سارا بهرامی با انتشار این عکس نوشت: سلام
این توضیحی است برای پست قبلی من:
۹ ساله بودم که پدرم برای اولین بار من را در کانون پرورش فکری و در کلاس تئاتر ثبت نام کرد.
سال ها تلاش کردم ،در دانشگاه تئاتر خواندم،در کلاس بازیگری کارنامه شرکت کردم،فیلم کوتاه بازی کردم،تئاتر بازی کردم،نقش های کوچک را در کنار بازیگرهای بزرگ تجربه کردم،تا روزی که به اعتماد بزرگ ترهای خودم در سینما جایی برای نقش آفرینی در نقش های مهم تر پیدا کردم،بزرگ ترها من را تشویق کردند و مهم ترین جایزه های کشورم در دستان من قرار گرفت.
من قدردان توجه و نگاه بزرگترها هستم.
داشتن سیمرغ بلورین از مهم ترین رویداد سینمایی کشورم ،برای من تا همیشه باعث افتخار و سربلندی خواهد بود.
برای نبودن فیلم سرکوب در سال گذشته و نبودن
فیلم لتیان در جشنواره ی فجر امسال هیچ اعتراض و گلایه ایی نه از جانب صاحبان فیلم و نه از جانب من به عنوان بازیگر اتفاق نیوفتاد ،که این احترامی بوده به صاحبان جشنواره و هیات محترم انتخاب.
جهان سینما و تئاتر قطعا برای من و همکاران نازنینم تنها یک تفریح و فقط برای پر کردن اوقات فراغت نیست،این جهان همه ی زندگی و نتیجه ی سال ها تلاش ماست.
حضور من به عنوان بازیگر تنها برای بودن در رقابت نیست بلکه برای دیدن و لذت بردن از نتیجه ی تلاش همکاران ام در عرصه ی تئاتر و سینماست.
این شغل من است.
من سارا بهرامی با قلبی اندوهگین برای داغی که جان هم وطن من را به درد آورد،به عنوان مخاطب از دیدن هر اثر هنری در جشنواره فجر انصراف دادم...
به امید روزی که با قلب آرام و شاد جشن بگیریم بزرگترین رویداد سینمایی و نمایش کشور عزیزمان ایران را...
