دولت دوازدهم و 10 فرمان راهگشا

در این طریق پر فراز و نشیب، سرمایه گرانبهایی که آقای روحانی می تواند به پشتوانه آن موفقیت خویش را تضمین نماید، بهره ‌مندی از رهنمودهای دلسوزانه رهبر معظم انقلاب می باشد؛ رهنمودهایی که حاصل دو دوره ریاست جمهوری و اشراف بر مسائل کشور در دوران چهار ساله رئیس جمهور بعدی می باشد و مانند همیشه صمیمانه در مراسم تنفیذ مواردی از مهم ترین آنها را به رئیس دولت دوازدهم ارائه فرمودند تا سرلوحه برنامه ‌ها و فعالیت ‌های دولت قرار گیرد و نگاهی به 10 رهنمود سکاندار نظام و انقلاب اسلامی، روشن 

می سازد که برخی از آنها جنبه عام دارد و اصولی کلی است که در نظام مردم ‌سالاری دینی، هر رئیس جمهور و مسئولی باید به آنها توجه و باور داشته باشد. در حقیقت توکل بر خداوند و باور داشتن به وعده نصرت الهی و نیز امانت الهی بودن مسئولیت و با محدودیت فرصت خدمتی که نتیجه‌ اش اولویت دادن به کارهاست و نیز فقط اتحاد ملت و اتحاد مسئولان، راهبردهایی عام است.

اما تعدادی دیگر از این رهنمودها بر اساس شرایط کنونی کشور و چه بسا ناظر بر عملکرد دولت یازدهم و متناسب با  نیازهای آتی جامعه تنظیم شده و مخاطب خاص آن، دولت یازدهم می باشد. به عنوان مثال تأکید بر  بابرنامه حرکت کردن و برنامه ششم را نقشه حرکت قرار دادن، برای پیشگیری از تکرار این واقعیت است که دولت یازدهم با بی ‌توجهی به ارائه برنامه ‌ای جامع و اکتفا به کلیاتی تحت عنوان برنامه، سرانجام عدم ابلاغ برنامه مصوب مجلس به نشانه ‌هایی از عدم اعتقاد به حرکت بابرنامه را بروز داد.

همچنین برآشفته شدن برخی مسئولان دولت یازدهم در مقابل کوچک ترین انتفادات و حتی تحقیر و استهزاء منتقدان، به تدریج تبدیل به فرهنگ برخی مسئولان شده بود، چندان که گاه از خبرنگاران نیز جرأت پرسش از مسئولان را سلب می کرد، حال آنکه پذیرش مسئولیت نیازمند آن است که فرد اولاً باور داشته باشد تصمیماتش مصون از خطا نیست و علاوه بر آن بپذیرد که حتی اگر کسانی انتقاداتی ناروا بر عملکرد او وارد ساختند، نباید از موضع قدرت، آنان را تحقیر کند و ‌به آنان پرخاش نموده و باب نقد و انتقاد را مسدود نماید.

نکته دیگر، ضرورت تقویت ارتباط مسئولان دولت دوازدهم با مردم بود. زیرا نظام اسلامی الهام گرفته از سیره حکومتی امام علی علیه السلام است که به  مالک اشتر توصیه فرمود؛ «نباید دوری تو از مردم طولانی شود» و در این  نظام، شهید رجایی الگویی از ارتباط تنگاتنگ رئیس جمهور با مردم را به نمایش گذاشته است و در دولت های بعدی، سفرهای استانی و دیدارهای مردمی دولتمردان، سرمایه ‌های ارزشمندی است که می تواند مورد بهره ‌برداری قرار گیرد.

از طرف دیگر نگاهی به عملکرد دولت یازدهم حکایت از‌ آن دارد که به نهادها و نیروهای انقلابی مؤمن و پر انگیزه بخصوص در دوران انتخابات، بی ‌مهری ‌هایی شد که انتظار می رود در دولت دوازدهم، نیروها و نهادهای انقلابی، مورد حمایت قرار گیرند تا دولت بتواند با پشتیبانی این سرمایه ارزشمند، موفق تر عمل نماید.

نکته آخر در ارتباط با تعاملات بین المللی ایران است. با توجه به ‌آنکه تجربه گرانسنگ برجام ثابت کرد اولاً دشمن با تمام توان تلاش می کند از فرصت گفتگوها و تعاملات بین ‌المللی برای مقابله با  نظام اسلامی و براندازی آن استفاده کند و ثانیاً این حقیقت به اثبات رسید که برای حل مشکلات کشور نمی توان به بیگانه امید بست و  حل معضلات جامعه و پاسخ به دشمنی ‌ها را باید در حفظ هویت اسلامی، انقلابی و تقویت توان داخلی جستجو کرد.

بی‌تردید در آستانه تشکیل دولت جدید، تمامی افراد و گروه ‌های سیاسی حامی و رقیب رئیس جمهور محترم اگر صداقت داشته باشند، باید به دور از سهم خواهی و یا تخریب و منازعه، برای موفقیت دولت آینده در چارچوب حل مشکلات مردم و تحقق منویات حضرت آیت الله خامنه ای، با رئیس جمهور و دولت یازدهم همکاری نمایند.