اخیراً مجموعه شبکه نمایش خانگی «ممنوعه» محصول مؤسسه سرو ر. سانه پارسیان به بازار عرضه شده که حواشی زیادی را بههمراه داشته است.
مؤسسه سرو رسانه پارسیان فعالیتش را از سال۱۳۹۶ آغاز کرده است و از آن پس آثار سینمایی ایران و انیمیشن جهان را برای مخاطبان خود ارائه کرده است.
شکلگیری
مدیران و دستاندرکاران این مؤسسه که نام «سرو رسانه پارسیان» را برگزیدهاند، از فعالان با سابقه شبکه نمایش خانگی در یک دهه گذشته هستند. برادران «یاری» که فعالیت خود را در دهه هشتاد با تکثیر و پخش بازیهای رایانهای آغاز کرده بودند، در ادامه با مؤسسه «هنرنمای پارسیان» همکار شدند و عملاً تمرکز خود را بر کار تأمین و پخش فیلم و سریال قرار دادند. انباشت تجربه و توسعه سرمایهگذاری سبب شد تا برادران «یاری» از دی ماه ۹۶ با لوگو و نشان تجاری مستقل خود در بازار وارد شوند و همگام با سایر رقبا به کار بپردازند. آغاز بهکار یک مؤسسه ویدیو رسانه جدید در حالی صورت گرفته است که گمانهزنیها برای تغییر الگوی مصرف و گرایش بازار به سمت اینترنت بهشدت ادامه دارد. «سرو رسانه پارسیان» تاکنون عناوین مختلفی را راهی بازار کرده و بعید نیست این مؤسسه در ادامه یک برند تجاری مشترک با «هنرنمای پارسیان» در عرصه ویدیوی درخواستی راهاندازی کند. نکته جالب توجه این است که نشانی مؤسسه با نشانی مؤسسه «هنرنمای پارسیان» دقیقاً یکی است و این دو مؤسسه زیر یک سقف به همکاری خود ادامه میدهند. همانطور که مؤسسات «تصویر دنیای هنر»، «کیمیا نما» و «تدبیر و هنر ماندگار» در یک مکان واحد به فعالیت مشغول هستند!
اخلاقممنوعه!
«ممنوعه»، مجموعه نمایش خانگی به کارگردانی آقای امیر پورکیان و تهیهکنندگی آقای علیاکبر نجفی، محصول سال۱۳۹۷ است. تصویربرداری این مجموعه اجتماعی با سرمایهگذاری آقای صادق یاری در زمستان۱۳۹۶ در تهران آغاز شد و قسمتهایی از آن هم در سال۱۳۹۷ در شهرهای شمالی کشور جلوی دوربین رفتهاست. پخش سریال ممنوعه از دوشنبه پنجشهریور ۱۳۹۷ در شبکه نمایش خانگی آغاز شده است. پس از انتشار دو قسمت از این مجموعه، برخی از رسانهها نسبت به داستان و اتفاقات این سریال واکنش منفی نشان دادند. رسانهها از وجود و نمایش روابط غیراخلاقی خاص و کمسابقه دراین اثر گفته بودند و آن را نشانه نبود نظارت دراین حوزه عنوان کرده بودند. پیرو این انتقادات گسترده آقای «ابراهیم داروغهزاده» معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در خصوص واکنشهای بهوجود آمده درباره محتوای مجموعه «ممنوعه» توضیحاتی ارائه کرد. داروغهزاده گفت: «به طور طبیعی وقتی موضوع یک سریال درباره آسیبهای اجتماعی است و در این سریال به طور خاص ولنگاری و کژرفتاری تعدادی جوان مطرح است، فیلمنامهنویس ناگزیر است برای پیریزی شخصیت و شالوده فکری آنها رفتارهایی را طراحی کند که در زمره تخلفات و کنشهای غیرمتعارف است... البته آنچه که مشاهده میشود مصداق اشاعه ابتذال نیست و جنبه عبرتآموز آن مورد تأکید است. همانطور که گفتم فیلمنامهنویس مجبور در برخی موارد ناگزیر به تصویر برخی موارد است... آنچه که در ممنوعه تصویر شده مشمول چنین چیزی نمیشود. بههمین خاطر بیننده باید با بردباری در انتظار قسمتهای بعدی مجموعه باشد تا فرجام و عاقبت سوءرفتار شخصیتها و یا اصلاح و انابه آنها را در پرتو ارشادات و دلسوزیهای خیرخواهانه شخصیتهای مصلح داستانی نظارهگر باشد...»