بر مبنای ماده ۱۱۲ قانون کار و رفاه تامین اجتماعی کارآموز به افرادی چون کسانی که برای فراگرفتن حرفه خاص، بازآموزی یا ارتقا مهارت برای مدت معین در مراکز کارآموزی و یا آموزشگاه آزاد آموزش میبینند، همچنین افرادی که به موجب قرار داد کارآموزی به منظور فراگرفتن حرفهای خاص، برای مدت معین که زاید بر سه سال نباشد، در کارگاهی معین به کارآموزی توام با کار اشتغال دارند، مشروط بر آن که شاغل نیستند و راساً به مراکز کارآموزی مراجعه میکنند اطلاق می شود.