حمیدرضا صدرایی روانشناس در پاسخ به این پرسش که «دور یا نزدیک بودن مدرسه با محل زندگی دانش‌آموز چه اثرات مثبت و منفی به همراه دارد؟»، اظهار داشت: مسلماً اگر مدرسه به محل زندگی دانش‌آموز نزدیک باشد، بهتر است.
وی ادامه داد: دور بودن مدرسه تا محل زندگی دانش‌آموز مستلزم این است که دانش‌آموز زودتر از خواب بیدار شود و این در رشد کودک تأثیر می‌گذارد؛ هر چقدر مدرسه به خانه نزدیک‌تر باشد، احساس آرامش بیشتری برای دانش‌آموز به همراه دارد.
این روانشناس با اشاره به وجود اثرات متفاوت دور یا نزدیک بودن مدرسه بر سنین مختلف دانش‌آموزان، تصریح کرد: هرچقدر سن دانش‌آموز کمتر باشد، دور بودن از مدرسه اثرات منفی به همراه دارد؛ برای نمونه در دوره پیش‌دبستانی یا ابتدایی آثار تخریبی دور بودن منزل دانش‌آموز تا مدرسه بیشتر است؛ چراکه اگر مدرسه نزدیک باشد، دانش‌آموز احساس می‌کند زودتر به خانه می‌رسد.
صدرایی با اشاره به رفت‌وآمد دانش‌آموزان با سرویس مدرسه، خاطرنشان کرد: اینکه دانش‌آموز با سرویس به مدرسه برود، در سنین پایین آثار تخریبی بیشتری دارد و در سنین بالا آثار تخریبی آن کمتر است.
وی یادآور شد: دانش‌آموز دوره ابتدایی اگر با سرویس به مدرسه برود، بار استرس بیشتری به همراه دارد تا زمانی که پدر و مادرش او را تا مدرسه همراهی کنند.
این روانشناس با اشاره به اثرات همراهی یا عدم همراهی والدین با دانش‌آموز در مسیر مدرسه بیان داشت: همراهی والدین با دانش‌آموز پایه چهارم و پنجم تا مدرسه مطلوب نیست چراکه این کار استقلال دانش‌آموز را می‌گیرد و دانش‌آموز احساس استقلال و روی پای خود ایستادن را از دست می‌دهد، اما در سنین پایین‌تر بهتر است والدین دانش‌آموز را تا مدرسه همراهی کنند.
صدرایی در خصوص اینکه «آیا این وابستگی بین دانش‌آموز و اولیا اثرات مخربی به همراه دارد یا خیر؟»، متذکر شد: در سنین پایین احساس وابستگی با همراهی پدر و مادر با دانش‌آموز تا مدرسه ایجاد می‌شود، و پدر و مادر باید آنقدر با فرزند خود رابطه صمیمی داشته باشند تا در طی مسیر مدرسه تا خانه بتوانند از فرزندشان در مورد اتفاقاتی که افتاده است، سؤال کنند که این باعث ایجاد انگیزه و روحیه در دانش‌آموز می‌شود اما در سنین بالاتر باید دانش‌آموز از عهده امور خود برآید.
