فاطمه گودرزی از آن دسته بازیگران زنی است که اهل فوتبال است و از آنجایی که از بچگی به همراه پنج برادرش فوتبال تماشا میکرده شاید این علاقه چندان عجیب هم به نظر نرسد. او حالا هم به همراه فرزندانش و حتی بدون آنها تماشاگر پروپاقرص بازیهای تیم ملی و نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیاست.
به واسطه برادرهایم فوتبالی شدم
در خانوادهای با پنج برادر بزرگ شدم و طبیعتا دیدن فوتبال با آنها من را به تماشای فوتبال عادت داد. الان هم معمولا هم بازیهای تیم ملی فوتبال کشورمان را دنبال میکنم، حتی بازیهای تیمهای داخلیمان را هم وقتی با کشورهای خارجی بازی داریم تماشا میکنم و خیلی برایم مهم است که ایران برنده شود. این مسئله هم از تعصبات ایرانی بودنمان است.
طرفدار علی پروین و مرحوم حجازی بودم
از بازیکنان قدیمی بازی آقای علی پروین، مرحوم ناصر حجازی، آقای همایون بهزادی، آقای آشتیانی و ... را دوست داشتم. من بچه بودم و با این فوتبالیستها بزرگ شدم. در زمان بچگی خودم هم همیشه در بازیها، بازی این فوتبالیستها را میدیدم و برایم خاطرهانگیز هستند.
مردم فکر میکنند پرسپولیسی ام
چون پسرم پرسپولیسی است، مردم فکر میکنند من هم پرسپولیسی ام، اما واقعا همیشه برایم تیم ملی حرف اول را میزند. استقلال و پرسپولیس هر وقت که با یک تیم خارجی بازی داشته باشد من مدافع آنها هستم و دوست دارم تیم کشور خودمان برنده شود، حالا چه پرسپولیس چه استقلال.
از رفتن کیروش ناراحت شدم
از رفتن آقای کیروش متاسف هستم، چون ایشان تیم ملی را خیلی خوب رهبری کردند کاری با مسائل پشت پردهای که وجود داشت ندارم و واقعا هم نمیدانم ایشان به چه دلایلی رفتند. زمانیکه یک مربی عوض میشود و مربی دیگری به جای او میآید تا جا بیفتد و فوتبالیستها با او ارتباط برقرار کنند زمان میبرد و این اتفاق معمولا ضربهزننده است. ممکن است یک یا حتی دو سال طول بکشد تا همه چیز جا بیفتد، و ملی پوشان با سرمربی جدید انس بگیرنداین اتفاق در حالی است که آن مربی خوب باشد و حرف مسئولان اینجا را هم متوجه شود. چون بحث خواستههای مسئولان و ارتباط با آنها هم مقوله دیگری است و شاید با کشورهای دیگر متفاوت باشد.