محمود خوردبین درباره دیدار شب گذشته پرسپولیس و کاشیما و شکست سرخپوشان اظهار داشت: بچه ها هر چه در توان داشتند گذاشتند و کسی کم کاری نکرد. برخی بازیکنان که به میدان آمدند در حد نفرات اصلی نبودند و در واقعا این بازی برای آنها بزرگ بود چون هنوز تجربه کافی نداشتند اما روی همه رفته عملکرد پرسپولیس در این دور از رقابت ها قابل تحسین است.
وی افزود: یک اتفقا مهم حضور بانوان بود و جالب آنکه با حضور بانوان، آقایان خیلی رعایت می کردند و یک کلام حرف زشت از کسی نشنیدیم. دست همه آنهایی که این فضا را فراهم کردند درد نکند.
خوردبین در ادامه با گلایه از آنهایی که حضور دخترهای او را اقدامی گزینشی نامیده بودند گفت:برای یک عده متاسفم که در فضای مجازی هر چه دوست دارند می گویند. یعنی دخترهای من و علی پروین بعد از ۵۰ سال که برای این تیم زحمت کشیدیم نباید یکبار به ورزشگاه می آمدند؟ تازه دخترهای من مثل همه در صف ایستادند و از ساعت یازده منتظر ورود به ورزشگاه بودند. کارت ملی شان را نشان دادند و مثل همه خانم هایی که به ورزشگاه رفتند اقدام به ورود کردند.
وی درباره عکس العمل های علی پروین در جریان بازی که کنار او نشسته بود نیز گفت: علی آقا خیل حرص می خورد چون واقعا دلش می خواست این تیم بخاطر حضور آن جمعیت قهرمان شود.
سرپرست سابق پرسپولیس درباره اظهارات سید جلال حسینی در پایان بازی گفت: به نظرم سید جلال نباید از واژه فوتبال کثیف استفاده می کرد و بهتر بود به نوعی دیگر انتقادات خودش را مطرح می کرد. البته به نظرم ژاپنی ها که اهل وقت کشی نیستند در بازی دیشت خیلی خودشان را زمین می انداختند.
وی درباره مصدومیت انصاری گفت: این هم اوج بدشانسی بود. پرسپولیس امسال از بابت مصدومیت و محرومیت خیلی لطمه خورد. به نظرم اگر نعمتی را داشتیم خیلی کمک مان می شد. این فصل بالاخره پنجره بسته نقل و انتقالات دامان تیم را گرفت؛ آنهم در فینال.
خوردبین افزود: اگر اول در تهران بازی می کردیم بهتر بود. تیم ما در ژاپن جام را به حریف داد. اگر بازی اول در تهران بود بچه ها کار را تمام می کردند.با این حال دست برانکو و همکارانش و تمام تیم و بازیکنان و از همه مهمتر تماشاگران درد نکند.
وی در پایان درباره این کری استقلالی ها که گفته اند خوردبین تنها پرسپولیسی است که با لباس استقلال جام قهرمانی آسیا را بالای سر برده است گفت: آن روزها مثل حالا نبود و تیم ها برای حضور در رقابت های مهم بهترین ها را جمع می کردند. آن سال من و آقای فریدون معینی از پرسپولیس برای تاج بازی کردیم. در واقع در آن روزها به این بازی ها نگاه ملی می شد نه نگاه رنگی.
