آذردخت داوری روانشناس کودک گفت: کودکانی که ساعت های طولانی در خانه تنها می مانند آسیب های زیادی می بینید. به طور کلی تنهایی و تنها بودن برای افراد بزرگسال هم آسیب های فراوانی به دنبال دارد. تحقیقات و پژوهش های بسیاری در این زمینه انجام شده که نشان می دهد این افراد از نظر جسمی و روانشناختی آسیب های فراوانی دیده اند.
وی افزود: طبق تحقیقات انجام شده تنهایی طولانی مدت علاوه بر اینکه ایمنی بدن فرد را کاهش می دهد سبب بی اعتمادی به اطرافیان نیز می شود.
این روانشناس کودک گفت: کودکان نیاز به حمایت و توجه بیشتری دارند. وقتی کودک ساعت های طولانی به بهانه های مختلف مانند کار کردن والدین در خانه تنها گذاشته می شود، در ابتدا احساس امنیت خود را از دست می دهد و معمولا دچار استرس می شوند.
همچنین ادامه داد: کودکان برای سرگرم شدن، وقت خود را با دیدن تلویزیون و بازی های کامپیوتری پر می کنند که این خود سبب آسیبهای جدی تری می شود.
داوری اظهار کرد: خانواده امنیت روانی کودک را تامین می کند و تنها گذاشتن آن در خانه سبب می شود که کودک این امنیت را دریافت نکند که این مسئله در درازمدت باعث احساس ترس و استرس در فرد می شود. این کودکان اغلب در دوران تحصیل خود دچار مشکل می شوند. در سنین پایین نمی توانند به تنهایی در اتاق خود بخوابند و در سنین بالا نیز بعضا دچار اضطراب و عدم اعتماد بنفس می شوند.
این روانشناس کودک تصریح کرد: وقتی کودکان در خانه تنها هستند به دیدن تلویزیون و بازی های کامپیوتری پناه می برد، خود این قضیه آسیب های فراوانی دارد. پرخاشگری و خشونت از جمله آسیبهایی است که استفاده طولانی مدت از این ابزارها به دنبال دارد اما کودک چاره ای ندارد جز اینکه برای فرار از تنهایی به این ابزارها پناه ببرد.
وی تاکید کرد: خانواده باید به عنوان یک پشتیبان و تامین کننده امنیت فرزندان، برای این شرایط کودکشان چاره ای بیندیشد. زیرا این تنهایی ارتباطات اجتماعی کودکان را ضعیف می کند و آنها را در جامعه دچار مشکل می کند.
وی در خصوص شیوع هزینه های فراوان و لوکس برای کودکان گفت: ما شاهدیم که اغلب خانواده ها از حمایتهای گسترده و ایجاد امکانات لوکس و فراوان برای فرزندانشان به عنوان جایگزینی برای عدم حضور کافی خود در کنار آنها استفاده می کنند.
این روانشناس کودک در آخر افزود: اکنون در جامعه ما روند بدین صورت است که خانواده ها از فرزندان خود بیش از حد حمایت می کنند در صورتی که خانودهها باید اجازه بدهند که کودکانشان خطا کنند، شکست بخورند و تجربه کسب کنند.
کودکان باید چگونگی برخورد با حل مسائل را یاد بگیرند در غیر اینصورت در بزرگسالی نمی توانند برای مشکلات خود راهکارهای مناسب پیدا کنند.