همه افراد از سنین کودکی تا بزرگسالی باید مواد غذایی کافی و از هر 5 گروه مواد غذایی را دریافت کنند، به‌خصوص کودکان که در سنین رشد قرار دارند، حتی شاید خیلی بیشتر از بزرگسالان برای تکمیل رشدی نیاز به موادمغذی داشته باشند. گوشت حاوی پروتئین و اسید‌آمینه‌هایی است که روی رشد موثر است. آهن موجود در گوشت قرمز نیز برای ساخت هموگلوبین لازم است و کمبود آن باعث کم‌خونی در کودک می‌شود.
پروتئین و آهن در گوشت سفید هم وجود دارد ولی به اندازه گوشت قرمز نیست. حبوبات نیز حاوی آهن و پروتئین هستند ولی جذب آهن در حبوبات به‌خوبی انجام نمی‌گیرد، مگر اینکه با گوشت پخته شوند، بنابراین تغذیه با گوشت در سنین پایین بسیار مهم است. بسیاری از مادرها از این موضوع که کودک به گوشت علاقه ندارد شکایت می‌کنند. برای حل این مشکل مادر باید طعم گوشت را با روش‌های مختلف تغییر دهد.
گاهی کودک به گوشت آبپز علاقه ندارد. مادر باید روش طبخ را تغییر دهد، مثلا گوشت چرخ‌کرده یا کبابی برای کودک درست کند یا طعم‌دهنده دیگری به آن بیفزاید. اگر کودک به هیچ‌وجه گوشت قرمز نمی‌خورد، مواد گوشتی دیگری مانند گوشت مرغ، ماهی، میگو و... را جایگزین کند. تخم‌مرغ نیز پروتئین خوبی دارد و برای رشد مفید است. اگر ثابت شود کودک دچار کمبود ماده غذایی است می‌توان به‌صورت مکمل مواد غذایی را جبران کرد ولی در کشور ما غذا در دسترس است و خانواده‌ها بهتر است برای جبران کمبود مواد غذایی از همان غذاهای متنوع استفاده کنند.
کمبود کلسیم، فسفر و روی شاید به‌طور مستقیم تاثیر زیادی روی رشد ناخن نداشته باشد ولی می‌توان این مواد مغذی را از مواد لبنی مانند شیر، ماست، کره، پنیر و کشک به‌دست آورد یا روی را می‌توان از حبوبات و... کسب کرد.
رشد و استحکام ناخن‌ها تحت‌تاثیر عوامل متنوعی است:
1. ناخن دست انسان 4-3 برابر بیشتر از ناخن‌های پا رشد می‌کند.
2. ناخن‌های انگشت اشاره و میانی دست هم رشد بیشتری نسبت به ناخن‌های دیگر دارند. به‌طور تقریبی ناخن‌ها در ماه حدود 4-3 میلی‌متر رشد می‌کنند.
3. در زمستان رشد ناخن کاهش می‌یابد.
4. رشد ناخن‌های پا نیز الگوی متفاوت‌تری دارد. خونرسانی در ناخن پا کمتر است. در افراد مسن و افرادی که پاهایشان مرتب ثابت است و حرکت زیادی ندارد، ناخن‌ها رشد طولی ندارند، بلکه ضخیم می‌شوند.
5. کفش‌های پاشنه‌بلند و کفش‌های پنجه باریک فشار زیادی به انگشتان و ناخن‌های پا وارد می‌کنند که این فشار منجر به ضخیم شدن صفحه ناخن می‌شود و ناخن‌های پاها در معرض صدمه زیادی قرار می‌گیرد.
6. بعضی از افراد رژیم‌های غذایی خاصی دارند که ممکن است باعث شود رشد و استحکام ناخن‌‌هایشان کاهش یابد.
7. توارث نیز نقش مهمی در رشد ناخن‌ها دارد. بعضی از افراد به‌طور ژنتیکی ناخن‌های مستحکم و با رشد بیشتری دارند.
8. بیماری‌های پوستی باعث کاهش رشد ناخن‌ها می‌شوند. البته با کنترل یا درمان این بیماری‌ها رشد ناخن به وضعیت عادی برمی‌گردد.
9. بعضی از بیماری‌های غیرپوستی مانند اختلالات عملکرد تیروئیدی روی رشد ناخن تاثیر می‌گذارند.
10. توقف رشد ناخن به‌طور مطلق بسیار نادر است و به ندرت دیده می‌شود. این پدیده را می‌توان در بیمارانی که شیمی‌درمانی می‌شوند، مشاهده کرد. در چنین بیمارانی به‌علت تاثیر دارو رشد ناخن مانند مو به‌طور موقت متوقف می‌شود ولی با قطع دارو و اتمام شیمی‌درمانی ناخن‌ها مانند موها دوباره فعالیت خود را از سرمی‌گیرند و رشد می‌کنند.
