بعد از پایان دربی تهران بود که محسن بنگر شروع به تعریف و تجمید از سید مهدی رحمتی کرد. مدافع سرخپوشان آنقدر در این مسیر افراط کرد که حسابی حاشیه‌ساز شد.
آخر آخرش جایی بود که او گفت: «هر کس ناراحت می‌شود مهم نیست، اما مهدی رحمتی بهترین دروازه‌بان ایران است.»
طبیعی بود که این مساله باعث ناراحتی سوشا مکانی بشود. اتفاقا گلر سرخپوشان ناخشنودی‌اش را پنهان هم نکرد تا کار به جایی برسد که بنگر نیمه‌های شب در یک پست اینستاگرامی به دلجویی از سوشا بپردازد.
با این وجود به نظر می‌رسد آن اتفاق هم برای مدافع سرخ‌ها درس عبرت نشده؛ چرا که بنگر اخیرا بدون اینکه سوالی از او شده باشد چندین بار تاکید کرده امیر قلعه‌نویی بهترین مربی او در همه دوران فوتبالش است!
طبیعتا سن و سالی از برانکو ایوانکوویچ گذشته و او باتجربه‌تر از این حرف‌هاست که مثل سوشا ناراحت شود، اما مسلما این اظهارنظرهای غیرضروری و سهل‌انگارانه بنگر هم کمکی به باشگاه پرسپولیس نمی‌کند.
* به رئال مادرید نگاه کن
شاید در ذهن بنگر این فرضیه وجود داشته باشد که هر بازیکنی آزاد است سلیقه و افکارش را بدون توجه به رنگ‌ها مطرح کند، اما چنین مساله‌ای غلط است. حتی در بالاترین سطح فوتبال حرفه‌ای جهان هم دیده نمی‌شود که بازیکنی به تمجید از عناصر باشگاه رقیب بپردازد و آنها را بالاتر از اعضای تیم خودی بخواند.
در رئال مادرید کافی است تنها یک مربی یا بازیکن با تردید به گزاره "رونالدو بهتر از مسی است" نگاه کند تا حسابی توی دردسر بیفتد. ابتدای فصل این مشکل گریبان بنیتز را گرفت و این اواخر به نوعی برای گرت بیل هم تکرار شد.
در مادرید همه می‌گویند رونالدو بهترین بازیکن دنیاست، هرچند خیلی‌های‌شان اعتقاد قلبی به این موضوع ندارند. نمونه‌اش کیلور ناواس؛ سنگربان کاستاریکایی که در دوران حضورش در لوانته مسی را با فاصله بهترین بازیکن جهان می‌دانست، اما بعد از پیوستن به رئال، دقیقا همان جملات را در مورد رونالدو به کار برد! این تناقض حالا مایه خنده رسانه‌های اسپانیایی شده، اما به هر حال نشان می‌دهد حساسیت‌ها در این مورد چقدر زیاد است.
حالا اگر بنگر هم فکر می‌کند قلعه‌نویی خیلی بالاتر از برانکو یا کارلوس کی‌روش است، می‌تواند این عقیده را تا پایان دوران فوتبالش برای خودش نگه دارد. هر چه باشد شیخ اجل سعدی شیراز می‌فرماید: «هر راست نشاید گفت!»
