این مطالعه شامل ۸۵۹ کودک کوچک تر از ۱۸ سال بود که حداقل از ۵ سال قبل مبتلا به بیماری نوروبلاستوما شده بودند. میانگین سنی تشخیص ببیماری در این کودکان ۰.۸ ماهگی بود و آنان به طورمتوسط تا ۱۳.۳ سال تحت نظر بودند.
بازماندگان نوروبلاستوما با ۸۷۲ خواهر و برادر بازمانده از سرطان مقایسه شدند.
محققان دریافتند بیماران نوروبلاستوما بیش از خواهر و برادرهای شان مبتلا به افسردگی/اضطراب (۱۹ درصد در مقابل ۱۴ درصد)، رفتارهای لجوجانه (۱۹ درصد در مقابل ۱۳ درصد)، عدم دقت و توجه (۲۱ درصد در مقابل ۱۳ درصد)، انزوای اجتماعی/درگیری با همسن و سالان (۲۶ درصد در مقابل ۱۷ درصد) و رفتارهای ضداجتماعی (۱۶ درصد در مقابل ۱۲ درصد) هستند.
دکتر «نینا کادان لوتیک»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه یل کنتیکت آمریکا، در این باره می گوید: «این یافته ها جدید هستند چراکه برای اولین بار به بررسی رفتارهای آموزشی و روانشناختی در مورد بیماران نوروبلاستوما پرداخته شده است. قبل از پیشرفت در زمینه درمان، تعداد جمعیت بازمانده از این نوع سرطان بسیار اندک بود.»
محققان عنوان می کنند درمان های رایج در مورد نوروبلاستوما نظیر وین کریستین، سیس پلاتین و اسید رتینوئیک ارتباطی با این مشکلات ندارند.
