مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: خداوند متعال می‌فرماید؛ (ولو ان قرء انا سیرت به الجبال أو قطعت به الارض أو کلم به الموتی)(1)
و اگر قرآنی بود که کوه ها به آن به گردش می‌آمد، یا زمین پیموده می‌شد (=طی الارض)، یا مردگان به سخن می‌آمدند.
آیا جواب (لو) غیر از این است که «لکان هذا القران»؛ (قطعا خود همین قرآن بود) و جمله‌ی (بل لله الامر جمیعا)(2) (سر رشته‌ی همه‌ی کارها به دست خداست) نیز اشاره به این است که اعجاز قرآن اختصاص به خوارق عادات مذکور ندارد؛ بلکه (تبینا لکل شی)(3)؛ (بیانگر هر چیز) است . اما به چه دلیل این خرق عادات به قرآن منسوب است؟ به دلیل خود قرآن که از قبیل خرق عادت است؛ زیرا: «کل اناء ینضح بما فیه.» از کوزه همان تراود که در او است.
اگر قرآن را به صورت واقعی‌اش ببینیم، آن گاه معلوم می‌شود که دست از ترنج می‌شناسیم یا نه! آیا ما به قرآن و عترت ملتزم هستیم؟! آیا عامه به قرآن، و ما به عترت ملتزم هستیم؟!
1-سوره رعد، آیه 31.
2- سوره رعد، آیه 31.
3- سوره نحل، آیه 89
در محضر حضرت آیت ا.... العظمی بهجت – ص 35
محمد حسین رخشاد
