پیمان معادی، نوید محمدزاده، پریناز ایزدیار، ریما رامین فر، شبنم مقدمی، شیرین یزدان بخش، معصومه رحمانی، مهدی قربانی، محمد علیمحمدی، اسماعیل گرجی بازیگرانی هستند که در جشنواره فیلم فجر امسال بعد از دو روز رکود نسبی با فیلمی به نام «ابد و یک روز» به نویسندگی و کارگردانی سعید روستایی به روی پرده اکران آمدند و توانستد با ایجاد شگفتی برای مخاطبان عام و خاص تا حدود زیادی از رکود جشنواره را جبران کنند .
این فیلم اگر چه به دلیل رنگ و لعاب های خاص حرف و حدیث هایی را با خود همراه کرد اما به دلیل ایفای نقش بازیگران پر رنگ و لعاب خود توانست توجه رسانه‌ها را در همراهی یا انتقاد با خود داشته باشد.
این مهم‌ترین ویژگی یک اثر از منظر رسانه بودن سینماست که نگاه‌ها را مثبت یا منفی، معطوف خود می‌کند، ابد و یک روز شک ویژه ای را با خود به بدنه فیلم ها وارد کردی و این تحرک جدی این احتمال را ایجاد کرد که نهایتاً چند فیلم سینمایی دیگر تا آخر جشنواره چنین استعدادی داشته باشند. اما علت این توانایی، ورای ساخت مقبول و خوش فرم این اثر، چیست؟ ریشه همراهی مخاطب چیست که با هیجانات، ریتم جذاب و دیالوگ‌های دقیق فیلم با اثر روستایی همراه‌تر می‌شود؟
به نظر نگارنده می توان دلیل اقبال ویژه این را در ذوق بالای سازندگان و پدید آوردنگان آن مشاهده کرد ،سیدمحمد امامی سرمایه گذار این فیلم همان کسی که به همراه سید هادی رضوی این روزها سریال پرمخاطب شهرزاد را به کارگردانی حسن فتحی در شبکه نمایش خانگی روانه خانه های مردم کرده است اثری که از لحاظ اسقبال اولبه و گیرایی ویژه برای مخاطب تقریبا فضای مشابهی را با ادب و یک روز طی می کند.
از طرفی به عقیده بسیاری از کارشناسان فیلمساز(ابد و یک روز) به عنوان یک کارگردان فیلم اولی رشد این نسل از فیلمسازان را نشان می دهد ؛ به تعبیر بهتر روستایی هم خیلی خوب دیالوگ نوشته هم خیلی خوب بازی گرفته و هم خیلی خوب میزانسن چیده و سعی کرده مخاطبش را روی صندلی نگه دارد .
به بیان دقیق تز اگر فیلم به سمت موقعیتهای کمیک نرود تحملش خیلی سخت می شود چون خیلی تلخ است و جاهایی نگاه کردن به پرده برای مخاطب دشوار می شود ولی کارگردان با یک هوشمندی فیلم را سمت لحظات شیرین هدایت کرده است .
ابد و یک روز فیلمی فراتر از رئالیسم به ناتورالیسم تنه می زند و بحث وراثت و عامل خانوادگی مطرح می شود پایان فیلم مارا امیدوار می کند که نوید زندگی متفاوتی از باقی اعضای خانواده خواهد داشت البته به لحاظ مضمونی ایراداتی به فیلم وارد است اما از لحاظ ساختاری ابد و یک روز خیلی فیلم درخشانی است.
از سویی به دلیل ساختار واقع گرایانه این فیلم عده نقد هایی به ان وارد ساخته اند از قبیل اینکه این فیلم نمادشناسانه تفسیر می شود و گرفتار نگاه‌های تعمیم‌گرا و تأویل پذیر شده. کما اینکه پیش از این نمونه‌های پر بیراهی از این جنس تفاسیر وجود داشته و این دست از آثار متهم به سیاه نمایی شدند. اما این بار چه این فیلم در دایره قصه خود تفسیر شود چه فراتر از دامنه خود مورد تأویل شناسی قرار گیرد، ماجرا فرقی نمی‌کند. با لحاظ المان «منیت» و «فردگرایی» که بیماری واگیردار و آسیب اجتماعی جدید جامعه ماست، جامعه‌ای که مدعای تجربه مدرنیسم را دارد، باز هم شخصیت‌های «ابد و یک روز» قابل توجه‌اند و باید فکری به حال آنچه قرار است بر سر جامعه ما بیاید و در بعضی نقاط آمده است، کرد. این آسیب اجتماعی طبقه اجتماعی ضعیف و قوی نمی‌شناسد. فراگیر است و در هر جایی امکان ریشه دواندن دارد با دوز کم و زیاد. جامعه امروز ما در برابر این بیماری آگاه و واکسینه نیست .
به هر ترتیب آنچه مشخص است که سازندگان ابد و یک روز با وجود تمام نقد ها و تشویق های پیرامون یک فیلم توانسته اند این را به جامعه هنر بیاموزند که به چه طریقی می شود نبض مخاطب را در دست گرفت امری که سرمایه گزاران این سریال آن را با رزومه ای که از خود به جای گذاشته اند به خوبی اثبات کرده اند ؛ سید محمد امامی، تهیه کننده و سرمایه گذار موفق شبکه نمایش خانگی که پیش از این اهمیت مدیوم شبکه نمایش خانگی برای همه آشکار می دانست و معتقد بود شبکه وسیعی که پس از تلویزیون، پرمخاطب ترین رسانه عمومی به حساب آمده و برخلاف تصور برخی رقیب سیما نیست بلکه مکمل آن است باید تقویت شود امروز با ورد به سینما و ساخت ابد و یک روز نشان داد که دغدغه رشد این عرصه و جذب حداکثری مخاطب در این مدیوم را داشته است، با سرمایهگذاری و تهیه مجموعه موفق شاهگوش، گامی بزرگ در راستای احیای شبکه نمایش خانگی برداشت و اکنون با تولید سریال شهرزاد و ابد و یک روز به عنوان اثری فاخر و هنرمندانه، در پی ارتقای سطح سلیقه مخاطبان است.
