پرویز برومند درخصوص شکست آبیپوشان در دربی 82 و مسائل مختلف صحبتهای زیر را انجام داد:
*فقط در خیابان متلک میشنوم
این روزها فقط سردرد و اعصابخوردی و متلک در خیابان میشنوم. پرسپولیسیها خوشحالند و حقشان است، اما تمام عشق ما این بود که عدد 4 را نشان بدهیم که آن را هم از ما گرفتند.
*استقلال 10بازی قبل قهرمانی را از دست داده بود
میخواهم در مورد استقلال این فصل نکاتی را بگویم. اگر یادتان باشد، دو هفته قبل با من مصاحبه کردید و من کلی از تیم تعریف کردم و مدعی شدم که استقلال کاندیدای اول قهرمانی است، اما راستش را میگویم که دروغ گفتم، چون میدانستم تیم با پرسپولیس بازی دارد، حرفم را میخوردم. استقلال ده بازی قبل جام قهرمانی را از دست داده بود، نه در مقابل پرسپولیس. این بازی آنقدر سنگین بود که هیچکدام از بازیکنان اصلا شرایط مسابقه را درک نکردند. آقای مظلومی آیا در این بازی اشتباه کردی، در 10بازی قبل چطور؟ در آن بازیها کسی نبود به تو هشدار بدهد؟
*مگر این استقلال تاکتیک هم دارد؟
پیشکسوت استقلال تأکید کرد: دربی 3 امتیاز داشت، یک تیم از ته جدول آمد، استقلال را گرفت و حالا در صدر جدول است. شما 20 هفته در صدر جدول بودید، اما حالا سوم شدهاید، اینها زجرآور نیست؟ مگر میشود یک تیم هم دربی را از دست بدهد، هم قهرمانی را و هم تیمش بد بازی کند، حتما چیزی هست که مردم نمیدانند. پیش خودم مرتب میگفتم اگر دربی را باختند، حداقل قهرمان که میشوند، اما حالا میبینم که این تیم اصلا زور بازی کردن مقابل رقبایش را ندارد، چه برسد به قهرمانی. بهخدا قسم خود خدا هم فقط یک مدت به انسان فرصت میدهد، بارها شده همه تیمها به نفع استقلال بازی کردند، اما استقلال بهجای برد به نفع رقبایش به میدان رفت. اصلا من نمیدانم استقلال تاکتیک دارد یا نه، وقتی این همه بازی با نتیجه مساوی تمام میشود، دلیلش چیست؟
*چرا پرسپولیس به تیمهای دیگر 4 گل نزد؟
10 نفر روی نیمکت استقلال نشستهاند و هیچ کاری نمیکنند. من اگر مربی باشم،حداقل در ذهنم یک ایده دارم تا به سرمربی منتقل کنم. یک مربی باید بداند در یکسری از بازیهای خاص مثل دربی، حتی علم فوتبال هم زیاد کارآیی ندارد و فقط باید روی مسائل روحی و روانی کار کرد. آیا همه فوتبال تخته وایتبرد و ماژیک است؟ این کارها مال زمانی است که کسی فوتبال را نفهمد، شاید برخی دوستان در استقلال، بچههای 13-14 ساله را که در صفحه اینستاگرام قربان، صدقه بازیکن میروند را بتوانند گول بزنند، اما کسی که فوتبال میفهمد را نمیتواند سیاه کند. استقلال در بازی با پرسپولیس به زمین سفت رسیده بود و شانس آورد که در 10 بازی قبل به چنین شرایطی نرسید. تمام جذابیت بازی جمعه این بود که پرسپولیس خوب بازی میکرد و تمام. من از شما سوال میپرسم چرا پرسپولیس به تیمهای دیگر 4 گل نزد. این نشان میدهد که تیمهای دیگر هم از استقلال قویتر بودند و برنامه داشتند.
