اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD) یک اختلال روانی است که باعث بروز رفتارهای غیر معمول و بیانضباطی در فرد می شود؛ افراد مبتلا به ADHD معمولا در تمرکز بر یک کار خاص یا نشستن در جایی برای مدت زمان طولانی مشکل دارند. اما شاید ندانید دوتا از آدمهای که دنیا را تغییر دادند بیش فعال بودند.
از این دو نفر یکی بیل گیتس و استیو جابز بودند. که توانستند این اختلال را مدیریت کنند و پس از کنترل بر بیماری جهان را جای بهتری برای زیستن کردند.
متاسفانه باید گفت ۷۰ درصد از آدمهای که مبتلا به بیش فعالی هستند آگاهی از این اختلال ندارند در حالی که تحصیلات، کار، روابط و زندگی خانوادگی افراد تحت تاثیر این اختلال قرار گرفته و با مشکلات بسیاری دست و پنجه میکنند.
اگر شما نیز از افرادی هستید که دشواری در تمرکز بر کارها و وظایف، فراموشی در اتمام کارها، حواس پرتی، ناآرامی و بی قراری، قطع کردن حرف دیگران در حین صحبت، دشواری در نشستن آرام یا نگهداشتن خود در کلاس دست و پنجه نرم میکنید احتمالا شما نیز دچار اختلال نقص توجه و بیش فعالی باشید.
اگر بیش فعال هستید باید بدانید بیش فعالی به ۳ نوع تقسیم میشود. که شامل بی توجهی، بیش فعالی-بیانضباطی و یا ترکیبی از هر دو هستند.
بی توجهی:
اگر مدام سربه هوا هستید و فکر میکنید سرتان برای هر کاری فرود نمیآید و نسبت به همه کارها بیتوجه هستید در تمرکز، انجام کارها و پیروی از دستورالعملها با مشکل شدید مواجه هستند؛ کارشناسان همچنین فکر میکنند که بسیاری از کودکان مبتلا به نوع بیتوجهی بیش فعالی ممکن است تشخیص داده نشوند زیرا تمایلی به ایجاد اختلال در کلاس ندارند. این نوع اختلال در بین دختران مبتلا به ADHD شایعتر است.
بیش فعالی تکانشی
برخی دیگر درگیر بیقرای مداوم هستند و از این که در صف تاکسی و یا نانوایی قرار بگیرند بری آنها مشکل است این افراد درگیر بیش فعالی تکانشی هستند:
افراد مبتلا به این نوع ADHD در درجه اول رفتار بیش فعال و تکانشی از خود نشان می دهند. این می تواند شامل بیقراری،قطع حرف افراد در حین صحبت کردن، دشواری رعایت نوبت میشود.
نوع ترکیبی بیش فعال- تکانشی و بی توجه:
بیشتر بیش فعالان جزء نوع ترکیبی بیش فعال- تکانشی و بی توجه هستند که این افراد افراد مبتلا به این نوع ترکیبی از ADHD علائم بی توجهی و بیش فعالی هستند که شامل ناتوانی در توجه، تمایل به تکانشگری و سطوح بالاتر از حد متوسط فعالیت و انرژی است.
سریعترین راههای درمان بیش فعالی
برای اینکه ستارههای موفقیت و زندگی سالم را تجربه کنید میتوان نوید داد درمان ADHD معمولاً شامل ترکیبی از روشها روان درمانی و دارو درمانی است؛ معمولا روشهای روان درمانی و درمان بدون دارو برای کودکان مبتلا به ADHD استفاده میشود.
رفتار درمانی، به ویژه آموزش برای والدین، به عنوان اولین خط درمان قبل از تجویز دارو توصیه میشود. اینکه چه روشی بهتر و سریعتر عمل میکند به کودک و شرایط خانواده او بستگی دارد. برنامههای درمانی خوب شامل نظارت دقیق، پیگیری و ایجاد تغییرات در صورت نیاز در طول مسیر خواهد بود.
دارو درمانی نیز به صورت گسترده برای درمان اختلال بیش فعالی مورد استفاده قرار میگیرد؛ که البته میتواند عوارض متفاوتی را داشته باشد. بسیاری از کودکان و خانوادهها بسته به اثربخشی درمان و تحمل دارو، میتوانند گزینههای دارویی مختلف را به طور متناوب تغییر دهند. هدف از درمان بهبود علائم برای بازگرداندن عملکرد در خانه و مدرسه است. پیش از اینکه هر روش درمانی اجرا شود؛ باید از وجود بیماری مطمئن شوید.
هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص ADHD وجود ندارد و بسیاری از مشکلات دیگر مانند اضطراب، افسردگی، مشکلات خواب و انواع خاصی از ناتوانیهای یادگیری میتوانند علائم مشابهی داشته باشند. یکی از مهمترین مراحلی که به تشخیص اختلالات روانی مانند اختلال بیش فعالی کمک میکند انجام یک معاینه پزشکی، از جمله تستهای شنوایی و بینایی، برای رد سایر مشکلات با علائمی مانند ADHD است.