آجیل میتواند راهحل ایدهآل در سال نو برای طرفداران تناسب اندام باشد، زیرا خوردن مقدار کم آن باعث افزایش متابولیسم در یک جلسه تمرینی میشود. نتایج پژوهش کنونی نشان داده است که خوردن فقط پنج عدد بادام در روز میتواند توانایی چربیسوزی بدن را حین ورزش افزایش دهد.
این آجیل ریز میتواند بهترین راهحل سال نو برای علاقهمندان به تناسب اندام باشد، زیرا باعث افزایش متابولیک قابل توجهی در یک جلسه تمرین خواهد شد.
محققان دانشگاه ایالتی آپالاچیان در کاناپولیس ایالاتمتحده دریافتند که بدون در نظر گرفتن جنسیت، شرکتکنندگانی که روزانه ۵۷ گرم بادام مصرف میکردند، بلافاصله پس از تمرین شدید، چربی مفید بیشتری در خون خود داشتند.
نتایج این پژوهش که در نشریه مرزها در تغذیه (Frontiers in Nutrition) منتشر شده است، نشان داد که مصرف روزانه بادام، متابولیسم افراد را تغییر، التهاب و استرس را کاهش و به بدن اجازه میدهد تا پس از ورزش سریعتر بهبود یابند.
کسانی که در رژیم غذایی خود بادام را گنجاندند، نسبت به گروه کنترل، خستگی و تنش کمتری ثبت کردند، قدرت پاها را بهبود بخشیدند و آسیب عضلانی کمتری را گزارش کردند. مولکول چربی مفید، معروف به ۱۲، ۱۳-دی هیدروکسی (یا ۱۲، ۱۳-DiHOME) که از اسید لینولئیک توسط بافت چربی قهوهای سنتز میشود، تاثیر مثبتی بر متابولیسم و تنظیم انرژی این افراد داشت.
همچنین نتایج این پژوهش نشان داد، افرادی که بادام مصرف میکنند ۶۹ درصد بیشتر از این مولکول چربی در پلاسمای خون خود در مقایسه با گروه کنترل داشتند که این مورد منجر به بازیابی متابولیک سریعتر پس از ورزش شد.
گروهی که بادام میخوردند، ۴۰ درصد کمتر از یک ماده مضر در بدنشان داشتند که میتواند بر سلامت و نحوه بهبودی پس از ورزش تاثیر بگذارد.
دکتر دیوید نیمن، پژوهشگر این تحقیق، استاد و مدیر آزمایشگاه عملکرد انسانی دانشگاه ایالتی آپالاچی در پردیس تحقیقاتی کارولینای شمالی میگوید: «در این پژوهش نشان دادیم، داوطلبانی که روزانه ۵۷ گرم بادام به مدت یک ماه قبل از مسابقه تمرینی آخر هفته مصرف کردند، مولکول ۱۲، ۱۳-DiHOME بیشتری در خون آنان بلافاصله پس از ورزش نسبت به داوطلبان کنترل مشاهده شد».
آنان همچنین احساس خستگی و تنش کمتر، قدرت پشت پا بهتر و کاهش آسیب عضلانی بعد از ورزش را نسبت به داوطلبان کنترل گزارش کردند. ما به این نتیجه رسیدیم که بادام ترکیبی منحصر به فرد و پیچیده از مواد مغذی و پلیفنول را فراهم میکند که ممکن است از بازیابی متابولیک پس از سطوح استرس زای ورزش حمایت کند.
بادام دارای مقادیر بالایی پروتئین، انواع چربیهای سالم، ویتامین E، مواد معدنی و فیبر است همچنین پوست قهوهای بادام حاوی پلی فنولهایی است که به روده بزرگ میرسند و به کنترل التهاب و استرس اکسیداتیو کمک میکنند.
در این آزمایش ۳۸ مرد و ۲۶ زن بین ۳۰ تا ۶۵ ساله شرکت کردند. هیچ یک از آنان تمرینات وزنهبرداری منظم انجام ندادند. حدود نیمی از آنان بادام خوردند، در حالی که بقیه یک دانه غلات با همان مقدار کالری مصرف کردند.
دانشمندان قبل و بعد از آزمایش یک ماهه از شرکتکنندگان نمونه خون و ادرار گرفتند. شرکتکنندگان همچنین باید تمرینات مختلفی از جمله دوچرخهسواری با سرعت کامل به مدت ۳۰ ثانیه، دویدن ۵۰ متر، پرش عمودی، پرس روی نیمکت و انجام تمرینات قدرتی پشت پا را انجام میدادند.
نمونههای خون و ادرار بیشتری بلافاصله بعد از جلسات تمرینی ۹۰ دقیقهای و چهار روز بعد گرفته شد. پس از هر تمرین و آزمایش خون، شرکتکنندگان میزان درد و سفتی خود را در مقیاس یک تا ۱۰ ارزیابی و پرسشنامهای را در مورد خلق و خوی خود پر کردند.
همانطور که انتظار میرفت، جلسه ۹۰ دقیقهای تمرین باعث شد که داوطلبان آسیب و درد عضلانی، انرژی کمتر و خستگی، نگرانی و ناراحتی را گزارش کنند. علاوه بر کشف چربیسوزی، دانشمندان دریافتند که رفتن به باشگاه باعث افزایش سطح برخی از مواد در خون میشود که آسیب جزئی عضلانی را نشان میدهند.
با این حال، این نتایج هم برای گروهی که بادام مصرف کردند و هم برای گروهی که غلات مصرف کرده بودند، یکسان بود.
سزار ساوزا، متخصص تغذیه گفت که بادام یکی از غذاهای پرچرب است که باید در رژیم غذایی خود بگنجانید.
وی اظهار کرد: «چربیها همچنان این تصویر منفی را در مورد کلسترول و مدیریت وزن دارند، اما چربیها مواد مغذی ضروری هستند که باید بخشی از هر رژیم غذایی متعادلی باشند. چربیهای تک غیراشباع و چند غیراشباع موجود در آجیل محافظ قلب هستند و بهطور بالقوه تشکیل پلاک را کاهش میدهند، پلاکهایی که میتوانند منجر به گرفتگی عروق شوند و کلسترول خوب (HDL) را افزایش دهند».
ساوزا ادامه داد که آجیل حاوی پروتئین و انواع ویتامینها و مواد معدنی است که آنها را نیروگاهی برای قلب و بدن ما میکند.
وی همچنین خاطرنشان کرد که آنها ممکن است به کاهش وزن نیز کمک کنند، زیرا سیر کننده هستند و میتوانند به ما کمک کنند تا با علائم گرسنگی و سیری خود ارتباط بیشتری داشته باشیم. آنها همچنین میتوانند در تنظیم اندازه سهم غذایی به ما کمک کنند.