حجت نظری در بیست و ششمین جلسه شورای شهر تهران در نطق پیش از دستور گفت: معلولان مظلوم ترین قربانیان حوادث ناگوار طبیعی چون زلزله هستند و کمترین مجال برای رهانیدن خود از دام مرگ را دارند.
وی افزود: باید در بحث مدیریت بحران، بیش از پیش به افراد کم توان جسمی و حرکتی توجه شود.
عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران با تاکید بر اینکه معلولیت برای یک شهروند تهرانی محدودیت می آورد اظهارکرد: همه ی ما حتما این جمله را بارها شنیده ایم که "معلولیت، محدودیت نمی آورد" اما میخواهم امروز به نوع دیگری آن را بیان کنم و به جرات بگویم معلولیت برای یک شهروند تهرانی قطعا محدودیت به همراه دارد.
نظری تاکید کرد: این محدودیت نه نشات گرفته از عدم اراده و ناتوانی فرد معلول است، بلکه ناشی از غفلت و کوتاهی مدیران و مسئولین شهری برای ایجاد یک شهر دسترس پذیر است.
وی با انتقاد از اختصاص اندک فضاهای زیست شهری به معلولان خاطرنشان کرد: یک فرد معلول چگونه می تواند خود را یک شهروند تهرانی بداند وقتی که کمترین بهره را از فضای زیست شهری خود نمی برد و از کمترین خدمات شهری استفاده نمی کند.
عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران ادامه داد: زمانی که فرد با ویلچر برای یک تردد ساده در سطح شهر در بهترین شرایط باید پس از هماهنگی های بسیار، ساعتها منتظر اتومبیل های مخصوص تردد معلولین باشد نمی تواند آنطور که باید به امور مربوط به خود بپردازد.
نظری با اشاره به وظایف شهرداری تهران در حوزه معلولان تصریح کرد: با توجه به تبصره 2 ماده یک و تبصره ماده 4 قانون جامع معلولین مصوب سال 1383 مجلس شورای اسلامی که به صراحت شهرداریها را موظف به انجام اقداماتی در حوزه مناسب سازی شهر کرده است، شورای اسلامی شهر تهران از سال 84 مقررهای با عنوان "مناسب سازی فضاهای شهری برای جانبازان و معلولین جسمی و حرکتی" به تصویب رسانده است.
وی افزود: ارمغان این مصوبه 12 ساله در عمل مشخص نیست. باید مشخص شود که چرا مهلت دو ساله اجرای مصوبه با وجود گذشت 12 سال هنوز شهر را شهری مناسب برای حضور معلولان نکرده است.
عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران تاکید کرد: باید با اختصاص بودجه های مناسب سالانه و به صورت اولویت بندی شده، با یک برنامه ریزی هوشمندانه و به صورت نظامند مناسب سازی معابر انجام شود.
نظری با انتقاد از در نظر گرفته شدن حقوق معلولان زمان احداث پروژه های شهری گفت: چرا باید زیرگذر چهارراه ولیعصر یا زیرگذر میدان ولیعصر جدای از در نظر نگرفتن همه نگاه های نادرست سواره محوری که در شکل گرفتن آن وجود دارد، ایجاد شود، اما باز هم سخت ترین و پیچیده ترین دسترسیها را برای کم توانان جسمی حرکتی در نظر بگیرند.
نظری بیان کرد: بدون شک با شهرسازی قلدر مابانه نه تنها معلولین را از زندگی شهری عادی محروم کردهایم، بلکه همه شهروندان را نیز از حضور و مشارکت معلولان بی بهره میکنیم و این، خسرانی دو جانبه به همراه دارد.