کارشناسان مسکن توصیه میکنند سازندهها به منظور برقراری توازن بافت اجتماعی در ساخت و سازهای خود در مناطق لوکس و برخوردار با طراحی چند واحد کوچکمتراژ این امکان را فراهم کنند که طبقات متوسط جامعه نیز امکان خرید مسکن در مناطق ممتاز شهر را پیدا کنند و به این ترتیب توزیع بافت جمعیتی به نحوی صورت خواهد گرفت که از تشدید فاصله طبقات اجتماعی جلوگیری میکند. با این حال این قاعده به عرف ساخت و ساز تبدیل نشده و همچنان مناطقی از شهر وجود دارد که کانون ساختوسازهای بزرگمتراژ به شمار میآیند.
دو منطقه یک و ۳ را میتوان نامناسبترین مناطق برای جستوجوی آپارتمانهای ریز و کوچکمتراژ تا ۷۰ مترمربع برشمرد. نگاهی به فایلهای موجود در این گروه متراژی در حال حاضر نشان میدهد عمده آپارتمانهای ازاین جنس سن بنای بیش از ۱۰ و بعضا تا ۳۰ سال دارند و این یعنی در ساختوسازهای یک دهه اخیر، میل به ساخت واحد کوچکمتراژ در این مناطق نزدیک به صفر بوده است. قواره بزرگ زمینها در مناطق مذکور و مناسب بودن آنها برای لوکسسازی از یکسو و کاهش دردسرهای سازنده برای تامین پارکینگ و مواردی از این دست در ساخت واحدهای بزرگمتراژ از سوی دیگر، موجب شده آپارتمان کمسن زیر ۷۰ مترمربع به یک کالای نایاب در بازار مسکن مناطق یک و ۳ تبدیل شود.
بررسی فایلها نشان میدهد تنها در محلههایی همچون چیذر، قیطریه، دولت، دارآباد و ظفر شاید بتوان سادهتر واحدهای کوچکمتراژ کمسن را یافت، چراکه در این مناطق از یکسو ساختوساز پرحجم رخ میدهد و از سوی دیگر سازندهها نیاز متقاضیان مسکن را جدیتر گرفته و در ساختوسازهای خود لحاظ کردهاند.