اختلاف هایی که میان کارلوس کی روش و برانکو ایوانکوویچ سرمربیان تیم ملی و پرسپولیس در ماه های گذشته به وجود آمده بر هیچ کس پوشیده نیست. اینکه پرسپولیس حاضر نیست بازیکنانش را قبل از پایان رقابت های لیگ قهرمانان در اختیار تیم ملی قرار دهد و کی روش بازیکنان را زودتر می خواهد. این چالش حالا با نزدیک به شدن به جام جهانی خطری جدی به نظر می رسد. در چنین شرایطی کارلوس کی روش در گفت و گوی امروز خود با روزنامه خبر ورزشی درباره این مساله توضیحات شفافی را ارائه کرد که البته می شود اینطور برداشت کرد او به دنبال شکل گیری روابط مثبت با سرمربی پرسپولیس است.
طبق برنامه مان جلو می رویم
کی روش در این خصوص گفت: «یک برنامه مدون داریم و طبق همان جلو می رویم، 10 بازیکن داشته باشیم، بهتر از این است که 8 بازیکن در اختیار داشته باشیم. اگر 4 تا هم داشته باشیم، از یکی بهتر است؛ یعنی با هر چیزی که داریم باید جلو برویم. بعد از اتمام برنامه هایمان من باید تصمیمات مهمی بگیرم و مطمئنا تصمیمات من در این داستان قرار نیست زندگی کسانی که در کنار من هستند را راحت کند. مسئولیت من این نیست زندگی آنها را راحت کنم. بلکه وظیفه من این است که آنها را برای کارهای سخت آماده کنم. کار من به هیچ عنوان راحت نیست. وقتی تلاش می کنید تیم تان را بهتر کنید و تیم تان را بهبود ببخشید، کار راحتی ندارید. بازهم خیلی ساده به شما می گویم ما در مسیر خودمان در جام جهانی قرار داریم یا به دنبال من می آیید و به مسیری که من تشخیص داده ام، می رویم و یا خیر، جا خواهید ماند.»
دنبال لطمه زدن به باشگاه ها و بازیکنان نیستم
سرمربی تیم ملی حرف هایش را اینطور ادامه داد: «گاهی گمانه زنی های زیادی وجود دارد که من نمی دانم از کجا نشات گرفته اند. اینکه می گویند مشکلاتی بین باشگاه ها و تیم ملی وجود دارد. من درک نمی کنم چرا این صحبت ها بیان می شود؛ واقعیت این است تا قبل از اعلام لیست 23 نفره تیم ملی ما طبق قانون فیفا روی یک لیست 35 نفره کار می کنیم که بازیکنان8، 9 باشگاه داخلی شامل این لیست می شوند. به صورت کلان و کلی صحبت کنم؛ همکاری و درک باشگاه ها... بگذارید یک کلمه برای توصیفش پیدا کنم. خب پرفکت و بی نظیر نبوده اما بسیار مثبت بوده است. چیزی بی عیب و نقص نیست ولی این همکاری واقعا خوب بوده است. 36 سال تجربه کار دارم، واقعیت این است که همکاری باشگاه ها بسیار بسیار خوب است. به این منظور می گویم که در تیم ملی و باشگاه ها یک سرمایه مشترک داریم و آنها بازیکنان هستند. وقتی بازیکنان شرایط شان خوب است، هم باشگاه ها از این مساله راضی هستند، هم بازیکنان لذت می برند و هم برای من بسیار خوب است. هیچ کس حتی نباید فکر کند که سرمربی تیم ملی خدای ناکرده بخواهد بازیکنان باشگاهی را طوری دعوت کند که به آنها و باشگاه ها لطمه بزند و متضرر شوند.»
یک باشگاه فقط با ما ارتباط خوب ندارد
وی در بخش دیگری از حرف هایش خاطرنشان کرد: «وقتی سیدجلال، وقتی امیری، وقتی امیدابراهیمی و دیگر بازیکنان خوب بازی می کنند و عملکردشان در باشگاه ها خوب است، برای من عالی است. دقیقا همان چیزی که من می خواهم. به صورت کلی در جواب شما باید بگویم همکاری باشگاه ها خیلی خوب بود. چیزی که می توانم بگویم با 99 درصد از باشگاه ها ارتباط ما بسیار مثبت بود. اینگونه گمانه زنی ها و حرف ها از جایی نشات می گیرد که عدم ارتباط بین یک باشگاه و تیم ملی وجود دارد. این مطلب منعکس کننده واقعیات رابطه ما و دیگر باشگاه ها نیست. چون فقط می تواند یک باشگاه با ما ارتباط نداشته باشد. این قسمت اول بود. قسمت دوم هم به برنامه ریزی کنفدراسیون فوتبال آسیا برمی گردد.»