*چه بلایی سر رحمتی آمده بود؟
متأسفانه استقلال با این ابهت، روی نیمکت یک نفر را نداشت که گره از کار باز کند؟ مربی گلر بودن یا مربی اول بودن و یا حتی بازیکن بودن مسئولیت میخواهد. رحمتی اشتباه نکرد، نکرد، تا اینکه یکدفعه 3 اشتباه میکند. مگر میشود؟ من میدانم رحمتی ناجی استقلال بوده و هرگز واکنشها و امتیازاتی که برای استقلال گرفته را فراموش نمیکنم، اما از عملکرد او هم تعجب کرده بودم که چه اتفاقی برای رحمتی افتاده است. باز هم میخواهید به مردم بگویید چیزی نیست و اتفاقی نیفتاده؟
*قبل از پنالتی گفتم استقلال بازی را میبرد
هنگامی که استقلال 2 بر صفر عقب افتاد و داور به سود پرسپولیس پنالتی گرفت، من همان لحظه در یک جمع 60-70 نفره حضور داشتم و بلند شدم و گفتم با همه شما شرط میبندم، استقلال بازی را میبرد، آنقدر به غیرتم برخورده بود که فکر میکردم مثل زمان خودمان همه بازیکنان غیرتی میشوند. حتی با وجود اینکه نمیدانستم پنالتی را رحمتی میگیرد یا نه، ولی به همه گفتم شرط میبندم استقلال بازی را میبرد، اما دیدیم آمدند داخل زمین، 2 گل دیگر هم خوردند و رفتند!
*ما که چیزی در این تیم ندیدم
دروازهبان سابق استقلال و تیم ملی در ادامه گفتوگو ، تأکید کرد: مرتب میبینم مربی استقلال با تخته کنار خط میآید و با ماژیک برای سرمربی تاکتیک میکشد. اما مربیگری این نیست. مربیگری یعنی اینکه تمام تجربهات را به بازیکن منتقل کنی تا بازیکن از تو حساب ببرد، بعد از آن باید در خصوص علم و دانش با بازیکنان صحبت کنی، بهخصوص در چنین مسابقهای. پرسپولیس ادعا داشت که تیمی جوان است، اما استقلال به این مینازید که باتجربه است، اما کدام تجربه؟ ما که چیزی ندیدیم.
*کجای این استقلال جوان است؟
آقایان از ابتدای فصل مرتب میگویند تیم جوان شده، من سوال میپرسم، هافبک وسط جوانت در دربیات کجا بود؟ آن مدافع چپ جوان، کجای نیمکت نشسته بود؟ آن بازیکن جوان که سال گذشته رباط پایش پاره شد و پدیده بود (رمضانی)، او کجا بود؟ این بود جوانگرایی که میگفتید؟ تمام ابهت استقلال به این است که وقتی تیم وارد زمین میشود، بازیکن باید وحشی باشد و طوری به زمین بیاید که تماشاگر حریف و حتی نیمکت تیم مقابل بترسد، اما استقلال هیچکدام از اینها را نداشت. متأسفانه آقایان در 10-12 اخیر با نمایش ضعیف برای مردم ذهنیت بهوجود آوردند و حالا دربی را هم باختهاند. مرتب هم میگویند استقلال فرصت قهرمانی دارد، این هم همان گول زدن مردم است که به شما گفتم. تیمی که 12 هفته است نتیجه نمیگیرد، بعد از خوردن 4 گل در دربی به یکباره تاکتیکی میشود و میتواند قهرمانی بهدست بیاورد؟
*آقای افشارزاده چرا مردم و رسانهها را فراری دادید؟
دروازهبان سابق استقلال در ادامه با انتقاد از رفتار مسئولان باشگاه، گفت: تمام وجود یک تیم را زور تماشاگر میدانم، چون آنها هستند که باعث تهییج بازیکن میشوند. رسانهها در زمین به بازیکن انگیزه میدهند و بهطور مثال وقتی یک عکاس در تمرینات است، بازیکن حواسش را جمع میکند و خوب تمرین میکند، چون میداند عکسش در یک رسانه چاپ میشود. وقتی بازیکن میبیند خبرنگار در تمرین است، حواسش را جمع میکند که رفتار حرفهای داشته باشد، چون آن خبرنگار حرف را به مردم مخابره میکند، اما چطور توانستند جلوی همه اینها را بگیرند؟ آیا اصلا به این موضوعات فکر کردهاند؟ شما را بهخدا، جواب بدهید که چطور مردم و رسانهها را از استقلال فراری دادهاید؟ نه به هوا شوق دادید و نه شور، این همه تماشاگر به عشق شما زندگی میکنند، ولی آنها را راه نمیدهید؟ نمیدانم مظلومی چطور نتوانسته جلوی این موضوعات را بگیرد و از خودش واکنشی نشان بدهد. آقای مظلومی مردم را فراری دادی و حالا تحویل بگیر.
