خودکشی در آمریکا در حال رشد و گسترش است. این نتیجه تحقیقات یک موسسه معتبر است که اخیرا خبر از رشد این عارضه بزرگ در میان نوجوانان و جوانان می‌دهد. همچنین علل اصلی خودکشی میانسالان، مشکلات اجتماعی و اقتصادی شناخته شده است.
پایگاه شناخته‌شده پژوهش و نظرسنجی «ریِل کلیِر پالیتیکس» در جدیدترین گزارش خود آورد: نرخ خودکشی آمریکایی‌ها به بالاترین حد ۳۰ سال گذشته رسیده و لزوما و صرفا منحصر به قشر سفیدپوست طبقه متوسط نیست. خودکشی دختران ۱۰ تا ۱۴ ساله آمریکایی طی ۱۸ سال اخیر افزایش چشمگیری داشته است. همچنین، آمار تکان‌دهنده خودکشی دختران حول و حوش ۱۷ ساله در اثر شلیک به سمت خود به موضوع بسیاری از بحث‌های روز بدل شده است.
این پایگاه پژوهشی در جدیدترین گزارش خود آورد: حداکثر سن خودکشی در آمریکا ۳۰ سالگی است و لزوما و صرفا منحصر به قشر سفیدپوست طبقه متوسط نیست. خودکشی دختران ۱۰ تا ۱۴ ساله طی ۱۸ سال اخیر افزایش چشمگیری داشته است. همچنین، آمار تکان‌دهنده خودکشی دختران حول و حوش ۱۷ ساله در اثر شلیک به سمت خود به موضوع بسیاری از بحث‌های روز بدل شده است.
مرکز ملی سلامت آمریکا اخیرا اعلام کرده است که از سال ۱۹۹۹، نرخ خودکشی در همه گروه‌های سنی به استثنای بزرگسالان دارای رشد بوده است. نرخ خودکشی زنان ۴۶ تا ۶۴ سال پیوسته بر روی ۶۳ درصد و برای مردان همین دامنه سنی هم بر روی ۴۳ درصد بوده است. آن کیس» و «آنگوس دیتون» دو محقق و جامعه‌شناس دانشگاه پرینستون، اصلی‌ترین علت خودکشی میانسالان را افسردگی دانسته‌اند. به اعتقاد این دو، تعداد میانسالانی که خودکشی کرده‌اند، از حیث آمار با کسانی که در اثر مستی و یا مصرف مواد مخدر مرده‌اند برابری می‌کند. اما این افراد پیش از مرگ خود بارها در گفتگو با اطرافیانشان و یا در وصیت‌نامه‌هایشان به تنزل وضعیت شغلی و معیشت و تضعیف روابط عاطفی و احساسی‌شان با اطرافیانشان اشاره کرده بودند.
قطعا یکی از مهم‌ترین علل خودکشی در بزرگسالان آمریکایی، وضعیت اقتصادی است. در سال ۲۰۱۴، اعلام شد که از هر ۱۰۰ هزار نفر، ۱۳ نفر خودکشی کرده‌اند و این بالاترین میزان خودکشی از سال ۱۹۸۶ تا آن تاریخ بود. تنها در طی دوره «رکود بزرگ» در سال ۱۹۲۹ بود که بیشترین آمار یعنی ۲۲ خودکشی از هر ۱۰۰ هزار نفر ثبت شد. اما نرخ کنونی نیز نشان از وضعیت وخیم روحی در آمریکایی‌ها دارد.
حتی با اینکه دولت اوباما سعی کرد که با برنامه مراقبت سلامت «اوباماکر» تا حدی بتواند نرخ خودکشی را کنترل کند، اما سال ۲۰۱۴ را می‌توان یکی از سال‌های پرماجرا برای خودکشی در آمریکا دانست.
امروزه، بسیاری از روابط محدود شده به گشت و گذار در شبکه‌های اجتماعی و انسان‌ها دوستیابی خود را در این فضا تعبیر می‌کنند. همراهی ضعیف فیزیکی انسان‌ها با یکدیگر، حضور آنها در فضای مجازی را توجیه کرده است و از خلال آن می‌توان تنهایی کشنده را در شبکه‌های اجتماعی همچون فیسبوک، اسنپ‌چت، و امثال آنها احساس و مشاهده کرد.
«برایان پریماک» استاد دانشگاه «پیتزبورگ» در تحقیقات مفصلی که در مورد شبکه‌های اجتماعی صورت داده است، اکیدا معتقد است که آمریکایی‌ها و بلکه بسیاری از مردم در سرتاسر جهان، نه در زندگی واقعی حضور درستی به نفع عواطف هم دارند و نه در شبکه‌های اجتماعی، اجتماعی رفتار می‌کنند. طی مطالعه‌ای که وی در آمریکا به عمل آورده ثابت شده که افرادی که حتی افرادی که نسبت به دیگران وقت بیشتری به فعالیت در شبکه‌های اجتماعی اختصاص می‌دهند، میل به انزوا بیشتری دارند.
یکی از عارضه‌های نگران‌کننده امروز آمریکا، این است که نوجوانان در برخی از موارد یکدیگر را به خودکشی تهییج و تحریک می‌کنند؛ که از آن دست، می‌توان به قضیه جنجالی خودکشی «کنراد روی» ۱۸ ساله به تحریک و تشویق «میشل کارتر» ۱۷ ساله از طریق تماس و پیامک اشاره کرد.
