روی کاناپه می‌نشیند. بعد جایش را عوض می‌کند، کوسن را زیر کمرش می‌گذارد، تکیه می‌دهد و پاهایش را دراز می‌کند. فکرها تند تند از ذهنش عبور می‌کنند، جلسه اولیا مربیان فردا، خریدهای خانه، کتاب‌های نخوانده، فرش‌ها را بدهند قالیشویی، مادرش ناخوش احوال است، بردن به ماشین به کارواش، تعمیر ماشین ظرفشویی و سرش گیج می‌رود. دلش می‌خواهد بخوابد اما بغض گلویش را گرفته است. چقدر مسئولیت دارد، تازه کارهای اداره هم مانده‌اند. بلند می‌شود و کاغذی بر می‌دارد. کارهایش را بنویسد تا ذهنش سبک شود و برای انجامشان برنامه ریزی کند. در ادامه هفت پیشنهاد برای ایجاد تعادل بین زندگی شخصی و کاری‌مان را می‌خوانیم. این پیشنهاداتی است که به ما کمک می‌کند که نه از خودمان بزنیم، نه کارهایمان عقب بیفتد و به خانه، زندگی و بچه‌هایمان رسیدگی مناسبی کنیم.
رکن اول. برنامه‌ریزی، زمان را زنده می کند
در زندگی‌های پرمشغله‌‌ٔ امروز، برنامه‌ریزی خیلی مهم است، به زمان برکت می‌دهد و آن را زیاد می‌کند. اگر برنامه‌ریزی نداشته باشیم، کارهایمان همیشه عقب می‌افتند. کارهای شخصی‌مان را پشت گوش می‌اندازیم و بعضی وقت‌ها کارهای مهم‌مان را فراموش می‌کنیم. از این فراموشی استرس می‌گیریم و خودمان را سرزنش می‌کنیم. همه چیز مثل یک زنجیر بهم متصل است. کارهایمان را یادداشت کنیم تا فراموش نشوند. اولویت بندی کنیم. هر کدام که انجام شد تیک بزنیم. وقتی تمام کارها انجام شدند، به خودمان جایزه بدهیم. هرچند احتمالاً خودتان هم تا الان به این نتیجه رسیده‌اید و برنامه ریزی شخصی را شروع کرده‌اید.
اغلب خانم‌ها موقع انجام کارها خودشان را فراموش می‌کنند. چایی‌شان را سرپا و بالای سینک ظرفشویی می‌خورند و سریع فنجانش را می‌شویند و می‌روند دنبال بقیه‌‌ٔ کارها. چکاپ‌های سالانه‌‌ٔ پزشکی، دندانپزشکی، هر ماه و یا دو هفته یک بار آرایشگاه رفتن. خرید مرتب لباس برای خودمان. مطالعه کتاب، رفتن به دورهمی‌های دوستانه، خرید چیزهای کوچکی که دوست داریم، همه‌‌ٔ اینها نوعی مهربانی با خودمان است که نباید از خودمان دریغ کنیم.
رکن سوم. تمرکز کنید
هر کاری که انجام می‌دهید روی آن تمرکز کنید. انجام چند کار همزمان، بهره‌وری‌تان را پایین می‌آورد و در دراز مدت، باعث کم شدن حافظه می‌شود. مثلاً وقتی سرکار هستید، مرتباً به خانه زنگ نزنید و از بچه‌هایتان پرس و جو نکنید. وقتی غذا درست می‌کنید، همزمان با تلفن صحبت نکنید و به پسرتان دیکته بگویید. انجام فقط یک کار در آن واحد باعث می‌شود که امکان خطا در آن کار به حداقل برسد و کیفیت خوبی داشته باشد. از دوباره‌کاری جلوگیری می‌کند. پس حتماً روی افزایش تمرکز کار کنید.
