حجتالاسلام والمسلمین محیالدین بهرام محمدیان رئیس مرکز مطالعات فقهی تعلیم و تربیت در جمع تعدادی از فرهنگیان اظهار کرد: من با شما دوستان درد دل میکنم، اهل گلایه و شِکوه و شکایت از این و آن نباید بود. هر چه کردهایم، خودمان کردهایم. همانطور که در موفقیتها همه دوست دارند نامشان برده شود و لوح تقدیر و تندیس بگیرند، باید در خرابکاریها نیز هر کس سهم خود را از ناکامیها و بدکاریهایی که ایجاد کرده و یا انجام داده است، بپذیرد.
وی ادامه داد: برخی عادت کردهاند ناتوانیها و بیعرضگیهای خود را با ضمیر مبهم به نظام ارجاع دهند، در حالی که به صراحت باید گفت نظام متشکل از آحاد مردم و مسئولان است؛ نظام که یک نفر در رأس حاکمیت نیست، نظام همه افراد و اشخاص دارای منصب و مسؤولیت در هرم قدرت اداری، سیاسی، قضایی و تقنینی هستند.
حجتالاسلام والمسلمین محمدیان اضافه کرد: بعضیها فکر میکنند سرگرم بازی وسطی هستند و حتی توپ به آنها پرتاب میشود، جا خالی میدهند. تا مورد انتقاد مردم و یا سؤال مردم قرار میگیرند، با زرنگی جا خالی میدهند که ما مسؤول نیستیم، از نظام بپرسید. مردم ولینعمت من و شمایند. این پُستها را مردم به ما تفویض کردهاند، مستقیم یا غیرمستقیم. باید به این مردم خدمت کرد، باید سؤالهایشان را پاسخ داد؛ مشکلاتشان را برطرف کرد و اگر خطا کردهایم، باید عذرخواهی کنیم، نه اینکه با لفاظی و حرّافی از پذیرش مسؤولیت شانه خالی کنیم.
وی تصریح کرد: البته گمان کارشکنی از سوی برخی ضعیفالنفسها و منتظر بیگانهها میرود و به همین خاطر است که بنده با کمال شرمندگی و احتیاط میگویم «گویا بعضی درصدد ایجاد نارضایتی و عصبانی کردن مردم هستند».
رئیس مرکز مطالعات فقهی تعلیم و تربیت افزود: مگر به شما اجبار کردهاند وعدههای بیپشتوانه و خلاف واقع بدهید، چرا بدون اینکه فکر کنید آستانه توقعات را گسترده میکنید و از عهده جوابگویی نمیآیید و حداقل عذرخواهی هم نمیکنید.
وی تصریح کرد: مدیریت علمی و مبتنی بر دانش یعنی اینکه هِی مشکلات را جابجا کنید تا شاید به قول معروف «از این ستون به آن ستون فرجی است» یک اتفاقی بیفتد، به عنوان مثال؛ در همین آموزش و پرورش خودمان خدمت دوستان خودمان عرض میکنم کنکور که سر جای خود مانده است. آزمونهای اضطرابآفرین و استرسزا نه تنها کم نشده، با برخی مجوزهای داخلی برخی مؤسسات نیز به مدارس ورود پیدا کردهاند؛ سمپاد را با ناپختگی، مواجه با مشکل کردید و حالا باید چند گره را به دندان بگیرید. الان تعطیلات زمستانی را به سر زبانها انداختید پیش از آنکه چاه را کنده باشید. مگر ما متولی حل مشکل هتلها و جهانگردی هستیم؟
حجتالاسلام والمسملین محمدیان گفت: رتبهبندی معلمان تبدیل به آب رحمتآباد شده است و هر از چندگاهی که احساس اعتراض و نارضایتی معلم و مدیر میشود، «لایحه تصویب شده است»، شعار مسئولان میشود.
وی تصریح کرد: وزارت و وزیر و معاون وزیر به جای پیگیری مسؤولیتهای سیاستگزاری، هدایت و حمایت و رفع مشکلات کلان در کارهای خرد در حد مدرسه و در حوزه وظایف و اختیارات مدیر و معلم دخالت میکنند و از حذف مشق شب و پیک نوروزی سخن میگویند؛ گویا نمیدانند کاهش تمرکز و اختیار دادن به مدرسه سلب اختیار از معلم کلاس نیست، معلم از نزدیک با دانشآموز کار میکند، او میداند که دانشآموزش باید مشق شب یا تکلیف و تمرین داشته باشد یا نه. معلم میداند به کدامیک از دانشآموزانش چه تکلیفی را بگوید! نه اینکه وزیر محترم و یا معاون وزیر حکم کلی کنند که مشق شب ممنوع و شگفت اینکه این اقدام را گامی در مسیر عدالت آموزشی بشمارند. حالا چه ربطی تکلیف درسی با عدالت آموزشی دارد، پیدا کنید پرتقال فروش را.
