به گفته دانشمندان، این دایناسور با 70 تن سنگین‌تر از 10 فیل بالغ آفریقایی، بزرگ‌ترین حیوانی است که تاکنون روی زمین وجود داشته است. فسیل استخوانی این غول گیاهخوار برای اولین بار در سال 2014 در پاتاگونیا واقع در آرژانتین کشف شد.
سال گذشته، موزه تاریخ طبیعت آمریکا در نیویورک دایناسوری به طول 37 متر را به نمایش گذاشت. سر و گردن این دایناسور چنان بلند بود که تا فضای بیرونی گالری کشیده شده بود.
با وجود شهرت زیاد، این دایناسور تا همین اواخر به صورت رسمی نامگذاری نشده بود؛ در یک گزارش با اسم «Patagotitan mayorum» به این دایناسور اشاره شده است.
«Patagotitan» به معنی «غول پاتاگونیا» است و «mayorum» ادای احترامی است به خانواده چوپانی که در مدت حفاری چندین فسیل در آن منطقه میزبان تیمی از باستان‌شناسان، زمین‌شناسان و داوطلبان بودند.
در طی چند سال گذشته بیش از 150 فسیل پاتاگوتیتان در این منطقه کشف شده است. تعداد قابل توجهی از این فسیل‌ها متعلق به گونه مشابهی است؛ این امر به طور طبیعی معمولی به شمار می‌رود اما برای حیوانی به این بزرگی بسیار نادر است.
خوزه لوئیس کاربالیدو، متخصص دایناسور، می‌گوید: «این پدیده یک گنج دیرینه‌شناسی است. اکثر فسیل‌ها در وضعیت خوبی قرار دارند و عملا دست نخورده هستند».
این کشف‌ها به دانشمندان اجازه داده است تا کامل‌ترین بازسازی آناتومیک را از بزرگ‌ترین گیاهخوار کره زمین خلق کنند.
پاتاگوتیتان که بیش از 100 میلیون سال پیش و در اواخر دوره کرتاسه می‌زیسته است، یک تیتاناسور محسوب می‌شود. تیتاناسورها، دودمانی متنوع از دایناسورهایی گیاهخوار، با گردن‌های بلند و دمی بلند است که روی چهار پا راه می‌رفتند.
اندازه تیتاناسورها بسیار متنوع است، کوچک‌ترین گونه این سرده وزنی برابر با یک فیل بالغ داشته و بزرگ‌ترین گونه این سرده نیز بیش از 55 تن وزن داشته است.
کشف پاتاگوتیتان تصویری واضحی از نحوه تکامل حجم بدنی تیتاناسورها به دانشمندان ارائه داده است. این مطالعه نشان می‌دهد که اکثر تیتاناسورهای بزرگ کشف‌شده در پاتاگونیا متعلق به یک گونه است.
دیگو پول، یکی از محققان، می‌گوید: «این امر بدین معناست که تکامل غول پیکری در تیتاناسورها تنها یک بار رخ داده است نه در چندین رویداد جداگانه. موارد دیگری مرتبط با افزایش سایز اجداد تیتاناسورها نیز وجود دارند اما هیچ کدام از آنها به اندازه مورد موجود در پاتاگوتیتان‌ها چشمگیر نیست».
