شایع ترین علامت بیماری آلزایمر از دست دادن حافظه و فراموشی است. اما علائم دیگری نیز وجود دارند که کمتر آشکار هستند، ولی می توانند قبل از پیشرفت بیماری، شما را از وجود آن با خبر کنند.
هنگامی که مادر یا پدرمان به یک سن خاص می رسند، نگرانی از دست دادن حافظه در ایشان به سراغمان می آید و هر بار که آن ها کلیدشان را گم می کنند، فکر می کنیم همه چیز به پایان رسیده است.
این نگرانی ها قابل فهم هستند. با توجه به این که در حال حاضر هم هیچ درمان قطعی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. بله، موضوع دلگیری است، اما ناامیدکننده نیست.
تشخیص زودهنگام علائم آلزایمر هنوز هم می تواند به درمان زودهنگام آن با استفاده از داروهای لازم منجر شود. درمان زودرس اجازه می دهد تا بیماران به خوبی و برای مدت طولانی زندگی کنند. به همین دلیل مهم است که به علائم والدین تان توجه کنید.
شایع ترین علامت بیماری آلزایمر، از دست دادن حافظه است که مختل کننده ی زندگی روزمره می باشد و اشکال مختلفی دارد. برخی افراد فراموش کردن زمان و مکان، اشکال در برنامه ریزی ، چالش با کلمات و یا قضاوت ضعیف را تجربه می کنند. اما نشانه های اولیه دیگری نیز وجود دارند که می توانند قبل از پیشرفت آلزایمر، شما را از وجود آن با خبر کنند.
بی علاقگی
کسی که در مراحل اولیه بیماری آلزایمر به سر می برد، ممکن است از فعالیت هایی که او را شاد می کنند، دوری کند، مثل رفتن به سینما، صرف ناهار با دوستان، و یا بازی با نوه ها. این افراد محیط خود را به چیزهایی که با آن راحت هستند محدود می کنند. این بی علاقگی می تواند زندگی بیماران را حتی در مراحل بسیار اولیه بیماری دچار مشکل کند.
آلزایمر فقط با نگرانی درباره فراموشی فرد مبتلا همراه نیست و می تواند شامل نگرانی هایی در رابطه با بی تفاوتی و بی علاقگی او نیز باشد. تحقیقات نشان می دهد که بی تفاوتی در میان مردمی با اختلال شناختی خفیف، ممکن است از پیشرفت آلزایمر خبر دهد.
تغییرات بهداشت فردی یا ظاهر
این بی تفاوتی ممکن است به تغییراتی در عادات روزانه فرد بیمار منجر شود. برخی از افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است همان لباس قبلی را برای چند روز بپوشند و یا به طور ناگهانی شانه زدن و تمیز کردن موهایشان را به یک بار در هفته کاهش دهند.
در مراحل اولیه بیماری آلزایمر، هنگامی که بی تفاوتی شروع به افزایش می کند ، فرد ممکن است کمتر به ظاهر خود یا لباسی که مدت هاست به تن دارد و یا حتی استحمام توجه نشان دهد. خانواده نقش مهمی در این نوع بی توجهی دارند.
اضطراب و افسردگی
اگر والدین تان متوجه کوچک ترین فراموشکاری در خودشان شوند، ممکن است نگران گردند. اغلب اضطراب مرتبط با آلزایمر شامل سئوال و جواب های پی در پی است. محیط جدید ممکن است آن ها را مضطرب کند، طوری که مدام سوال کنند: کجا می رویم، قرار است چه کاری انجام دهیم؟ چه زمانی ما را ترک خواهی کرد و ...
به نظر می رسد توجه بیش از حد به جزئیات یک سفر و پرسش های متعدد مربوط به فراموشی باشد، طوری که حتی گاهی به یاد نمی آورند چه غذایی سفارش داده اند.
به نظر می رسد ارتباطی بین تشخیص افسردگی با بیماری های زوال عقلی مانند آلزایمر وجود دارد. البته هنوز مشخص نیست که این افسردگی است که موجب آلزایمر می شود و یا آلزایمر سبب بروز افسردگی خواهد شد. هنوز تحقیقات بیشتری در این مورد نیاز است.
تغییرات بینایی
ممکن است بزرگسالان مسن در مراحل اولیه ی آلزایمر نیاز به چشم پزشک پیدا کنند. در حالی که به نظر می رسد این تنها یک مشکل چشمی است، اما گاهی اشتباه است. این در واقع می تواند یک مشکل پردازش بصری باشد، زیرا بخش عقبی مغز در انواع خاصی از آلزایمر، سریع تر دچار اشکال می شود.
ممکن است این تغییرات مغزی بتواند باعث تغییر حس بویایی یا شنوایی در برخی از افراد مبتلا به آلزایمر شود. تغییرات بینایی نیز ممکن است نشانه ای از انواع دیگر زوال عقل مانند بیماری لوی بدن(Lewy Body) باشد.
