سرویس مذهبیافکارنیوز- پیغمبر(ص) فرمود: مردى که بر بدخویى همسرش صبر کند؛ خداوند اجر مصائب ایوب را به وى دهد، و زنى که بر بدخویى شوهرش شکیبایى کند؛ خداوند ثواب آسیه بدو دهد.
از امام پنجم(ع) است که می فرماید: زنى به محضر پیغمبر(ص) آمد و عرضه داشت: حق شوهر بر زن چیست؟ فرمود: آنکه فرمان او برد و مخالفت و عصیان او نکند، و چیزى از خانه او بدون اجازه او صدقه ندهد و روزه مستحب جز با اجازه او نگیرد، و اگر بر پشت مرکب(آماده سفر) است و شوهر از او آمیزش خواست امتناع نکند. و جز با اجازه او از خانه بیرون نرود، که اگر بى اجازه او بیرون رود فرشتگان آسمان وزمین و رحمت و غضب بر او نفرین فرستند، تا گاهى که به خانه برگردد.
زن پرسید: یا رسول اللَّه چه کسى حقش بگردن مرد بیش از همه مى باشد؟ فرمود: پدر و مادر، پرسید چه کسى حقش بر زن بیش از همگان است؟ فرمود: شوهر، پرسید: منهم به اندازه شوهر بگردن او حق دارم؟ فرمود: نه؛ و صد یک آن را نیز ندارد، پرسید: قسم به خداوندى که ترا برگزید، اختیارم بدست هیچ شوهرى نخواهم داد.
و پیغمبر(ص): هر زنى که شوهرش را به زبان اذیت کند، خداوند هیچ رفت و آمد(در باره خیرات) و حسنه اى را از او نمى پذیرد تا او را خشنود و راضى گرداند، و اگر چه روزها روزه بدارد و شبها نماز گزارد، و بردگان آزاد کند و آنها بر پشت اسبان در راه خدا(به جهاد) بفرستد و اول کسى خواهد بود که به آتش در آید، و همچنین است مرد اگر بر زن ستمگرى کند.
پیغمبر(ص) فرمود: هر زنى که با شوهرش مدارا نکند و او را بر آنچه قدرت ندارد وادارد؛ خداوند از او هیچ حسنه اى نپذیرد، و خدا را خشمگین ملاقات کند.
پیغمبر خدا زنى را به نکاح مردى در آورد، زن از شوهر ناملایماتى دید و به پیغمبر(ص) شکایت برد. پیغمبر فرمود گویا مى خواهى طلاق بگیرى که در نزدخداوند از مردار الاغ بدتر و پست تر باشى.
از امام صادق(ع) است که می فرماید: زن نمیتواند کارى مثل بنده آزاد کردن، و بخشش، و نذر در مال خود انجام دهد مگر با اجازه شوهر، مگر در حج واجب و زکاة، و نیکى به والدین و صله رحم.
از نبى اکرم(ص): حق مرد بر زن اینست که چراغ برایش برافروزد، و طعام خوب تهیه بیند، و تا در حیاط به استقبالش شتابد و به او خوش آمد گوید، و طشت و حوله آرد و دست او را بشوید و جز بواسطه علتى خود را از او منع ننماید.
از امام صادق(ع): جمعى خدمت نبى اکرم(ص) آمدند و گفتند: ما مردمى را مى بینیم که به یک دیگر سجده مى کنند، حضرت فرمود: اگر کسى را دستور میدادم که به کسى سجده کند، بزن مى گفتم که شوهر را سجده نماید.
منبع:مكارم الأخلاق / ترجمه ميرباقرى، ج۱، ص: ۴۰۸تا۴۰۹.