رئیس مرکز مطالعات فقهی تعلیم و تربیت با بیان اینکه متأسفم از اینکه بگویم پوپولیزم سیاسی در آموزش و تربیت نیز رسوخ کرده است، گفت: امروزه در حوزه ادب، فرهنگ، هنر، آموزش و سیاست نقد یک امر تخصصی و جدی است، با جستجوی دمدستی از موتورهای جستجو به دهها عنوان کتاب روش نقد در حوزههای یادشده میتوان دست یافت؛ یعنی نقد، امر سهل و آسان نیست و اگر به همین چشم به نقد نگاه میکنیم همین میشود که در حوزه سیاست و در مسائل مهم ملی اتفاق میافتد.
وی اظهار کرد: آیا هر معلمی میتواند متن آموزشی بنویسد و یا بالعکس. هر نویسندهای میتواند تدریس کند؟! آیا استاد دانشگاه و یا مرجع تقلیدی میتواند بدون مهارت معلمی برای دانشآموز ابتدایی مسأله ریاضی، فیزیک و یا احکام شرعی بیاموزد؟! حتما جواب منفی است! با آنکه در موضوع خریط فن هستند! اما حرکت پوپولیستی برای شما امکان میدهد که حتی به دانشآموزان بگویید کتاب درسی بنویسید و یا کتابهای درسی را بررسی و نقد کنید! این یعنی دانشآموز و معلم و منتقد را پی نخودسیاه فرستادن. حتما گوینده این سخن به تبعات منفی چنین حرکتهایی توجه ندارد و یا اگر توجه دارد میخواهد به قول ملانصرالدین عمل کند که تو چیزی گفتی من خوشم آمد، من هم چیزی میگویم تو خوشت بیاید.
حجتالاسلام والمسلمین محمدیان تصریح کرد: همکاران عزیز من، من امروز شنیدم برخی از همکاران فرهنگی در دفتر مدارس به قول برخی از شبکههای مجازی از جنس معلمان و یا غیرمعلمان تحصن کردند و کلاس درس نرفتند و یا با تأخیر سر کلاس حاضر شدند؛ من با فروتنی تمام به همه معلمان عرض میکنم، مشکلات موجود را من هم میدانم و باور دارم، ولی راهحل آن محروم کردن دانشآموزان از حضور معلم نیست. راهحل آن، فرصت دادن به بدخواهان و فرصتطلبان نیست. راهحل آن تحصن و یا حرکت جمعی به سوی اداره کل و غیره نیست، به ویژه در شرایط فعلی که دشمن درجه یک ملت ایران از وجود شورش و اعتراض در تمام شهرهای ایران سخن میگوید، معلوم میشود که طراحان و پیشقراولان حرکتهای ساختارشکنانه درصدد تحقق چنین آرزوهایی هستند و ترامپ مانند بیشفعال و ذوقزده آن را زودتر از موعد بر زبان آورده است.
وی ادامه داد: معلم الگوی وطندوستی، آرمانگرایی، حقخواهی و مثال منطق و عقلانیت و خردورزی است. هشدار معلم میتواند نرم و یا قلم باشد، معلم میتواند بیآنکه فرصت به بدخواهان و کجاندیشان و بیگانهپرستان بدهد، مجلس و دولت را مخاطب پیام خود قرار دهد. انتخابات در پیش رو را یادآور شود که معلم اگر خدمت درخور و شایسته نبیند، در انتخاب خویش تجدیدنظر میکند؛ صد البته هر چند در اول عرائضم گفتم شِکوه و گلایه نمیکنیم، اما بالاتر از صدگلایه باید به آنهایی که مسئول این مردم هستند، مسئول معلم و غیرمعلم، کارگر و کارمند، مسئول در برابر تمام آحاد مردم هشدار داد که در خدمت ملت باشید وگرنه محکوم در پیشگاه مردم و مغضوب در درگاه الهی هستید.