رکن چهارم. برنامه‌ریزی برای مرخصی
خانمی را می‌شناختم که به دلیل سفرهای تفریحی زیاد، مرخصی‌های یک سالش، در پنج ماه اول سال تمام شد. تا آخر سال بارها موضوعاتی پیش آمد که نیاز ضروری داشت که مرخصی بگیرد اما نتوانست و این موضوع خیلی اذیتش کرد. برنامه ریزی برای مرخصی مهم است. باید به صورتی باشد که اگر تا انتهای سال مرخصی‌هایمان می‌سوزد، نباید مرخصی استفاده نشده باقی بگذاریم. همه را استفاده کنیم. ولی منظم باشند و مثل آن خانم تهش را در نیاوریم که بعدش به چه کنم چه کنم بیفتیم.
رکن پنجم. کمک بگیرید
اگر اطرافیانتان مستعد کمک کردن به شما هستید، از این فرصت استفاده کنید. کمک همسر در نگهداری بچه‌ها، خرید تنهایی تره‌بار، بردن و آوردن بچه‌ها به کلاس‌هایشان را حتماً مد نظر قرار دهیم. این تقسیم کار برای همه‌ی اعضای خانواده از مادر و پدر گرفته تا فرزندان، برای همه مفید است. بهتر است در خانه ،همه با توجه به توانایی‌هایشان مسئولیتی داشته باشند. اگر مادر یا مادرشوهری داریم که تمایل دارد کمک کند، در حدی که تعادل را حفظ کرده باشیم ، از کمکشان بهره ببریم. و در صورتی چنین کسی وجو ندارد، به صورت ماهانه برای نظافت خانه کاگر بگیریم تا کارهای خانه زندگیمان زمین نماند.
رکن ششم. برنامه‌ریزی برای درآمد
یکی از عواملی که باعث پیشرفت اقتصادی می‌شود این است که سیاست مالی خوبی داشته باشیم. باید بتوانیم درآمدمان را مدیریت کنیم، به گونه‌ای که هم چیزهای موردنیازمان را بخریم و هم پس‌انداز داشته باشیم. قرار نیست چون خودمان کار می‌کنیم، هر آنچه را که دیدیم بخریم، یا یک میلیون تومان پول رنگ مو بدهیم. باید خیلی متعادل، هدفمند و برنامه ریزی شده خرج کنیم. روی خودمان کار کنیم تا به درجه ای از خویشتن‌داری برسیم که به صورت جوزده و تحت تاثیر تعریف و تمجید دوستمان خرید نکنیم. و برای خرید چیزهای بهتر و ضروری‌تر هدفمند عمل کنیم. یک خانم که بعد از پنج سال کار کردن، باید پس انداز معقولی داشته باشد. اگر الان بعد از پنج سال پس‌اندازی نداریم باید در روش خرج کردنمان تجدید نظر کنیم.
رکن هفتم. کارهای ناتمام خانه را تمام کنیم
بهتر است طبق یک روال منظم، کارهای خانه را انجام دهیم تا جمع نشوند و زودتر تمام شوند. مثلاً هفته ای دوبار را به شستن لباس‌ها اختصاص بدهیم. لباس‌هایی که تعمیرات جزئی مثل دوختن دکمه، دوختن شکاف دارند را زودتر انجام دهیم تا موقعی که لازم داریم، آماده باشند. سعی کنیم هفته ای یکبار منظم و مفصل خرید کنیم و فریزر را پر کنیم تا موقع غذا درست کردن، راحت باشیم. یکی از کارهایی که خیلی وقت‌گیر است کاردستی بچه‌های دبستانی است. می‌شود این را زودتر از معلم‌شان بپرسیم و موارد لازم را تهیه کنیم تا کارمان زودتر انجام شود. چون در هر صورت این ما هستیم که باید این کاردستی‌های سخت را بسازیم و فرزندمان نگاه می‌کند و (شاید) یاد بگیرد و‌نمره‌اشرا می‌گیرد.
در جامعه امروز ما، کار کردن خانم‌ها دچار بایدها و نبایدهای بسیاری شده است. عده‌ای نظرشان این است که مادرها نباید کار کنند و عده‌ای می‌گویند که کار کردن حق خانم‌هاست. اما بهترین حالت این است که میانه‌ی راه را انتخاب کنیم، در کار غرق نشویم و بچه‌هایمان را فراموش نکنیم، و از خودمان نزنیم. باشد که رستگار شویم!
