به مناسبت فرارسیدن هشتادو یکمین زادروز استاد اکبر رادی (روز دهم مهرماه ۱۳۹۹)، هیات مدیرهی بنیاد اکبر رادی، متن پیامی را منتشر کرد.
متن پیام هیات مدیره بنیاد رادی، به شرح زیر است:«اکنون هشتاد و یک سال از زادروز استاد اکبر رادی گذشته است؛ نمایشنامهنویسی که با قلمش افقهای دور را جستو جو میکرد و در هر لحظه، بر آن بود که در آثارش انسانیت، عدالت و آرامش را به ما هدیه دهد و در هر اثرش درام معاصر ایرانی-ملی را برای ما تصویر و تعریف کند.
بنیاد اکبر رادی هم چون سالهای پیشین دهم مهر ماه زادروز استاد نمایشنامهنویسی ایران را گرامی میدارد و این روز فرخنده را به به خانوادهی تئاتر و دوستداران ادبیات نمایشی ایران تبریک میگوید.
زنده یاد اکبر رادی زاده 10 مهر ماه سال 1318 در شهر مه گرفته رشت متولد شد، گرچه در سالهای اول نوجوانی همراه با خانواده به تهران مهاجرت کرد ولی این شهر رویایی هرگز او را رها نکرد و در بسیاری از آثارش، حال و هوای این شهر بارانی دیده میشود.
رادی را چخوف ایران نامیدهاند؛ درامنویسی که بیشتر آثارش در سبک رئالیسم اجتماعی جای میگیرند.
او گرچه در نوشتن داستان کوتاه هم تبحر داشت و در دوره نوجوانی اولین جایزه هنری خود را برای نوشتن داستان کوتاه «باران» به دست آورد، ولی نمایشنامهنویسی را به عنوان مهمترین دلمشغولی خود برگزید و بیشتر تلاشش را در این راه به کار گرفت.
اکبر رادی همان اندازه که به درامنویسی وفادار بود، در شغل معلمی هم صبور و دلسوز بود. او از سالهای آغازین جوانی به تدریس در مدارس و سپس در دانشکدههای هنری مشغول شد و تا اوایل دهه 70 به آموزش دانشجویان پرداخت.
اما آقای نویسنده جزو هنرمندانی بود که در نگارش نقد و نظر هم کم نگذاشت و با نگاه تیزبین و قلم آتشین خود در دورههای مختلف به نقد آثار روی صحنه هم پرداخت.
با همه اینها اکبر رادی بیش از هر چیز به عنوان یکی از مهمترین ستونهای درامنویسی ایران شناخته میشود. کارنامه پر و پیمان او با نگارش نمایشنامههایی همچون «روزنه آبی»، صیادان، «در مه بخوان»، «آمیز قلمدون»، «افول»، «ارثیه ایرانی»، «باغ شبنمای ما»،«هاملت با سالاد فصل»، «از پشت شیشهها»،«منجی در صبح نمناک»، «تانگوی تخم مرغ داغ»،«پلکان»،«لبخند باشکوه آقای گیل»، «آهسته با گل سرخ»«ملودی شهر بارانی»،«شب روی سنگفرش خیس»،«آهنگهای شکلاتی»،«شب بخیر جناب کنت»،«خانمچه و مهتابی»،«پایین، زیر گذر سقاخانه»، «کاکتوس» و ... به خوبی گواه عرقریزان او در حوزه نمایشنامهنویسی ایرانی است.
او علاوه بر اینها بخشی از نامههای خود را در کتابی با عنوان «نامههای همشهری» گردآوری کرده که این کتاب نیز منتشر شده است.
تازهترین خبر درباره اجرای آثار او این است که از 13 مهر ماه نمایشنامه «لبخند باشکوه آقای گیل» با کارگردانی میکاییل شهرستانی و با بازی گروهی از هنرجویان تئاتر در تماشاخانه سنگلج روی صحنه میرود.
عکسی که ضمیمه این مطلب شده از بهنام صدیقی است.