سال 97 برای سیدحسین حسینی به سالی پر از فراز و نشیب همراه با خاطرات تلخ تبدیل شد. بعد از ثبت رکورد کلین شیت و گل نخوردن در تاریخ فوتبال باشگاهی ایران، اوضاع برای سیدحسین اصلا خوب پیش نرفت چون حضور در دو تورنمنت ملی بزرگ همچون جام جهانی 2018 روسیه همین طور جام ملت های آسیا 2019 در امارات را در روز آخر از دست داد.
در کنار این ناکامی ها در رده ملی اوضاع برای گلر شیرازی در اردوی استقلال هم اصلا خوب پیش نرفت چون شفر در بیشتر بازی ها ترجیح داد به کاپیتان اول خود بها داده و سیدحسین را روی نیمکت بنشاند. حسینی که چاره ای جز کنار آمدن با این اتفاقات ناخوشایند نداشت با وجود تمام شایعات پیرامون جدایی در نیم فصل ترجیح داد در استقلال بماند و برای جایگاه از دست رفته مبارزه کند.
بعد از شکست در تبریز، وینفرد شفر دوباره به حسینی اعتماد کرد تا او به جای رحمتی در بازی های لیگ برتر به میدان برود. تصمیمی که می توانست فشار از روی دروازه بان های آماده استقلال در دوجام داخلی و آسیایی را کاسته و اعتماد به نفس آنها را تقویت کند. سیدحسین در چهار بازی متوالی لیگ مرد اول استقلال شد، بازگشتی با پاقدم خوب برای آبی ها چون چهار برد متوالی با ثبت سه کلین شیت استقلال را به رده دوم در جدول رساند تا سایه به سایه رقیب دیرینه قرار بگیرند.
حسینی که در تمام این چهار هفته تنها در بازی با فولاد یک بار دروازه اش باز شد در سایر دیدارها نمایش خوبی داشت تا سیوهای طلایی او شفر و استقلال را در جاده خوشبختی قرار دهد. در این بین اما سیدحسین در بازی با نساجی خوش شانس هم بود چون در یکی از کلیدی ترین صحنه های بازی، تیر دروازه هم به یاری او و تیمش آمد تا نوار کلین شیت های او پاره نشود.
این اتفاق پایانی خوش برای سالی پر از فراز و نشیب رقم زد تا سیدحسین و استقلال با امید فراوان به قهرمانی در لیگ برتر گام به سال جدید بگذارند. آمادگی بالا با روحیه مناسب در بین دروازه بان های استقلال باعث امیدواری طرفداران برای سال پیش رو شده است تا این تیم در دو جام داخلی و آسیایی به موفقیت برسد.
