به نقل از آفتاب دل، مدتی از درج خبر " فاجعه ی زیست محیطی در دریاچه زریوار " نگذشته است که این بار گویا فاجعه ای دیگر در انتظار سد وحدت سنندج است که مردم و مسئولین هر دو در این فاجعه مقصر هستند، سدی که تا یک سال قبل از تب بی آبی رنج می برد حال که خداوند خوان نعمتش را گستراند و بار دیگر این برکت را بر بندگانش ارزانی داشت چرا این چنین فاجعه هایی باید در انتظار باشد؟!
زریوار را هر یک با دست خود تخریب کردیم، کوتاه آمدیم، نشستیم و روی برگرداندیم. منافعش را اندکی سودجو بردند و ضرر و زیانش را ملتی...، بگذریم! ازاین که تاریخ، نسل ما را چگونه قضاوت خواهد کرد که در تاریخ صد و دویست سال بعد این کشور، متهم به بی مبالاتی در تخریب زیستگاه‌ها شویم... مباد که چنین شود.
سد وحدت که در گذشته با نام سد قشلاق شناخته می شد یک سد مخزنی است که در فاصله ده کیلومتری شمال شهر سنندج بر روی رودخانه قشلاق ساخته شده است. سد وحدت (قشلاق) و دریاچه آن در بین سال های ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۸ احداث شده است.
با توجه به ارتفاعات بلند منطقه و میزان بالای آب، این سد مکان مناسبی برای ورزش های آبی و قایقرانی است. همچنین طبیعت زیبا و جنگل های سرسبز موجب شده که این سد یکی از مناطق گردشگری و تفریحی سنندج محسوب شود.
همه دوستش دارند واز طبیعت، امنیت و سکوت و آرامشش لذت می برند اما خیلی ها هم از این می ترسند که مبادا سرنوشت دریاچه ارومیه در انتظار سد وحدت سنندج نیز باشد.
آری، امروز جایی دیگر از سرزمین ایران در معرض تخریب قرار گرفته، سدی که امروزه مردم روزهای تعطیل را به جای رفتن به شما و کنار دریا، سد وحدت را بهترین مکان برای تفریحشان می دانند اما متاسفانه چیزی که در این میان ما را آزرده خاطر می کند، زباله هایی است که در کنار این سد رها شده و به یک فاجعه ی زیست محیطی مبدل گشته است.
هرزچندگاهی مردم از سر دلسوزی جمع می شوند و زباله های اطراف این سد را پاکسازی ی کنند اما این دلیلی بر کوتاهی مسئولین و بی توجهی مردم نیست.
