رفته ایم سراغ این اشیا؛ اشیایی که در زمان های دور و نزدیک از ایران به آن طرف دنیا سفر کرده اند و حالا در موزه هایی خارج از خانه نگهداری می شوند.



دانستنیها: گاهی خود خارجی ها همه کاره بوده اند. یعنی خود انگلیسی ها، فرانسوی ها و روس ها با پررویی آمده اند ایران، رفته اند به شوش و سیلک و عیلام و اشیایی را از دل خرمن ها خاک کشیده اند بیرون و دزدی شان را با افتخار برده اند کشورشان و گذاشته اند توی موزه.

گاهی هم ما پیدا کرده ایم و باز آنها به زور گرفته اند، برده اند، گاهی خودمان داده ایم و گاهی کشف ها در سرزمین هایی اتفاق افتاده که حالا دیگر جزو ایران نیستند ولی روزگاری جزو همین خاک به حساب می آمده اند.

رفته ایم سراغ این اشیا؛ اشیایی که در زمان های دور و نزدیک از ایران به آن طرف دنیا سفر کرده اند و حالا در موزه هایی خارج از خانه نگهداری می شوند.

بشقاب نوازندگان



تصویری از یک مرد خوش خوراک که بین گماشته هایش نشسته و غذا می خورد. «بشقاب نوازندگان»، مفرح ترین شیء این مجموعه است؛ بشقاب طلایی رنگ متفاوتی که تصویری از یک بزم شاهانه دارد، بزمی که برای یک پادشاه یا یک بزرگ زراده به همراه همسرش که چند نوازنده در اطرافیشان ساز می زنند.

در پایین بشقاب هم اجاقی روشن است و غذایی دارد پخته می شود. از بین نوازنده ها یک نفر دارد با دهانش سازی شبیه فلوت می زند، آن یکی چیزی شبیه ساکسیفون می نوازد و نفر آخر در حال نواختن یک ساز زهی است. این بشقاب مربوط به دوره ساسانی در قرن هفتم میلادی است و در موزه بریتانیا نگهداری می شود.


فرش پازیریک



قدیمی ترین فرش کشف شده دنیا، همین قالی پازیریک(Pazyryk Rug) است که در سال ۱۳۲۸/۱۹۴۹ به وسیله یک باستان شناس روس در دره پازیریک(جایی در نزدیکی مرز مغولستان) کشف شد. قدمت این قالی را به ۵۰۰-۴۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نسبت می دهند و بسیاری از مورخان از روی طرح های قالی، آن را مربوط به زمان پارت ها یا مادها می دانند ولی خوب عده ای هم هستند که قالی را مغولی می دانند و ادعا می کنند که مغول ها این طرح را از ایرانی ها یاد گرفته و روی قالی خودشان بافته اند.

هر چه هست این قالی مربعی شکل که شامل تصویر سوارکاران، آهوهای در حال چرا کردن و جانوران افسانه ای با سر عقاب و بدن شیر است حالا در موزه آرمیتاژ سن پترزبورگ روسیه قرار دارد.



ارابه طلایی چهار اسب


این ارابه طلایی نسبت به باقی آثاری که از دوره هخامنشی دیده ایم خیلی متفاوت است. این ارابه با چهار اسب طلایی اش متعلق به ۳۰۰ تا ۵۰۰ سال پیش از میلاد است و دو نفر با لباس هخامنشی ها بر آن سوار هستند، این اثر هم اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می شود.



منشور کوروش



منشور کوروش، استوانه ای گلی است که نوشته هایی به زبان اکدی روی آن حک شده است. این منشور مربوط به ۵۳۸ سال قبل از میلاد است و نوشته های آن بیشتر حول ماجرای فتح بابل توسط کوروش می چرخد. در ادامه هم کوروش، با لحن اول شخص، القاب و نسب خودش را می گوید و اعلام می کند که در کشورش صلح برقرار خواهد بود. این منشور الان در موزه بریتانیا در لندن نگهداری می شود و تا به حال دو بار به ایران آورده شده است.



جام هیولای دو سر و غزال

یک هیولای دو سر بزرگ که دو آهو را سرو ته در چنگش گرفته است. این تصویر تکرار شده روی این ظرف است؛ ظرفی که به جام هیولای دو سر و غزال معروف است و از آثار به جا مانده از فرهنگ و تمدن مارلیک است و در موزه لوور پاریس نگهداری می شود.



تخته بازی ۵۸ خانه


اشتباه نکنید! این کف یک «اتو» ی باستانی نیست! این یک وسیله بازی است که حالا به اسم «تخته بازی ۵۸ خانه» شناخته می شود و از آثار باستانی عتصر آهن است که در سال ۱۹۳۷/۱۳۱۶ در ته سیلک کاشان کشف شد. این تخته بازی باستانی از جنس گل پخته ساخته شده و ۵۸ خانه یا سوراخ دارد و با چندتا مهره بازی می شده اما آن را بدون مهره هایش پیدا کردند و حالا قابلیت بازی ندارد! این قبیل بازی های تخته ای شکل در مصر و شرق نزدیک باستان محبوبیت خاصی داشته و در نقاط دیگر ایران هم تعدادی از آن کشف شده است. این تخته بازی در موزه لوور فرانسه نگهداری می شود.



تندیس نقره ای گاو نشسته



یک گاو آرام و مودب که جامی لوله ای شکل در دست دارد و لباسی راه راه و پله ای شکل به تن کرده. این مجسمه نقره ای مربوط به دوران نیا - عیلامی است و در جنوب غرب ایران کشف شده.

مورخان این مجسمه را که نیمه انسان – نیمه گاو است متعلق به حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد و ساخته شده در عصر مس می دانند. تندیس نقره ای این گاو در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری می شود.


سنگ نگاره زن عیلامی و ندیمه



یک دیس ماهی، یک دوک نخ ریسی و یک بادبزن. اینها اشیای بامزه این سنگ نگاره هستند؛ سنگ نگاره ای که تصویر یک زن عیلامی را در حال نخ ریسی نشان می دهد؛ آن هم وقتی یک کنیز بالای سرش ایستاده و او را باد می زند.

این شیء مربوط به زمان عیلامیان است و در موزه لوور پاریس نگهداری می شود. زمان ساخت آن هم ۸۰۰-۷۰۰ سال قبل از میلاد است و در شوش پیدا شده.