سرویس مذهبی افکار نیوز- امام هادی(ع) می فرمایند:
- متوکل نذر کرده بود که اگر خدا او را از بیماری عافیت بخشد، مال بسیار صدقه دهد. پس چون بهبود یافت از علما پرسید که اندازه مال بسیار چه مقدار است؟ در تفسیر آن اختلاف کردند و به حقیقت معنی دست نیافتند.
سپس این مسئله را از امام هادی(ع) پرسید، ایشان فرمود: هشتاد درهم صدقه دهد. متوکل دلیل آن را پرسید، امام(ع) فرمود: خداوند به پیامبرش(ص) فرمود: قطعا خداوند شما را در مواضع بسیاری یاری کرده است(توبه / ۲۵) ما آن پیکار های پیامبر خدا را شمردیم تا هشتاد پیکار رسید و خداوند این عدد را بسیار نامیده است.
متوکل از این سخن شادمان گشت و هشتاد درهم صدقه داد.
- خدا را بقعه هاست که دوست دارد در آنها دعا شود و آن دعاها را مستجاب گرداند، که یکی از آن بقعه ها بارگاه امام حسین علیه السّلام است.
- هر که از خدا پروا نماید از او پروا کنند و هر که از خدا فرمان بَرد از او فرمان بَرند و هر که از خالق اطاعت کند از خشم مخلوق ترسی به خود راه ندهد و هر که آفریدگار را خشمگین سازد پس باید مطمئن باشد که به خشم آفریدگان دچار آید.
- به راستی، خداوند وصف نشود جز به آنچه خودش خود را وصف نموده است. کجا می تواند وصف پذیر باشد در حالی که حواس از درکش عاجز است، و خردها بدو نرسند و تصوّرات به کُنه او پی نبرند و او در دیدگان نگنجد، آن خدایی که با تمام نزدیکیش دور است و با تمام دوریش نزدیک؛
چگونگی را پدید آورد ولی «چگونه» در مورد او به کار نرود و کجایی را آفرید ولی «کجا» درباره او استفاده نشود. او از چگونگی و کجایی برکنار است، یگانه است و یکتا، جلالت او پر جلال و نامهایش مقدس باد!
منبع: تُحف العقول، ص 877و 879.