، اما این اظهار نظر باعث فروکش کردن انتقادات نشد و در ادامه وزیر ارشاد در حاشیه نشست هیأت دولت از پیگیری موضوع خبر داد. دراین بین پنجشنبه گذشته آقای محمد مهدی حیدریان، رییس سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور در برنامه شهرفرنگ، در پاسخ به سؤالی درباره حواشی سریال «ممنوعه» توضیح داد: «موضوع مسائل و آسیبهای اجتماعی مسألهای است که طی دو سال اخیر مسوولان به آن میپردازند. موضوع این سریال هم یکی از آسیبهای اجتماعی است که جوانهای ما را تهدید میکند، البته با نشان دادن یک امر غلط بنا نیست آن را اشاعه دهیم و پرداختن به یک آسیب اجتماعی در یک سریال الزاماً به معنای اشاعه آن نیست، فقط طرح موضوع قصد سازندگان این است تا نشان دهند کسانی که نسنجیده راه نادرستی را میروند، چه عواقب شومی در انتظارشان است. اینها وظایف ماست که در تلویزیون و در شبکه نمایش خانگی به آن بپردازیم و این سریال هم جز این دسته است.» حیدریان افزود: «در مورد سریال «ممنوعه» گزارشهایی را از معاون سازمان، مدیرکل سازمان و شورایی که بررسی کرده، گرفتم. با توجه به حساسیتها مقرر شد تولید تمام شود و بیش از ۱۰قسمت آماده شود. توفیق تهیهکننده و کارگردان نتیجهگیری درست از این آسیبهای طرح شده در قسمتهای اول است که امیدوارم ادامه آن در روند درستی ساخته و عرضه شود.»
سهگانهخاص!
مؤسسه مذکور از زمان آغاز به کارش تا به امروز در چند پروژه سرمایهگذاری و مشارکت داشته است. از جمله مهمترین آنها فیلم سینمایی «اکسیدان»، سریال «گلشیفته» و همین مجموعه «ممنوعه» است. اکسیدان، گلشیفته و ممنوعه دارای حواشی زیادی بودهاند که هرکدام در جای خودش قابل بحث است. اما یک نکته مشترک در این سه محصول است که کمی عجیب به نظر میرسد. داستان اکسیدان درباره نگار، نامزد اصلان است که دوست دارد در خارج از کشور زندگی کند بدون اجازه او و غیرقانونی به خارج از کشور سفر میکند. اصلان به دنبال راهی برای رفتن به اروپاست تا بتواند نامزدش را برگرداند و برای گرفتن ویزای یک کشور اروپایی کارهای عجیبی انجام میدهد. داستان گلشیفته درباره نفر اول کنکور ریاضی با وجود مخالفت شدید پدر برای تحصیل به دانشکدهای میآید. داستان محصول سوم یعنی ممنوعه هم که مشخص است. هرکدام از این پروژهها داستان مشخصی دارند که داستانکها و شخصیتهای مختلفی آن را تکمیل میکنند.
مسأله «تراجنسی»ها از جمله موضوعاتی است که در جامعه ایرانی-مثل هرجای دیگری- وجود دارد. این پدیده یک مسأله شرمآور یا محرمانه نیست؛ موضوعی است که باید درکنار روشهای علمی، در رسانهها نیز به طور درست مطرح شوند. در طول سالهای اخیر در چند فیلم و مستند به طور مستقیم یا غیرمستقیم به مسأله تراجنسیها پرداخته شده است. اما این که در سه محصول یک مؤسسه که دوتای آنها کمدی است، مورد فوق مطرح شود قابل تأمل است. دراکسیدان این موضوع به طوری طعنهآمیز نمایش داده میشود. در گلشیفته جوری در فیلمنامه گنجانده شده که هیچ منطقی در آن دیده نمیشود. در ممنوعه نیز به شکلی باسمهای تکرار میشود.
باید از مدیران مؤسسه محترم سؤال کرد که علت این علاقه به موضوع مورد نظر چیست؟ این رویه یک دغدغه است یا ابزار؟ دلیل مطرح کردنش به طور مستمر، آگاهسازی جامعه درباره این پدیده است یا اهداف دیگری وجود دارد؟ آنچه مشخص است در اکسیدان صرفاً دلیل ورود به این بحث شوخی (نمیگوییم تمسخر) با این افراد است. در گلشیفته جز ایجاد تحریک کنجکاوی مخاطب هیچ منطقی برایش دیده نمیشود. در مورد آخر یا همان سریال ممنوعه نیز لااقل تا لحظه انتشار این گزارش علت مشخصی به نظر نمیرسد. ظاهراً مؤسسه سرو رسانه پارسیان علاقه ویژهای به قالبهای مختلف جنسیتی دارد و در ممنوعه تمام تلاشش را کرده در کنار مفاهیم دیگرش، تراجنسی را هم بگنجاند تا ویترین جنسیاش کامل باشد.