ویتامین E خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. آنتی اکسیدان‌ها موادی هستند که از سلول‌ها در برابر اثرات رادیکال‌های آزاد حفاظت می‌کنند. رادیکال‌های آزاد، مولکول‌هایی هستند که زمانی تولید می‌شوند ک بدن، مواد غذایی را به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم می‌کند یا در معرض دود تنباکو یا اشعه‌ها قرار می‌گیرد. رادیکال‌های آزاد ممکن است در ابتلا به بیماری قلبی، سرطان و دیگر بیماری‌ها نقش داشته باشد.
غذا‌های غنی از ویتامین ای : روغن کانولا، روغن زیتون، مارگارین، بادام و بادام زمینی سرشار از ویتامین‌ای هستند.
شما می‌توانید ویتامین E را از گوشت، لبنیات، سبزی‌های برگدار و غلات غنی شده بدست آورید. ویتامین E به صورت مکمل خوراکی و به شکل کپسول یا قطره موجود است.
کمبود ویتامین‌ای می‌تواند باعث درد عصب (نوروپاتی) شود.
مقدار مصرف ویتامین E برای بزرگسالان برابر ۱۵ میلی گرم در روز است.
عوارض سطوح پایین ویتامین ای چیست؟
ضعف عضلانی
ویتامین E برای سیستم عصبی مرکزی ضروری است ویتامین ای یکی از آنتی اکسیدان‌های اصلی برای بدن است و کمبود آن منجر به استرس اکسیداتیو می‌شود که می‌تواند منجر به ضعف عضلانی شود.
مشکلات هماهنگی و راه رفتن
کمبود ویتامین‌ای می‌تواند باعث شود نورون‌های خاصی به نام نورون‌های پورکینژ تجزیه شوند و به توانایی آن‌ها در انتقال سیگنال‌ها آسیب برساند.
بی حسی و سوزن سوزن شدن
آسیب به رشته‌های عصبی می‌تواند از انتقال صحیح سیگنال‌ها توسط اعصاب جلوگیری کند و می‌تواند نوروپاتی محیطی ایجاد کند.
زوال بینایی
کمبود ویتامین E می‌تواند گیرنده‌های نور در شبکیه و سایر سلول‌های چشم را ضعیف کند. این می‌تواند به مرور زمان منجر به از دست دادن بینایی شود.
مشکلات سیستم ایمنی
برخی تحقیقات نشان می‌دهد که کمبود ویتامین E می‌تواند سلول‌های ایمنی را مهار کند. افراد مسن‌تر ممکن است به ویژه در معرض خطر باشند.
