دهان اوّلین عضو دستگاه گوارش و شامل حفره‌های دهانی ، دندان‌ها، زبان، بزاق، لثه و سقف دهان است.
عواملی متعددی بر تلخی دهان تاثیر دارد که از جمله آن می‌توان به بیماری‌های دندان، کمبود ویتامین، سیگار کشیدن، شیمی درمانی، دارو‌های بیولوژیکی، سوء تغذیه و افزایش سن اشاره کرد.
یکی از شایع‌ترین علل بروز این اختلال مصرف برخی داروهاست؛ مصرف دارو‌هایی مانند آهن، برخی مولتی ویتامین‌ها، برخی از مکمل‌ها و برخی آنتی‌بیوتیک‌ها تلخی صبحگاهی دهان را برای بیمار به‌همراه دارد.
رفلاکس معده یکی دیگر از مهمترین علت‌های بروز تلخی صبحگاهی دهان است؛ به طور کلی حالت تهوع، استفراغ، سرفه، خشن شدن صدا، نارسایی بلع، ترشح بیش از حد بزاق، درد در محل قفسه سینه و تلخی دهان از اصلی‌ترین علائم ابتلا به بیماری رفلاکس معده هستند.
رفلاکس را می‌توان به دو دسته صفراوی و اسیدی طبقه‌بندی کرد؛ اگر تلخی دهان حاصل از رفلاکس اسیدی باشد معمولاً برای درمان آن از مواد کاهنده اسید استفاده می‌شود تا با درمان رفلاکس تلخی دهان حاصل از آن هم کاهش پیدا می‌کند.
رفلاکس اسیدی زمانی اتفاق می‌افتد که صفرا، مایع گوارشی که در کبد شما تولید می‌شود به سمت معده و مری هدایت کند، برای درمان رفلاکس صفراوی از دارو‌هایی استفاده می‌کنیم که صفرا را به خود جذب می‌کند یا در صورت نیاز از دارو‌های استفاده می‌کنیم تا مسیر حرکت معده را اصلاح کرده و از ادامه فرآیند رفلاکس جلوگیری کند.
