این نویسنده و بازیگر بتازگی فیلمنامه یک اثر سینمایی به نام «لونه زنبور» را به پایان رسانده و قرار است برزو نیک‌نژاد آن را کارگردانی کند. کیایی همچنین در حال نگارش فیلمنامه‌ای برای شبکه یک سیماست که در 30 قسمت به تهیه‌کنندگی احمد زالی ساخته خواهد شد و البته چند فیلمنامه در دست مطالعه دارد که در نهایت یکی از آنها را انتخاب خواهد کرد و به عنوان بازیگر در ساخت آن مشارکت خواهد داشت.
با کیایی درباره حضور در فضای مجازی، نگاه او به تاثیرات این فضا، مناسبات و کارکردهای آن گفت‌وگو کرده‌ایم.
حضور پرانرژی شما در فضای مجازی می‌تواند به معنای آن باشد که این فضا را دوست دارید؟
موضوع، دوست داشتن نیست. بین کسانی که در عرصه هنر فعالیت می‌کنند و فضای مجازی، ارتباط گریزناپذیری وجود دارد. این فضا، هم از نظر تبلیغات کاری به دردمان می‌خورد و هم جذاب است. نمی‌شود از آن دور ماند و من جزو کسانی هستم که سعی می‌کنم از امکاناتش استفاده کنم، اما خیلی دغدغه‌ام نیست و مثلا اصرار ندارم تعداد دنبال‌کننده‌ها را بالا ببرم. در این فضا، روندی آرام و طبیعی را طی می‌کنم و بعید می‌دانم در صفحه‌ای که من دارم، فحش، ناسزا و هتاکی وجود داشته باشد. این فضا جایی است که می‌توانم حس و حالم را با علاقه‌مندان در میان بگذارم. اگر فیلم یا سریالی داشته باشم، برایش تبلیغ بکنم و اگر بتوانم کار فرهنگی انجام بدهم، حتما انجام خواهم داد و سعی می‌کنم با کسانی که مرا دنبال می‌کنند، رو راست باشم.
اگر احیانا توهین یا حرف نامربوطی ببینید چه می‌کنید؟
470 هزار نفر مرا دنبال می‌کنند و بندرت پیش آمده کسی توهین کند یا حرف زشتی بزند که اگر موردی بوده بسرعت این افراد را بلاک کرده‌ام. البته تا به حال کسی به خود من حرف بدی نزده، اما گاهی بحث‌هایی بین افراد در می‌گیرد و ممکن است به همدیگر توهین کنند. به هر حال دوست ندارم این حرف‌ها را در صفحه خودم ببینم. می‌خواهم کسانی در صفحه من باشند که با ادب هستند و حرمت نگه می‌دارند.
یعنی شما همه کامنت‌ها را می‌خوانید!
بله، می‌خوانم.
چه چیزهای به دردبخوری در این کامنت‌ها هست که آنها را می‌خوانید؟
خیلی چیزها. وقتی درباره یکی از کارهایم تصویر یا ویدئو منتشر می‌کنم، می‌توانم مزه دهن مخاطب را از همین کامنت‌ها بفهمم. این که چه برداشتی از من دارند، کدام آثارم را بیشتر دوست دارند، از چه کارهایی استقبال می‌کنند و گاهی که درباره سایر آثار در حال اکران و پخش نظر می‌دهند یا با هم گپ می‌زنند، از نظراتشان بهره می‌گیرم چون همین دیدگاه‌هاست که به من کمک می‌کند در انتخاب‌ها و کارهایم بهتر عمل کنم.
به عنوان نویسنده تا حالا پیش آمده از همین نظرات و از میان تعقیب‌کننده‌ها، سوژه‌ای برای نگارش فیلمنامه پیدا کنید؟
تا به حال چنین اتفاقی نیفتاده. من هم پیگیر آدم‌هایی که نظر می‌دهند، نیستم و به صفحه آنها نمی‌روم که ببینم چطور آدم‌هایی هستند یا چه علاقه مندی‌هایی دارند. من فقط نظرات را می‌خوانم و از همان‌ها استفاده می‌کنم. مثلا گاهی افرادی از طریق دایرکت نظرات عجیب و متفاوتی ارسال می‌کنند که برایم جالب هستند و راجع به آنها فکرمی‌کنم؛ مثلا برایم جالب است بفهمم چرا کسی یک متن 40 خطی در دایرکت برای من می‌فرستد! از این نوشته‌ها چیزهایی دستگیرم می‌شود، اما معمولا خودم به سراغ صفحات این افراد نمی‌روم، چون اصلا وقت چنین کاری را ندارم.
