طب سنتی ایران که ثمره تجربه‌های گسترده دانشمندان و حکمای این سرزمین طی قرون و اعصار متمادی است، توجه بسیاری به امر تغذیه در دو حیطه پیشگیری و درمان دارد؛ بدون شک یکی از عوامل مؤثر بر وضعیت سلامت، تغذیه است.
در این مکتب برای مزاج‌های مختلف انسان، غذاها و نوشیدنی‌های مختلف در نظر گرفته شده همچنین اصول صحیحی در خصوص نحوه خوردن و آشامیدن به‌ویژه پرهیز از روی‌هم‌خوری و زمان مناسب تغذیه با ذکر دلایل برای هریک از آنها را مورد تأکید قرار داده است.
در واقع، طب ایرانی بر این باور است که خوردن و نوشیدن دو غذای همجنس از نظر سردی، گرمی، نفاخیت، لزوجت، قابضیت و غلظت و ... ممنوع بوده و باعث ایجاد انواع بیماری‌ها می‌شود ضمن اینکه اساسا مصرف همزمان برخی خوراکی‌ها به دلیل ترکیب شدن با هم در معده و در نتیجه به دلیل اثراتی که روی تولید اخلاط می‌گذارند در این مکتب طبی منع شده‌اند.
در ادامه به برخی بایدها و نبایدهای غذایی و نوشیدنی و اینکه کدام خوراکی‌ها را نباید همراه هم مصرف کنیم، از منظر طب ایرانی اشاره می‌کنیم:
ـ سرکه با برنج (بسیاری عادت دارند که در سالاد خود به ویژه سالاد شیرازی، سرکه اسفاده می‌کنند و آن را همراه غذای حاوی پلو، مصرف می‌کنند!)
ـ ماست با ترب و ماهى یا بعد از ترب و ماهى
ـ گوشت مرغ با ماست و ماهى و یا بالعکس
ـ شیر با گوشت مرغ
ـ شیر با ماهى
ـ انار با حلیم
ـ انگور با کلّه گوسفند
ـ سرکه با عدس یا با ماش
ـ خربزه با عسل
ـ مویز با عسل
ـ خربزه با انبه
ـ آب گرم با غذای شور
ـ "آب سرد" نباید بعد از این موارد استفاده شود: بعد از میوه‌های تر، حلوا، طعام گرم و شیرین، بعد از خواب، جماع، حمّام، ورزش سنگین، روزه‌داری، در بین خواب، در حمّام و در حالی که معده خالی است مانند صبح ناشتا.