انتقاد از کنفدراسیون فوتبال آسیا
کی روش با انتقاداز برنامه ریزی لیگ قهرمانان آسیا اظهار کرد: «مشکل اصلی ما در قسمت آماده سازی است. خالق قسمت دوم مشکل ما کنفدراسیون فوتبال آسیا است. به خاطر اینکه آنها سر وقت وظیفه شان را انجام ندادند. ما سر وقت هشدار لازم را به آنها دادیم، اخیرا کنفدراسیون فوتبال آسیا برای ما نامه ای فرستاده که چگونه می توانیم به آماده سازی تان برای جام جهانی کمک کنیم. آنها این نامه را به ژاپن، استرالیا و کره جنوبی هم فرستاده اند. آنها واقعا این نامه را فرستاده اند. وقتی در کنگره کنفدراسیون فوتبال آسیا بودم، گفتم راهکاری که واقعا شما با آن می توانید به ما کمک کنید، این است که راند یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان را به بعد از جام جهانی موکول کنید. همه هم موافق این حرف من بودند، همه کشورها از جمله ژاپن، استرالیا، کره جنوبی و عربستان که در جام جهانی حاضر هستند،حتی کمیته فنی کنفدراسیون هم موافق این مساله بود. بعد به من گفتند شما باید این پیشنهاد را خیلی وقت پیش می دادید، چون الان دیر است. حتی آنجا من شوکه شدم. گفتم شما الان می گویید من این پیشنهاد را قبلا نداده بودم؟ گفتند بله، همینطور است و الان دیگر دیر شده است. به آنها گفتم من یکسال قبل این حرف را زدم و رسما به کنفدراسیون فوتبال آسیا نامه زدم. خیلی جالب بود کمیته فنی کنفدراسیون راجع به این مساله نمی دانست. حتی عربستان، ژاپن، کره جنوبی و استرالیا که ما این پیشنهاد را داده ایم. سوال من اینجا است، چه شخصی علیه این داستان رای منفی داد که تایید نشود؟ تنها یک کلمه است که این قضیه را خوب توضیح بدهد. همان کلمه مسخره است! . واقعا مسخره است. با این بازی های لیگ قهرمانان آسیا برنامه کوتاه مدت ما نزدیک به جام جهانی کاملا لطمه می خورد. همه مربیان تیم های ملی که می شناسم و در آسیا کار می کنند، همه آنها همین نظر را دارند. بازیکنان آسیایی که در لیگ های کشور خودشان بازی می کنند، به یک برنامه آماده سازی خاص و مختص خودشان نیاز دارند، همه شان. یک مربی را من نمی شناسم به جام جهانی رفته باشد و این قوانین فیفا برایش راضی کننده باشد. این بدان معنا است که داریم به فوتبال آسیا توهین می کنیم؟ خیر. ما مربیان واقعیت های فوتبال آسیا را می فهمیم، به خوبی می بینیم و لمس می کنیم بازیکنانی که داخل فوتبال آسیا هستند و در لیگ های داخلی بازی می کنند، به یک سطح بالاتر برای آماده سازی نیاز دارند. گاس هیدینگ در کره جنوبی همین را قبول دارد. ایویچ در ایران، آقای برانکو در ایران 2006 که همین تصور را داشت.»
دو مربی را وادار نکنید با هم بجنگند!