*آقای تقوی در انگلیس به مربی خط میدهند که چه بگوید؟
برومند در خصوص اظهارات محمد تقوی در صفحه اینستاگرامش که گفته بود در هیچ کجای دنیا، تماشاگران و خبرنگاران را به تمرینات راه نمیدهند، گفت: محمد تقوی دوست صمیمی من است. خیلی به او احترام میگذارم، ولی از او سوال میپرسم، آیا ما با این امکانات با 10 سال قبل خودمان قابل قیاس هستیم که حالا ما را با تیمهای بزرگ دنیا قیاس میکنید. آقای تقوی عزیز، دوست صمیمی من، باشگاه بارسلونا وقتی یک بازیکن جذب میکند، 100 هزار نفر برای معرفی آن بازیکن بلیت میخرند و کلی رسانه دعوت میشوند که از مراسم پیراهن آن بازیکن دیدن کنند. اینجا چه اتفاقی میافتد؟ اصلا شما به این مسائل دقت کردید؟ من هم موافقم اگر ما مثل تمام باشگاههای دنیا رفتار میکردیم، همه چیز درست میشد، ولی ما که مثل آنها نیستیم. هر وقت مثل آنها حرفهای شدیم، مثل آنها هم حرفهای رفتار میکنیم. در اینجا به خاطر خیلی از مسائل پشتپرده حرف در دهان سرمربی میگذارند که مثلا علیه فلانشخص حرف بزند یا مثلا فلان سیاست را اجرا کند. آیا در آنجایی که شما زندگی میکنید (لندن) از این کارها میشود؟ در ضعیفترین جای ورزشگاه که یک تماشاگر ایرانی بخواهد بنشیند، باید 50 هزار تومان هزینه کند، اما چه خروجی برای مردم داشتیم که حالا از آنها انتظار دارید؟
*کدام بازیکن را تحویل این مردم دادید؟
در چند سال گذشته شما کدام زرینچهها، سهرابها، هاشمینسبها، مجیدیها، نوازیها، برومندها، دینمحمدیها و... را تحویل دادید که انتظار دارید مردم چشمشان را روی همهچیز ببندند. باور کنید هر وقت هر کسی در خیابان از من میپرسد آقای برومند چرا بازیکنان مثل شما غیرت ندارند، چرا نمیتوانند یک نتیجه یک بر صفر را نگه دارند، جواب میدهم، چون من در تمرینات نیستم، نمیتوانم نظر بدهم، ولی قبول کنید اینها گول زدن مردم است. من مقصر مربی را میدانم و سرمربی در یکسری جزءها تقصیر ندارد، ولی وقتی از شنبه تا پنجشنبه مربی داخل زمین است و جمعه که موقع بازی میشود، سرمربی هیچکاره است، توقع دارید باز هم مردم ساکت بنشینند؟ استقلال، صبا،پیکان و یا راهآهن نیست که تماشاگر کمی داشته باشد، نیمی از این مملکت طرفدار این تیم هستند و هر روز به عشق استقلال روزنامه میخرند، کری میخوانند و حتی به بازار میروند تا پیراهن این تیم را خریداری کنند، حالا دوست دارید همه ساکت باشند؟ مربیگری به کتوشلوار نیست که فقط کنار خط دستور تاکتیکی بدهد. سرمربی تیم باید کاریزما داشته باشد و باید اندام و تیپی مناسب برای خودش بسازند که مردم را جذب کند، نهاینکه حرف او حتی برای بازیکنش هم خریدار نیست.
