محمدعلی بنی اسدی داور بخش تصویرگری نخستین جایزه هنری قلب تهران گفت: هنرمندان تصویرگر در این جایزه توانسته‌اند به نکات ریزی توجه کنند و آثار گاهی به قلب تهران نزدیک شده‌اند. تصویرگری بیشتر با روایت کار می‌کند و در این جایزه هم قصه ها و روایت‌هایی از منطقه 12 تهران گفته شده است.
بنی اسدی در ادامه گفت: در سال های اخیر برخورد با شهر مهم شده است. مدتی است آثار نویسنده‌ای اهل فرانسه را دنبال می‌کنم که کتاب‌هایش در ایران هم منتشر شده است. این نویسنده بیشتر درباره شهر خودش پاریس حرف می‌زند و به شهر خود توجه دارد اما این شیوه نگاه کردن و فکر‌کردن در ما نبوده است و همیشه یک نوجویی در ما بوده است.
وی ادامه داد: در کشورهای مختلف دوره‌های گوناگون را طبقه‌بندی کرده‌اند، که در ایران هم اخیرا بحث‌هایی درباره نسل‌های دهه‌های گوناگون مطرح می‌شود که برای هر دهه‌ای یک رفتار مشخص در کل مجموعه دیده می‌شود و رفتار، پوشش، مکان‌های آن دهه با مشخصه‌های خاص بررسی می‌شود. چون مکان‌ها دیرپا هستند، می‌توانند جاذبه‌های بیشتری داشته باشند. اما چون این برخورد با شهر در فرهنگ ما کمتر مورد توجه بوده، انتظار نداشتم شرکت کنندگان در بخش تصویرسازی این جایزه به جزییات خیلی خاصی بپردازند. در حال حاضر فکر کردن به اینکه کجا زندگی می‌کنیم، این زندگی چه ماهیتی دارد و رفتار و پوشش و ... چگونه است، آغاز شده است.
کیانوش غریب‌پور داور دیگر تصویرگری این جایزه گفت: در سال‌های اخیر در مسابقه‌های تصویرگری ـ خارج از اینکه موضوع چه باشد ـ آثار شبیه هم زیاد دیده می‌شود، بنابراین به این دلیل انتظار اتفاقات شگفت‌انگیز در تصویرگری نداریم.
وی ادامه داد: درباره منطقه 12 تهران که تنها منطقه هویت‌دار تهران است، از منظر موتیف‌های معماری و عناصر بصری هم عناصر شاخص و تزیینی دارد و در تصویرگری ادبیات داستانی ما عناصری از معماری و شهرسازی استفاده شده که به منطقه 12 تهران نزدیک است، به نظر می‌رسد که موضوع سهل، جذاب و اجرایی‌تر برای هنرمندان تصویرگر باشد، اما به نسبت ظرفیتی که در این منطقه و موضوع وجود دارد، آثار با کیفیت نداشتیم. آثار خوب و شاخص تصویرگری در این جایزه هست اما چشمگیر نیست.
این طراح گرافیک و تصویرگر ادامه داد: بخش عمده ادبیات داستانی ما ادبیات کهن بازنویسی شده است که عناصر تاریخی، معماری و موتیف‌های تزیینی آن همان عناصری است که بخش عمده از آنها در منطقه 12 تهران دیده می‌شود یعنی اگر تصویرگران حتی به همان منابع رجوع می کردند، آثار بهتری ارائه می‌شد.
غریب پور افزود: این رویداد و رویدادهای مشابه نشان می‌دهد که تصویرگران جوان و حتی قدیمی‌تر از آنان چندان تاریخ معاصر خود را نمی‌شناسند، ظرفیت ها را نمی‌دانند و اتفاقات شاخص را نمی‌شناسند. جایزه هنری قلب تهران اقدام قابل ستایشی است، ظرفیت تاریخی و موضوع جذابی دارد اما همکاران تصویرگر و جوانان چندان متوجه این ظرفیت نشده‌اند، بنابراین برای دوره‌های بعد این جایزه باید فرهنگ‌سازی شود تا امکان جذب آثار بهتری فراهم شود.
غریب پور با تاکید بر شناخت منطقه 12 تهران گفت: ضرورت دارد که هنرمندان شناخت بیشتری از منطقه پیدا کنند و متوجه شوند که این منطقه ظرفیت‌های تصویری بسیاری هم به لحاظ فیزیکی و هم از نظر داستان هایی که در این منطقه گذشته است، دارد. شاید لازم باشد دبیرخانه جایزه منابع بیشتری از اتفاقات تاریخی، فولکلور، داستان های عامیانه، آوازها، متل‌ها و ... در اختیار تصویرگران قرار دهد و فضاهایی را معرفی کند که تصویرگران متوجه آن شوند. به نظر می رسد تصویرگران چندان متوجه ظرفیت های این منطقه نشده اند.
بر اساس این گزارش، دبیر بخش تصویرگری نخستین جایزه هنری قلب تهران علی هاشمی شهرکی و داوران این بخش محمد علی بنی اسدی، کیانوش غریب پور و مهران زمانی هستند. شهرداری منطقه 12 تهران نخستین جایزه هنری قلب تهران را از هفتم تا 22 شهریورماه در نگارخانه موزه ملی ملک برگزار می‌کند.
بخش اصلی جایزه با عنوان قلب تهران و با موضوعات گردشگری، بازار (بافت تاریخی و قطب اقتصادی)، منطقه 12محور ادیان و سنت های آیینی، منطقه 12در آیینه تاریخ (به تصویر کشیدن وقایع و روایت‌های تاریخی قلب تهران) برگزار می شود. بخش ویژه با عنوان نام آوران قلب تهران است که در این دوره و در واکنش به رویداد و حادثه تلخ ساختمان پلاسکو و ابراز رشادت جمعی از جانفشانان به موضوع «آتش نشانان» اختصاص دارد.
