جامعه ما، با میانگین سنی بسیار پایینی که دارد، طبیعتاً به ورزش اقبال بسیار نشان میدهد. این اقبال عمومی، در رفتارهای روزمره ما به خوبی قابل مشاهده است.به نظر شما وضعیت ورزش در جامعه ما چگونه است؟ جامعه ما، با میانگین سنی بسیار پایینی که دارد، طبیعتاً به ورزش اقبال بسیار نشان میدهد. این اقبال عمومی، در رفتارهای روزمره ما به خوبی قابل مشاهده است. یکی از بحثهای همیشگی و روزمره اغلب ما در محیطهای کاری و در وسایل نقلیه عمومی، در مورد نتایج مسابقات ورزشی است.
ورزشکاران در کشور ما بسیار محبوب و مورد توجه اند. یکی از شبکههای تلویزیونی بیشتر به ورزش میپردازد و نشریات ورزی فروش فوق العادهای دارند. ولی متأسفانه، با وجود این گرایش فوق العاده، سطح سلامت و آمادگی جسمانی عمومی جامعه بسیار پایین است. باید پذیرفت که ما بیشتر دوست داریم به تماشای ورزش بنشینیم یا در مورد آن صحبت کنیم و کمتر خود به ورزش میپردازیم، نگاه ما بیشتر به پوسته جذاب و هیجان انگیز ورزش قهرمانی است. مسلماً یکی از دلایل این برخورد سطحی و غیر مفید و کاذب، از کمبودهای موجود در معرفی درست ورزشهای عمومی و درمانی و تمایز آن از ورزش قهرمانی است.
سهم عمدهای از این آشنایی و معارفه، باید در نظام آموزش و پرورش و به همت معلمان انجام گیرد. زیرا آموزش و پرورش و به همت معلمان انجام گیرد. زیرا آموزشهای اولیه انتقال مییابد، برای درونی شدن و ایجاد تغییرات رفتاری اقبال بیشتری دارند. از این رو، موضوع اصلی این مقاله نیز معرفی جنبههای مفید ورزش عمومی و پایه، یعنی ورزشی است که عموم مردم بتوانند آن را انجام دهند.
تحقیقات فراوانی مؤید آن است که فعالیت فیزیکی و ورزشی با سلامت ارتباط بسیار نزدیکی دارد. مطالعات نشان داده است که احتمال ابتلا به بیماریهای عروق کرونر قلبی، با ورزش کاهش مییابد و حتی پس از ابتلا، جلو پیشرفت آن را میگیرد. اگر توجه کنیم که بیماریهای عروق کرونر، دلیل اصلی مرگ بسیاری از افراد است، اهمیت مطلب روشنتر میشود.
ورزش مستمر، از میزان ابتلا به سرطان، سکته مغزی و پر فشاری خون میکاهد و به بیماران چاق، افسرده، قندی و آنان که افزایش چربی خون دارند، برای کنترل مشکلشان کمک میکند. مطالعات انجام شده در طی ۸ سال روی ۱۳۰۰۰ نفر نشان داد که حتی یک آمادگی جسمانی و متوسط نیز با کاهش میزان ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی و سرطان همراه است. وقتی از کسی که مرتب ورزش میکند، سؤال کنید که از ورزش چه سودی میبرد، پاسخ خواهد داد: ورزش به من احساس بهتری میدهد. این احساس بهتر بودن از راههای گوناگون به دست میآید که یکی از آنها، افزایش توانایی قلب و ریه هاست.
همه ما روزانه در معرض فشارهای روانی و تنشهای فراوانی قرار دادیم که در دراز مدت اثر فرساینده عمیقی بر جسم وروانمان میگذارد. یافتههای اخیر حاکی است که آثار ورزش بر سیستم هورمونی، پیامبرهای عصبی و سیستم شیمیایی خون، باعث تعدیل پاسخ بدن به تنشهای خارجی میشود. در اثر ورزش منظم، مواد شبه مخدری مهمی در مغز و سیستم عصبی ساخته میشود؛ که باعث ایجاد نشاط و سرزندگی و خوشحالی میگردد. ورزش احتمالاً پیری را به تأخیر میاندازد، از میزان ابتلا به پوکی استخوان و کمر درد میکاهد و خواب را بهتر میسازد.
به طور خلاصه، آثار مهم ورزش بر سلامت بدن عبارت از:
۱*بهتر کردن حالت و عملکردهای روانی فرد
۲*بهتر کردن شکل ظاهری فرد
۳*بهبود عملکرد سیستم قلب و ریهها
۴*بهبود قدرت و استقامت عضلات بدن
۵*تعدیل پاسخ به تنشها و فشارهای روانی
۶*محافظت از بروز کمر درد
۷*به تأخیرانداختن احتمالی پیری
۸*حفظ وزن طبیعی بدن و جلوگیری از چاقی
۹*کم کردن خطر ابتلا به بیماریهای عروق کرونر قلبی
۱۰*ایجاد آرامش و رخوت عضلانی طبیعی و خوش آیند
۱۱*کم کردن احتمالی پوکی استخوان
۱۲*بهبود قدرت تعادل و هماهنگی بدن
۱۳*در افراد مسن، ورزش خطر سقوط و زمین خوردن را کم میکند و بر ظرفیت عملکردی آنها میافزاید
۱۴*در خانمها ورزش علایم ناخوش آیند قبل از عادت ماهانه را کم میکند، از علایم اندومتریوز میکاهد و تنش ناشی از وضع حمل را کمتر میکند.
۱۵*ورزش باعث ارتقای کیفیت زندگی میشود