در این بخش مصاحبه کننده به صحبت های برانکو قبل از جام جهانی 2006 با روزنامه بیلد آلمان اشاره کرد که کی روش گفت: «همه آنها، همه مربیان مشکل اصلی اینجا است که ما این مرحله آماده سازی مان را چطور نهایی کنیم؟ خواهشا سوءتفاهم نشود. حق مربیان باشگاهی است که به خاطر وظایف روی دوش شان برای منافع خود بجنگند. بگذارید یک بار این را شفاف به همه توضیح دهیم؛ به خاطر اینکه من کارلوس کی روش 50 درصد موقعیت شغلی ام را در باشگاه بوده ام و 50 درصد دیگر را در تیم ملی. این وظیفه ما است که به خاطر منافع ملی و باشگاه، برای تیم ملی بجنگیم.(او و آرین از جای خود بلند می شوند) شما اگر در یک قاره و یک کشور دو نفر را دارید که می خواهند روی یک صندلی بنشینند، این دو مربی را وادار نکنید با هم بجنگند که چه کسی می بنشیند. این وظیفه مربیان نیست. به خاطر اینکه چنین بحثی به جایی نمی رسد. بحث غیرمعقولی است. این تصمیم باید از جای بالاتر و از سوی مدیران ما گرفته شود.»
در ایران لیگ قهرمانان مهم تر از جام جهانی است
سرمربی تیم ملی افزود: «وقتی روسا در کنفدراسیون و فدراسیون این تصمیم را بگیرند، ما تنها هستیم تا اجرا کنیم. خود من وفتی مربی باشگاهی در ژاپن بودم، قبل از جام جهانی 98 فدراسیون فوتبال ژاپن 65 بازیکن از لیست بزرگ تیم ملی را از باشگاه ها گرفت. ناگویا که من سرمربی اش بودم، 9 بازیکن از دست داد. رییس آنجا تصمیم گرفته بود. من موافق تصمیمش نبودم. من هم 6 ماه بازیکنان را در لیگ در اختیار نداشتم ولی روسااین تصمیم را گرفته بودند و اولویت تیم ملی ژاپن بود. باید از دستور اطاعت می کردم و به کارم ادامه می دادم، ولی اگر از من می پرسیدند آیا موافقی 9 بازیکن به تیم ملی بدهی، می گفتم نه! در نتیجه این توضیحات عمیق را من ارائه دادم چون مساله اینجا است؛ در ایران می خواهند وانمود می کنند جنگ بین مربیان است. هر مربی دارد کار خودش را می کند. هر مربی باید از منافع و حقوق خودش دفاع کند. سوال اصلی این است؛ بعد از این اردو بسیار پرواضح و شفاف خواهد بود در ایران اولویت نخست تیم های باشگاهی هستند، نه تیم ملی. آیا این اشتباه یا درست است؟ می گویند همینی که هست. اولویت در ایران باشگاه است و لیگ قهرمانان آسیا. ولی در عربستان اولویت تیم ملی است، اینجا حق با کیست. بگذارید خداوند بزرگوار قضاوت کند.»
رونالدو نه، مودریچ تحویل می دهم!
در ادامه از کی روش سئوالی که برانکو مطرح کرده بود، مطرح شد: «آیا شما می توانید در 40 روز بازیکنانی مثل رونالدو را در تیم ملی ایران تحویل بدهید؟»، سرمربی تیم ملی پاسخ داد: «برای آنکه من هم مثل برانکو از حس طنزگونه استفاده کنم، باید بگویم نمی توانم 40 روزه رونالدو تحویل بدهم، چون با او 8 سال کار کردم. ولی مودریچ مشکلی نیست.(با خنده) بگذارید مراتب احترامم را به مودریچ اعلام کنم. او بازیکن فوق العاده ای است. مطمئنا رونالدو تحویل نمی دهم ولی ضمانت می کنم تیم ملی ما به مراتب آماده بازی با بزرگان خواهد بود. وقتی کی روش بازیکنان تیمش را برای آماده سازی دارد، دیگر صحبت از تعطیلات و هالی دی نمی کند. آنجا قضیه خیلی جدی است. فکر می کنم نتایجی که در 7 سال گذشته داشته ام، نشان می دهد بدون شک و شبهه ای بنده احتیاج به یکسری حرف ها ندارم. سبک کاری من همیشه اینطور بوده که کمتر قول داده و بیشتر عمل کنم.»
حال با توجه به این صحبت ها باید منتظر واکنش برانکو ایوانکوویچ در این خصوص باشیم و ببینیم آیا مشکلات میان این دو مربی بالاخره پایان می یابد یا خیر.
