مرزنجوش با نام علمی Origanum Vulgare L گیاهی است علفی و دائمی به ارتفاع ۸۰ سانتی‌متر که ساقه آن دارای انشعابات زیاد، پوشیده از تار‌های کوتاه و به رنگ سبز مایل به قرمز است و مناطق اصلی رویش این گیاه در ایران، مناطق شمالی، به‌خصوص استان‌های خراسان، مازندران، گیلان و آذربایجان است. یکی از مشخصات گیاه، بوی معطر و قوی آن است.
دکتر نسیم زرین پنجه عضو هیئت علمی این پژوهشکده عنوان کرد: از مهمترین ترکیباتی که در عصاره آبی گیاه مرزنجوش وجود دارد، میتوان به رزمارینیک اسید، اریوسیتین، آپی ژنین گلیکوزید، اوریگانول و اورسالیک اسید اشاره کرد.
وی افزود: مشخص شده است که رزمارینیک اسید علاوه بر کاهش استرس ، سبب بهبود یادگیری فضایی در بیماری آلزایمر می‌شود.
این عضو هیئت علمی درخصوص تاثیر آنتی اکسیدانی این گیاه بر حافظه بیان کرد: از آنجایی که ترکیب رادیکالی در بیماران آلزایمری به وفور تولید شده و سبب تخریب بافتی بسیار وسیع در مغز بیماران آلزایمری می‌شود، بنابراین با توجه به نوع ترکیبات موجود در عصاره گیاه مرزنجوش، این گیاه می‌تواند طیف وسیعی از اثرات آنتی اکسیدانی در مغز را داشته باشد.
وی با اشاره به این که ترکیبات آنتی اکسیدان این گیاه سبب بهبود یادگیری می‌شوند گفت: باید دانست که رزمارینیک اسید که فراوانترین ترکیب عصاره آبی مرزنجوش است، فعالیت جاروبگری قوی برای ترکیبات رادیکال‌های آزاد دارد.
زرین پنجه دیگر خواص مرزنجوش را مدر، قاعده آور، نیرو دهنده، معرق، ضد نفخ، آرام بخش و به دلایل تلخ بودن، مقوی معده برشمرد.
گفتنی است، از دم کرده ۱۰ تا ۲۰ گرم سر شاخه‌های گلدار به‌مدت ۱۰ دقیقه در یک لیتر آب جوش پس از صاف کردن و با عسل شیرین کردن برای درمان بیماری‌های دستگاه‌تنفسی، به‌عنوان صاف‌کنندة خون و نیز برای تسهیل هضم و تسکین دردهای‌ماهانه، روزانه سه فنجان تناول کنید.