*به پرسپولیس باخته بودیم به اردوی تیم ملی نرفتم
متأسفانه آقای مجید صالح مدام در تلویزیون است و بازیها را کارشناسی میکند، چطور او نمیتواند ضعف استقلال را کارشناسی کند؟ یک بار گفتم، شاید بتوان بچهها را با این کارها گول زد، ولی کسی که فوتبال میفهمد و خوشبختانه نیمی از مردم ما آگاه به فوتبال هستند، گول نمیخورند. من یک دفترچه دارم که از کودکی تمام اتفاقات زندگیام را در آن مینویسم. شب دربی آنقدر ناراحت بودم که نمیدانستم چه باید بنویسم. شاید باور نکنید من زمانی که اولین بار دربی را باختم (یک بر صفر)، منصورخان پورحیدری، مربی تیم ملی بود. به او زنگ زدم و بهانه آوردم که مادرم مریض است و کمرم هم درد میکند و نمیتوانم در اردو حاضر شوم. میدانید چرا؟ چون باخت به پرسپولیس باعث شده بود به من بربخورد، الان چه اتفاقی میافتد.
*سرپرست استقلال با پورحیدری، و حاجیلو قابل قیاس است؟
دروازهبان سابق استقلال در خصوص سرپرست این تیم نیز گفت: اصلا سرپرست یعنی چه؟ یعنی پدر همه بازیکنان، آیا سرپرست کنونی استقلال، چنین اوضاعی دارد؟ سرپرست تیم یعنی آنقدر سردوگرم چشیده است که به همه چیز اشراف دارد، اما آیا اینجا چنین چیزی میبینید؟ من اصلا نمیخواهم کسی را کوچک کنم و مخلص همه هستم، اما آیا سرپرست کنونی استقلال این را در خودش میبیند که بزرگ تیم باشد؟ او ابتدا باید فکر کند که جای حاجیلوها، پورحیدریها، عمونصیها میتواند باشد یا نه؟ آیا او در حد این نفراتی که گفتم، هست؟ آقای افشارزاده! باید بدانید استقلال قبلا اشخاصی را در خود جای داده بود که تاریخسازی کردند، من منتی سر کسی ندارم و این را همه جا گفتهام، ولی خودم را بهخاطر هوادار استقلال و غیرت آنها خرج کردم تا خدایناکرده آنها جلوی تماشاگران رقیب کم نیاورند، به خاطر همین تماشاگر از خودم گذشتم، اما آیا الان کسی در تیمت میبینی که این کار را انجام دهد؟ چرا در انتخاب سرپرست دقت نکردی؟ امروز در یک رسانه خواندم که قرار است مجید صالح سرمربی شود و رحمتی دستیار و کاپیتان من به این موضوع می خندم. آقایان تو را بهخدا خجالت بکشید. چه کسی به شما مشورت میدهد؟ مجید صالح چه کاره است که سرمربی استقلال شود؟ آیا هوادار راضی میشود صالح سرمربی استقلال باشد یا درد او تسکین پیدا میکند. مربی که برنامه داشته باشد، از ابتدای فصل تا آخرین بازی فصل، با برنامهریزی جلو میرود. اینهایی را که گفتم، در هیچ کلاس مربیگری که رفتم، به من یاد ندادند، خودم اینها را یاد گرفتم. امثال من در خانه نشستهایم و تجربه و غیرتمان را دفن کردیم، چرا؟ چون یک باشگاه به این ابهت، تنها به فکر حرفهای عدهای هستند که معلوم نیست، در استقلال چهکار میکنند و تیم قهرمان آسیا را به این روز انداختهاند.