به نظر می‌رسد فضای مجازی بیشتر از هر چیز برای شما جنبه تبلیغی دارد. این فضا در مقایسه با نشریات، رادیو و تلویزیون و سایر رسانه‌هایی که اخبار هنری از جمله کارهای شما را پوشش می‌دهند، مزیتی دارد؟
فکر می‌کنم عملکردش در زمینه تبلیغات را نباید دست کم گرفت. فضای مجازی در این باره ابزار بسیار قدرتمندی است؛ حتی قوی‌تر از سایر رسانه‌ها. بسیاری از مردم هر روز وقت زیادی را در فضای مجازی سپری می‌کنند و در حال تماشا یا جست وجو هستند. مثلا بیشترین تبلیغ ما برای فیلم «بارکد» در طول مدت اکران، در فضای مجازی بود؛ نه در شهر بیلبورد داشتیم نه تبلیغات ماهواره‌ای یا... و فیلم خوب فروخت. این فضا قدرت زیادی دارد و این قدرت، هم می‌تواند خطرناک باشد و هم نمی‌شود از آن فرار کرد. لاجرم باید از آن درست استفاده کرد.
خطرات این فضا چیست؟
اگر موقعیت درست در این فضا ایجاد نشود، می‌تواند خطرناک باشد. مثلا کافی است کسی درباره یک فیلم نظرات منفی بدهد و این اتفاق تاثیر مستقیم روی تماشاگر دارد حتی اگر این نظر خیلی هم درست نباشد. یعنی همان‌قدر که در تبلیغات قوی است، در ضد تبلیغ هم قوی است یا امکان دارد من به عنوان یک فرد شناخته شده، درباره موضوع و مطلب حساسی اظهار نظر و افراد را تحریک و عصبانی کنم. مثلا اگر بخواهم به عنوان پرسپولیسی بعد از باخت استقلال از یک تیم عربی، کری بخوانم آن وقت است که این فضا می‌تواند خطرناک بشود!
درگیر اتفاق خطرناکی شده‌اید؟
نه.
چرا برای برخی افراد این اتفاق می‌افتد؟
بستگی به رفتارهای پر خطر دارد. برخی انگار به رفتارهای پرخطر علاقه دارند. 470 هزار نفر در طول روز صفحه مرا می‌بینند، پس من باید بدانم با مخاطبانی طرف هستم که سلایق، رفتار و اعتقادات متفاوتی دارند. باید بدانم ممکن است آنها را نسبت به یک مسأله تحریک کنم و حواسم باشد جانبدارانه یا مغرضانه برخورد نکنم. مثلا اگر فیلم کوتاهی از خودم و برادرزاده‌ام منتشر می‌کنم فقط به این دلیل است که حال خوب خودم در آن لحظه را با طرفدارانم به اشتراک بگذارم یا اگر فیلمی را تبلیغ کرده‌ام به این دلیل بوده که خودم آن را دوست داشته‌ام.
در واقع خودتان را روی صحنه‌ای تصور می‌کنید که 470 هزار نفر در حال تماشای شما هستند!
به نوعی و به همین دلیل همه تلاشم این است که صادق و واقعی باشم؛ نه تنها در فضای مجازی بلکه در بازیگری یا هر کار دیگری. سعی می‌کنم به واقعی‌ترین شکل ممکن کاری که دوست دارم را انجام بدهم و خودم باشم. راستش خیلی هم بلد نیستم ادا در بیاورم، غلو بکنم یا کارهایی از این دست. دوست دارم کسانی که مرا دنبال می‌کنند از دیدن صفحه من حالشان خوب بشود نه این که به قدری عصبانی بشوند که توهین کنند یا ناسزا بگویند.
