سرویس مذهبی افکارنیوز- ذکر به معنای یاد است و در اسلام بهترین ذکر (یاد)، ذکرِ خداوند است.
حضرت صادق علیه السّلام می فرمایند: «هیچ عملی نیست مگر آن که خداوند برای آن حدّی قرار داده است که به آن حدّ که رسید پایان می پذیرد، خداوند واجباتی را بر انسان قرار داده است وقتی انسان آنها را بجا آورد، تمام است و ماه مبارک رمضان روزه اش را واجب فرموده؛ وقتی شخصی روزه را بجا آورده تمام است، و حج[نیز چنین است] وقتی حج واجبش را بجا آورد، تمام است بجز «ذکر» که خداوند به مقدار کم آن راضی نشده و برایش حدّی مشخص نفرموده است سپس این آیه را تلاوت فرمودند[که خداوند متعال فرموده است] «ای کسانی که ایمان آورده اید به یاد خداوند باشید یادِ زیاد(خداوند را بسیار یاد کنید) و صبح و شام
او را تسبیح نمایید»؛ پس خداوند برای ذکر حدّی که به آن تمام شود قرار نداده است».
منبع: احکام عمومی، ج۲، ص۴۰۶.
