیکی با مصرف چای و قهوه بر مبنای خوداظهاری افراد بررسی شد.
کرنلیس تأکید کرد: مدت زمان درازی است که درک ما از طعم و مزه مورد مطالعه قرار گرفته است، اما هنوز به درستی ساز و کار آن را نمی‌دانیم. چشایی یکی از حواس است و باید از دیدگاه زیست‌شناختی به درک درستی از آن برسیم.
