پرلوس توصیه می‌کند تنفس دیافراگمی یا تنفس شکمی تمرین شود. برای انجام این کار، باید راحت بنشینید، یک دست خود را روی سینه و دست دیگر را زیر دنده‌های خود قرار دهید. دم باید از طریق بینی و بدون حرکت قفسه سینه باشد و به معده امکان دهد به آرامی دست شما را تکان دهد. شما باید از طریق دهان بازدم کنید، لب‌های خود را به صورت لوله جمع کرده و با دست کمی روی شکم خود فشار دهید تا هوا به بیرون برود. این روانشناس پیشنهاد می‌کند که این تمرین را ۱۰ بار تکرار کنید.
روش دیگر تنفس بر اساس سیستم ۴-۷-۸ است. باید از طریق بینی نفس بکشید، چهار ثانیه بشمارید و سپس نفس خود را به مدت هفت ثانیه حبس کنید. باید به مدت هشت ثانیه نفس خود را بیرون دهید و صدای سوت را از طریق لب‌های جمع شده خود ایجاد کنید.
پرلوس پیشنهاد کرد تنفس متناوب از سوراخ بینی امتحان شود. برای این تمرین، باید هر سوراخ بینی را با انگشتان خود به نوبت ببندید و از طریق دیگری نفس بکشید.
الکس دیمیتریو، روانپزشک و پزشک خواب توجه را به تکنیک تنفس مربعی جلب کرد. برای انجام این کار، باید در هر مرحله تا چهار بشمارید؛ در حین دم، نگه داشتن نفس، بازدم و نگه داشتن مجدد آن.
